Η καλλιέργεια του βίκου προορίζεται για διάφορες χρήσεις με τις κυριότερες να είναι η παραγωγή ζωοτροφής, σε αμειψισπορά και ως χλωρή λίπανση. Παρ’ όλα αυτά δεν αποτελεί μία δημοφιλή καλλιέργεια καθώς δεν υπάρχουν οικονομικά κίνητρα για τον παραγωγό.
Από την πλευρά του ο κ. Πεταλλάς Αλέξανδρος, γεωπόνος στην Ένωση Σερρών μας ενημερώνει ότι «στην περιοχή καλλιεργείται αρκετά ο βίκος κυρίως από κτηνοτρόφους είτε ως χλωρή βοσκή είτε σαν σανό. Φέτος οι μειωμένες αποδόσεις στην καλλιέργεια σποροπαραγωγής ανέβασαν την τιμή από 80 λεπτά το κιλό, σε πάνω από 90 λεπτά. Οι συγκομιδές πραγματοποιήθηκαν από τα τέλη της άνοιξης μέχρι τα μέσα καλοκαιριού. Από κει και έπειτα έχει γίνει η διαλογή του σπόρου, η συσκευασία και τώρα μεταπωλείται.
Γενικά δεν υπάρχουν μεγάλες ποσότητες ελληνικού βίκου και η καλλιέργεια σποροπαραγωγής είναι περιορισμένη.
Συνήθως οι σπόροι προέρχονται από την Ιταλία και την Ισπανία. Καλλιεργείται γιατί είναι πρωτεϊνούχα ζωοτροφή αν και έχει περιορισμούς ως προς την ποσότητα που μπορεί να χορηγηθεί στα ζώα. Παρουσιάζει πολλούς αντιδιατροφικούς παράγοντες. Είναι κάποια συστατικά που επηρεάζουν τη γεύση του σπόρου προκαλώντας πικρότητα. Κατά την ωρίμανση του φυτού και εφόσον έχει δημιουργηθεί ο σπόρος, περιορίζονται οι προτιμήσεις των ζώων για βόσκηση βίκου λόγω αυτών των παραγόντων.
Ο βίκος είτε βόσκεται χλωρός είτε θερίζεται και προορίζεται για σανό. Χρησιμοποιείται επίσης ως συγκαλλιέργεια, το λεγόμενο «πολύσπορο», σε μίγματα με διάφορα άλλα ψυχανθή και σιτηρά. Οι συνήθεις καλλιέργειες είναι το σιτάρι, η βρώμη, το μπιζέλι και ο βίκος».
Ο κ. Νούλας Νίκος, παραγωγός οσπρίων, καλλιεργεί και κάποια στρέμματα βίκου στην περιοχή της Λάρισας.
«Όπως αναφέρει ο λόγος είναι η υποχρεωτική πρόσθετη ενίσχυση, το «πρασίνισμα» κατά την οποία καλούνται οι παραγωγοί να καλλιεργήσουν τα χωράφια με κάποιο ψυχανθές αν δεν θέλουν να κάνουν αγρανάπαυση.
Στην περιοχή δεν υπάρχουν πολλά στρέμματα βίκου, όπως μας λέει ο κ. Νούλας, είμαι ο μοναδικός.
Διαβάστε τη συνέχεια του άρθρου στο: https://www.agrotypos.gr
