Με υποχρεωτικές παύσεις και µε τα µάτια στον καιρό που βάζει συνεχώς εµπόδια έχει ξεκινήσει την τελευταία εβδοµάδα ο αλωνισµός στο σκληρό σιτάρι. Προσώρας, κανείς από τους εν δυνάµει αγοραστές δεν έχει «κόψει» τιµή και όλα να γυρίζουν γύρω από τις διαπροσωπικές σχέσεις και τη γνωστή λογική των ανοιχτών τιµών.
Η Agrenda έχει αποκαλύψει έγκαιρα τις φετινές προθέσεις του ελεύθερου εµπορίου να ασκήσει πίεση στις τιµές παραγωγού, καθώς η ζήτηση είναι επιλεκτική και η εγχώρια παραγωγή αναµένεται καλή. Τουλάχιστον 100.000 τόνους πάνω από την περυσινή που ήταν περί τους 860.000 τόνους. Ως γνωστό και τα στρέµµατα είναι περισσότερα φέτος. Πολλά θα εξαρτηθούν από την τιµή µε την οποία θα εκκινήσει την ερχόµενη Τετάρτη η αγορά της Φότζια, µετά την «κενή καρτέλα» της περασµένης Τετάρτης εν όψει προετοιµασίας για συµβόλαια νέας σοδειάς. Ο βροχερός Ιούνιος πάντως κάνει όλους τους συντελεστές του κλάδου να είναι ανήσυχοι και τα ύπουλα σχέδια του ελεύθερου εµπορίου να µην ευοδώνονται, τουλάχιστον σε ότι αφορά στα σιτάρια πρώτης ποιότητας.
Βέβαια, το γεγονός ότι το ηµερολόγιο γράφει 19 Ιουνίου και καµιά συνεταιριστική οργάνωση, µικρή ή µεγάλη, δεν µπήκε στη διαδικασία να ανακοινώσει τιµή παραλαβής όχι µόνο για το σκληρό αλλά ούτε και για το κτηνοτροφικό κριθάρι, είναι στοιχείο προβληµατισµού.
Χωρίς να υπάρχει ένας ασφαλής «τροχιοδείκτης» µε σεβασµό στις αντικειµενικές συνθήκες της αγοράς αλλά και κατανόηση της θέσης του παραγωγού… η πλάστιγγα γέρνει.
∆ύο οργανώσεις (ΘΕΣγη και Ενιπέας) που µε καθυστέρηση ανακοίνωσαν έναρξη της διαδικασίας παραλαβών για κτηνοτροφικό κριθάρι, απέφυγαν να δώσουν τιµή. Στο τραπέζι υπάρχει µόνο η τιµή της ζυθοποιίας για το βυνοποιήσιµο στα 24 λεπτά.
Για τα σκληρά είναι γνωστά µόνο τα συµβόλαια της βιοµηχανίας ζυµαρικών στα 35 λεπτά. Για όλα τ’ άλλα, δηλαδή για τα µη συµβασιοποιηµένα, δεν υφίσταται καµία τιµή.
Οι τελευταίες πληροφορίες θέλουν κάποιους από τους συνεταιρισµούς της Θεσσαλίας να προγραµµατίζουν συνάντηση για τη χάραξη «κοινής γραµµής άµυνας» απέναντι στις «άγριες διαθέσεις» του εµπορίου. Φαίνεται πως οι συνεταιρισµοί Πλατυκάµπου, Χάλκης, Νίκαιας, ΘΕΣγη και Ενιπέας, ψάχνουν τις πτυχές της κοινής γραµµής. «∆εν πρόκειται να φύγει κιλό», λένε κάποιοι, «σε τιµή χαµηλότερη απ’ αυτή την οποία γράφει η διεθνής αγορά και υπαγορεύει το κόστος παραγωγής».
Βεβαίως, οι κατά τόπους έντονες βροχοπτώσεις των τελευταίων ηµερών κάνουν τα πράγµατα περίπλοκα. Αν δικαιωθούν οι δυσοίωνες µετεωρολογικές προβλέψεις, δεν αποκλείεται να κάνουν την εµφάνισή τους δύο τιµές. Μία για τα προβροχικά ή οποία πιθανότατα θα είναι πολύ αυξηµένη και µια για τα µεταβροχικά η οποία θα χαµηλώνει τον πήχη.
Σηµειωτέον ότι Θεσσαλία και Κεντρική Μακεδονία συγκεντρώνουν περίπου τα 2/3 της εγχώριας παραγωγής σκληρού. Πρωτεϊνες και υαλώδη είναι αυτά που κάνουν το εγχώριο σκληρό να γίνεται ανάρπαστο. Αυτό που λείπει είναι η δυνατότητα των παραγωγών, είτε συλλογικά είτε µεµονωµένα να διαθέτουν την παραγωγή τους τον κατάλληλο χρόνο.
Τιµολογήσεις δύο ταχυτήτων φέρνουν οι βροχοπτώσεις στο σκληρό σιτάρι
Στην τιµή που θα ανακοινώσει για το σκληρό σιτάρι νέας σοδειάς την προσεχή Τετάρτη η Φότζια, µεταφέρεται το ενδιαφέρον των παραγωγών.
Ίσως να είναι και ο µόνος ενθαρρυντικός και αξιόπιστος δείκτης που θα καθορίσει εν τέλει σε σηµαντικό βαθµό και τη στάση του εγχώριου εµπορίου, όπως και των µεταποιητικών µονάδων που ενδιαφέρονται για το προϊόν.
Η νέα τιµή της Φότζια, αναµένεται να συγκεράσει τις συνθήκες προσφοράς και ζήτησης που διαµορφώνονται στην ευρωπαϊκή αγορά και να αποτυπώσει σε σηµαντικό βαθµό και τις προοπτικές για το επόµενο διάστηµα. Υπενθυµίζεται ότι η τιµή µε την οποία έκλεισαν οι «καρτέλες» της Φότζια για το σκληρό σιτάρι Α΄ποιότητας, προηγούµενης σοδειάς, ήταν 345 ευρώ ο τόνος.
Η τιµή την αναρτά, ειδικά σ’ αυτή τη φάση, η Φότζια είναι ο κατ’ εξοχήν «οδηγός πλεύσης» τόσο για την ευρωπαϊκή µεταποιητική βιοµηχανία ζυµαρικών όσο και για το ελεύθερο εµπόριο.
Μέχρι τα τέλη της εβδοµάδας πάντως κανένας εγχώριος εµπορικός οίκος και καµιά αξιόλογη µεταποιητική µονάδα δεν είχε ανακοινώσει τιµή συγκέντρωσης για το σκληρό σιτάρι.
Η αναβλητικότητα, η οποία ως γνωστόν βολεύει τους αγοραστές για τη διαχείριση της κατάστασης στη συνέχεια, διευκολύνθηκε από τις µετεωρολογικές προβλέψεις που κάνουν λόγο για ένα βροχερό τριήµερο στις περισσότερες σιτοπαραγωγικές περιοχές της χώρας.
Να αναφερθεί εδώ ότι οι πρώτες – πρώτες κοπές για τα σκληρά έγιναν το Σάββατο 11 Ιουνίου, µε τον αλωνισµό να διακόπτεται λόγω βροχών την επόµενη µέρα και να αρχίζει πάλι κάπως Τετάρτη – Πέµπτη για να υπάρξει εκ νέου διακοπή σε πολλές ζώνες την Παρασκευή.
Οι άστατες µέχρι στιγµής καιρικές συνθήκες έχουν δύο αναγνώσεις για την τιµή παραγωγού. Από τη µια θα υπάρξει πίεση για τα σιτάρια που θα υποβαθµιστούν ποιοτικά, από την άλλη θα καταγραφεί πολύ µεγάλη ζήτηση για προβροχικά ή γενικότερα σκληρά σιτάρια µε καλά ποιοτικά χαρακτηριστικά (ειδικό βάρος 78 kg/hl, υαλώδη 70% και και πρωτεΐνη 12%). Σ’ αυτή την περίπτωση, τα καλά σιτάρια θα πρέπει να πληρωθούν και ανάλογα, πράγµα που σηµαίνει ότι οι τιµές τους θα ξεπεράσουν κατά πολύ τα όρια που υποδεικνύει το διεθνές εµπόριο, αφού ως γνωστόν, τα σκληρά Α΄κατηγορίας της Ελλάδας, υπ’ αυτές τις συνθήκες γίνονται περιζήτητα.
Μ’ αυτή την έννοια, έχει ιδιαίτερη σηµασία η δυνατότητα των παραγωγών, είτε µεµονωµένα είτε σε συνεργασία µε συλλογικά σχήµατα που διαθέτουν τις κατάλληλες υποδοµές, να υπάρξει ακόµα και αποθήκευση του προϊόντος. Προς αποφυγή παρεξηγήσεων, αυτό θα έχει πραγµατικά νόηµα, αν τα σιτάρια άριστης ποιότητας είναι τελικά πολύ λίγα και µε την προπόθεση πάντα ότι υπάρχουν οι κατάλληλοι χώροι αποθήκευσης και διαχείρισης του προϊόντος ως την πώληση.
Να αναφερθεί εδώ ότι αντίθετα µε τη συγκοµιδή σκληρών που είναι ακόµα στην αρχή, έχουν κλείσει στη Θεσσαλία, οι κοπές στα κριθάρια.
Μικρή άνοδος τιµής στο κριθάρι
Μια ενδιαφέρουσα εξέλιξη της περασµένης εβδοµάδας, ήταν η βελτιωµένη τιµή που έγραψε στο γαλλικό χρηµατιστήριο εµπορευµάτων το κριθάρι. Το κτηνοτροφικό ανέβηκε από τα 211 στα 220 ευρώ ο τόνος, ενώ και το βυνοποιήσιµο κινήθκε ανοδικά από τα 270 στα 282 ευρώ ο τόνος.
Την ίδια στιγµή πάντως, στην εγχώρια αγορά, η καλύτερη τιµή που δόθηκε στους παραγωγούς στη διάρκεια της εβδοµάδας, ήταν τα 17 λεπτά το κιλό και προέρχεται κυρίως από µονάδες µεταποίησης ζωοτροφών. Άτυπα πάντα, µπορεί να υπάρχει κάτι καλύτερο στις άµεσες, µεταξύ παραγωγών και κτηνοτρόφων, πράξεις, οι οποίες παίρνουν φυσικά ως βάση την ελεύθερη αγορά.
Εν αναµονή της Φότζια και µε το 25 σαν βάση
Φότζια, Μπάρι, Ρώµη και Νάπολη αφαίρεσαν το ιταλικό σκληρό σιτάρι από τις λίστες τιµών τους την περασµένη εβδοµάδα, σηµατοδοτώντας το τέλος της εµπορικής περιόδου 2022-2023, µε το ενδιαφέρον της αγοράς να εστιάζει πλέον στην καθοριστική για τα φετινά αλώνια συνεδρίαση της 21ης Ιουνίου.
Οι πρώτες τιµές που θα ανακοινωθούν την προσεχή Τετάρτη, φαίνεται ότι θα γίνουν σηµείο αναφοράς για την εγχώρια αγορά, η οποία τη δεδοµένη στιγµή υπολείπεται 50 ευρώ ο τόνος από την τιµή της Φότζια. Συγκεκριµένα, η τιµή για την πρώτη ποιότητα στη Φότζια, έκλεισε µε τιµή στα 340-345 ευρώ ο τόνος. Πρόκειται για σιτάρια µε ειδικό βάρος 78 kg/hl, υαλώδη 70% και πρωτεΐνη 12%, τα οποία εδώ πληρώνονταν στον παραγωγό µέχρι πριν από µερικές εβδοµάδες µε 27 λεπτά το κιλό. Για τη δεύτερη ποιότητα µε ειδικό βάρος 76kg/hl, υαλώδη 60% και πρωτεΐνη 11,5% η τελευταία τιµή αποθήκης εµπόρου στη Φότζια ήταν τα 330-335 ευρώ ο τόνος, µε την αντίστοιχη ποιοτική κατηγορία να αγοράζεται από τους Έλληνες παραγωγούς µε έως 26 λεπτά. Πρόκειται κατά βάση για την ποιότητα που φεύγει προς εξαγωγή, µε την αναλογία των 26 λεπτών να διαµορφώνουν τα ελληνικά FOB στα 290 µε 295 ευρώ.
Να σηµειωθεί ότι η πρώτη ποιότητα του Καναδέζικου σκληρού σίτου φορτώνεται στα λιµάνια του Καναδά µε 342,60 ευρώ ο τόνος (FOB), ενώ η τιµή που πληρώνονται οι Καναδοί αγρότες στις επαρχίες του Σασκατσουαν αναλογούν σε 243 ευρώ βάσει της τρέχουσας ισοτιµίας ευρώ/δολάριο Καναδά.
Όπως εκτιµούν αναλυτές, η αγορά δείχνει κάποια σηµάδια ισορροπίας, κάτι που σηµαίνει ότι το µεγαλύτερο µέρος της διόρθωσης ως ένα βαθµό έχει γίνει. Φυσικά τις τιµές θα καθορίσουν και οι διαθεσιµότητες, ειδικά σε πρώτη ποιότητα, αφού εκτός από την Ελλάδα και η γειτονική Ιταλία αντιµετωπίζει θέµατα βροχοπτώσεων που διακόπτουν τη διαδικασία του αλωνισµού.
Ένας παράγοντας που θα µπορούσε και αυτός να επηρεάσει µέχρι ένα βαθµό, είναι η ξηρασία της Ιβηρικής, ωστόσο και εκεί οι εκτιµήσεις για τη σοδειά παρουσιάζουν µια µεγάλη διακύµανση που ξεκινά από τους 667.000 τόνους και πέφτει ως τους 227.000 τόνους, έναντι των 700.000 µε 900.000 µια φυσιολογικής χρονιάς. Ωστόσο, οι προθέσεις που έχουν δείξει Ισπανοί µεσίτες, δεν αποκλίνουν ιδιαίτερα από τις προσφορές των Ιταλών, δηλαδή των 290 ευρώ των ελληνικών FOB.
Προέλευση άρθρου: https://www.agronews.gr
