«Θέλω να ευχαριστήσω την ηγεσία του ΟΠΕΚΕΠΕ για τη διαβεβαίωση ότι δρομολογούνται οι απαραίτητες ενέργειες προκειμένου να ολοκληρωθεί η πληρωμή των αγροτών του προγράμματος μακροχρόνιας παύσης γαιών, που εκκρεμούσαν λόγω εμπλοκής με τους δασικούς χάρτες».

Τα παραπάνω τόνισε ο βουλευτής Λαρίσης της Νέας Δημοκρατίας κ. Μάξιμος Χαρακόπουλος μετά τη συνάντηση που είχε με τον πρόεδρο του ΟΠΕΚΕΠΕ κ. Δημήτρη Μελά, ώστε να τελεσφορήσει η πληρωμή του τελευταίου έτους του προγράμματος της μακροχρόνιας παύσης γαιών.

Ο κυβερνητικός βουλευτής, έσπευσε στη διοίκηση του ΟΠΕΚΕΠΕ μετά τις διαμαρτυρίες αγροτών της Πρινιάς Λάρισας, οι οποίοι δεν έχουν πληρωθεί το σύνολο των ενισχύσεων που δικαιούνται από το τελευταίο έτος εφαρμογής του προγράμματος της μακροχρόνιας παύσης γαιών.

Η βεβιασμένη διαδικασία έκδοσης των δασικών χαρτών περί τα τέλη του 2017, σταμάτησε τις πληρωμές πολλών αγροτών και κτηνοτρόφων που συμμετείχαν σε διάφορα προγράμματα, όπως της μείωσης της νιτρορύπανσης, αφού πολλές εκτάσεις, ακόμα και αυτές που εντάσσονταν σε μακρόχρονα περιβαλλοντικά προγράμματα, εμπεριέχονταν στους δασικούς χάρτες.

Για τους δικαιούχους του φιλοπεριβαλλοντικού προγράμματος της μακροχρόνιας παύσης γαιών, που ελάμβαναν ενισχύσεις με αντιστάθμισμα την παύση της καλλιέργειας γεωργικών εκτάσεων για περίοδο είκοσι 20 ετών και την δημιουργία βιοτόπων σε περιοχές οικολογικού ενδιαφέροντος, δεν ολοκληρώθηκε η πληρωμή για το τελευταίο έτος του προγράμματος (2018). Με την επεξεργασία, όμως, των ενστάσεων και την απένταξη εκτάσεων από τους δασικούς χάρτες οι συμμετέχοντες των υπόλοιπων προγραμμάτων μπήκαν σε τροχιά πληρωμών.

Αντιθέτως, οι εκκρεμότητες στην πληρωμή του τελευταίου έτους για τους συμμετέχοντες στην μακροχρόνια παύση γαιών συνεχίζουν να υφίστανται. Συνεπώς, έπρεπε να δρομολογηθούν οι δέουσες ενέργειες για την διεκπεραίωση αυτής της εκκρεμότητας.

Διαβάστε τη συνέχεια του άρθρου στο: https://www.agro24.gr

Η σχετική απόφαση με τους όρους και τις προϋποθέσεις δημοσιεύτηκε στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως.

Συγκεκριμένα, δημοσιεύτηκε στην Επίσημη Εφημερίδα της Κυβερνήσεως η Απόφαση με Αριθμ. 840/150442/14.6.2021 με θέμα την «Χορήγηση ενισχύσεων ήσσονος σημασίας (de minimis) στον γεωργικό τομέα και ειδικότερα σε αιγοπροβατοτρόφους της νήσου Λέσβου, που διατηρούσαν ζωική εκμετάλλευση κατά τα έτη 2016, 2017 και 2018, με τουλάχιστον 20 ενήλικα θηλυκά (τουλάχιστον ενός έτους) αιγοπρόβατα και των οποίων οι εκμεταλλεύσεις επλήγησαν από την νόσο ευλογιά, των παραγωγών επιτραπέζιων σταφυλιών ποικιλίας Crimson στις Π.Ε. Ημαθίας και Πέλλας και των παραγωγών σταφίδας ποικιλίας «σουλτανίνα» στην Π.Ε. Ηρακλείου Κρήτης, στο πλαίσιο του Κανονισμού (ΕΕ) 1408/2013 της Επιτροπής (L 352)».

Δικαιούχοι

Δικαιούχοι της κρατικής ενίσχυσης ήσσονος σημασίας είναι όσοι πληρούν τους κάτωθι όρους επιλεξιμότητας:

α) Για τους κτηνοτρόφους της νήσου Λέσβου: 1. Διέθεταν για τα έτη 2016, 2017 και 2018 ζωικές εκμεταλλεύσεις στη νήσο Λέσβο με τουλάχιστον 20 ενήλικα θηλυκά αιγοπρόβατα (άνω του έτους).

2. Έχουν υποβάλει ενιαία αίτηση ενίσχυσης για το έτος απώλειας του ζωϊκού τους κεφαλαίου δηλαδή για το έτος 2016 ή 2017 ή 2018.

β) Για τους παραγωγούς επιτραπέζιων σταφυλιών ποικιλίας Crimson στις Π.Ε. Ημαθίας και Πέλλας: Να έχουν υποβάλει ενιαία αίτηση ενίσχυσης για το έτος αιτήσεων 2020.

γ) Για τους παραγωγούς σταφίδας ποικιλίας «σουλτανίνα» στην Π.Ε. Ηρακλείου Κρήτης:

Διαβάστε τη συνέχεια του άρθρου στο: https://www.agrotypos.gr

Ένα ίσως από τα πιο υποβαθμισμένα θέματα που σχετίζονται με την αγροτική παραγωγή αποτελούν η αγροτική εκπαίδευση και κατάρτιση.

Για τους περισσότερους, οι δύο έννοιες (εκπαίδευση και κατάρτιση) είναι ταυτόσημες και για το λόγο αυτό στη ρύμη του λόγου χρησιμοποιείται κυρίως η εκπαίδευση και σχεδόν ποτέ η κατάρτιση.

Ως εκπαίδευση νοούμε τη τυπική εκπαίδευση (πρωτοβάθμια και δευτεροβάθμια), ενώ με τον όρο κατάρτιση χαρακτηρίζουμε τη μαθησιακή διεργασία που έχει περιορισμένους, συγκεκριμένους στόχους και αποσκοπεί κυρίως στη διδαχή «ορθών» τρόπων μάθησης που οδηγούν στην ανάπτυξη δεξιοτήτων. Ειδικότερα, η εκπαίδευση ενηλίκων καλύπτει μη επαγγελματικές, επαγγελματικές, γενικές, τυπικές και μη τυπικές σπουδές, καθώς επίσης και την εκπαίδευση που έχει συλλογικό σκοπό (ΟΟΣΑ, 1977). Η μη τυπική εκπαίδευση είναι άρρηκτα συνδεδεμένη με τη δια βίου μάθηση. Δεν πρόκειται για έννοιες κοινές, αλλά για έννοιες που έχουν σημεία σύμπτωσης. Τα προγράμματα δομών μη τυπικής εκπαίδευσης αποδεδειγμένα ανταποκρίνονται αποτελεσματικότερα όταν καλύπτουν τις εκπαιδευτικές ανάγκες των ενηλίκων.

Παρόλα αυτά και σύμφωνα με πρόσφατα στοιχεία της Ευρωπαϊκής Ένωσης η Ελλάδα κατέχει από τις χαμηλότερες θέσεις σε επίπεδο γνώσεων των αρχηγών των γεωργικών εκμεταλλεύσεων (μόλις 0,6%, όταν η Γαλλία και η Λετονία κατέχουν 34.9 % και 31.3 % και είναι τα υψηλότερα ποσοστά στην ΕΕ).

Σε ένα μεγάλο βαθμό η απροθυμία των αγροτών στο να ενταχθούν σε προγράμματα επιμόρφωσης σχετίζεται με την κουλτούρα της υπαίθρου που δεν θεωρεί ως αναγκαιότητα την απόκτηση γνώσεων για την άσκηση του αγροτικού επαγγέλματος. Σε ένα εξίσου σημαντικό βαθμό τα προγράμματα για αγρότες δημιουργήθηκαν χωρίς σαφή προσανατολισμό και με απώτερο σκοπό την απορρόφηση των κοινοτικών κονδυλίων. Το παράδοξο που εμφανίζεται σήμερα, είναι ότι ενώ ο αριθμός των αποφοίτων των γεωπονικών σχολών έχει αυξηθεί σημαντικά, εξακολουθεί να είναι χαμηλός ο αριθμός των αγροτών που συμμετέχουν σε εκπαιδευτικά προγράμματα. Αυτό έχει ως συνέπεια να δημιουργείται ένα κενό ανάμεσα σε όσους «διαχειρίζονται» την ύπαιθρο και σε όσους «εργάζονται» σε αυτήν.

Για το λόγο αυτό είναι επιτακτικής σημασίας ένας ορθολογικός σχεδιασμός προγραμμάτων αγροτικής εκπαίδευσης και κατάρτισης που θα περιλαμβάνουν στρατηγικό και λειτουργικό προγραμματισμό. Ένα ενδεικτικό πλαίσιο γύρω από τον σχεδιασμό των προγραμμάτων αγροτικής εκπαίδευσης και κατάρτισης θα μπορούσε να περιλαμβάνει:

α) την παροχή κινήτρων για όσους συμμετέχουν σε εκπαιδευτικά πρόγραμμα και θέλουν να ασχοληθούν με τον αγροτικό τομέα, αλλά και σε όσους είναι κατά κύριο επάγγελμα αγρότες

β) την αντιμετώπιση των εμποδίων που κρατούν τους ενδιαφερόμενους μακριά από την εκπαίδευση ή κατάρτιση. Για παράδειγμα τα μακροχρόνια εκπαιδευτικά προγράμματα δεν είναι κατάλληλα για ενήλικες, καθώς και η λάθος επιλογή εφαρμογής των προγραμμάτων σε χρονικές περιόδους που έχουν φόρτο εργασίας, η συγκέντρωση των φορέων που υλοποιούν προγράμματα σε αστικά κέντρα (μακριά από την πρωτογενή παραγωγή) κ.α.

γ) την επιλογή της ομάδας – στόχου και την προσαρμογή του προγράμματος σπουδών στις εκπαιδευτικές ανάγκες της κάθε ομάδας στόχου. Για παράδειγμα διαφορετικά σχεδιασμένο θα πρέπει να είναι ένα εκπαιδευτικό πρόγραμμα που απευθύνεται σε ερασιτέχνες μελισσοκόμους και διαφορετικά ένα πρόγραμμα που απευθύνεται σε επαγγελματίες

δ) τη διαμόρφωση του κατάλληλου εκπαιδευτικού υλικού από επιστήμονες γνώστες των αντικειμένων

ε) την επιλογή του εκπαιδευτικού προσωπικού, οι οποίες εκτός από τις απαιτούμενες επιστημονικές γνώσεις θα πρέπει να έχουν εμπειρία (ή επιμόρφωση) στην εκπαίδευση

Διαβάστε τη συνέχεια του άρθρου στο: https://www.agrocapital.gr

Με απόφαση του Υπουργού Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων κ. Σπήλιου Λιβανού, μειώνεται η ελάχιστη στρεμματική απόδοση για τη χορήγηση συνδεδεμένης ενίσχυσης για την καλλιεργητική περίοδο 2020 στο βαμβάκι, κατά 30%.

Η μείωση αυτή κρίθηκε αναγκαία λόγω των έκτακτων συνθηκών που δημιουργήθηκαν από τις καταστροφές που προκάλεσε ο «ΙΑΝΟΣ» αλλά και η υγειονομική κρίση του Covid-19. Εμπράκτως το ΥΠΑΑΤ στέκεται για ακόμα μια φορά στο πλευρό των Ελλήνων Βαμβακοπαραγωγών.

Προέλευση: https://emvolos.gr

Στο 75% με 85% κυμαίνεται η απώλεια των κερδών για τους παραγωγούς επιτραπέζιων σταφυλιών Λάρισας λόγω του Ιανού, σύμφωνα με επιστολή που απέστειλε ο Αγροτικός Συνεταιρισμός Επιτραπέζιου Σταφυλιού Λάρισας προς τον υπουργό Αγροτικής Ανάπτυξης Σπήλιο Λιβανό, ζητώντας στήριξη των αμπελοκαλλιεργητών.

Στην επιστολή τονίζεται ότι την περσινή χρονιά και μετά τα ακραίο φαινόμενο του Ιανού, η μη αποζημιώσιμη ζημιά έφτασε ως και 35%.

Όπως αναφέρει η επιστολή:

«Κύριε Υπουργέ, με μεγάλη ικανοποίηση μαθαίνουμε ότι το πρόβλημα των αμπελοκαλλιεργητών της Θεσσαλίας απασχολεί τους υπευθύνους του Υπουργείου.

Σε συνεχεία της προηγούμενης επιστολής και επιθυμώντας να βοηθήσουμε το έργο σας θα σας παραθέσουμε επιπλέον στοιχεία για την εκτίμηση της ζημιάς.

Τα μέλη του Α.Σ. Επιτραπέζιου Σταφυλιού Λάρισας καλλιεργούν 350 στρέμματα ενώ στη Θεσσαλία υπολογίζονται περίπου στα 1500 στρέμματα παραγωγικά κατά το έτος 2020.

Ο υπολογισμός των οικονομικών επιπτώσεων του Ιανού όπως συζητήθηκε με τα μέλη της Ομάδας Παραγώγων Α.Σ. GRAPETEAM, της μοναδικής αναγνωρισμένης ομάδας παραγώγων επιτραπέζιου σταφυλιού της Θεσσαλίας, καθώς και γεωτεχνικών που συνεργάζονται με την GRAPETEAM είναι ο ακόλουθος.

Το κόστος παραγωγής υπολογίζεται στα 900 ευρώ χωρίς να υπολογίζεται το κόστος συγκομιδής. Αυτό περιλαμβάνει λίπανση και φυτοπροστασία στα 350 ευρώ, εργατικά 350 ευρώ και λοιπά έξοδα (ασφάλιση ΕΛΓΑ, καύσιμα, ρεύμα γεώτρησης, αναλώσιμα κ.α.) στα 200 ευρώ.

Τα έσοδα της καλλιέργειας, με μια μέση εμπορεύσιμη παραγωγή 1.800 κιλών ανά στρέμμα και μια τιμή 0,9 ευρώ /κιλό μείον 0,1 ευρώ/κιλό κόστος συγκομιδής, υπολογίζονται στα 1440 ευρώ.

Κατά την περσινή χρονιά και μετά τα ακραίο φαινόμενο του Ιανού, η μη αποζημιώσιμη ζημιά έφτασε ως και 35% όπως αποδεικνύεται και από το σχετικό έγγραφο του υποκαταστήματος Λάρισας του ΕΛΓΑ προσκομίζουμε.

Με μια μέση ζημία στο 25% η απώλεια εισοδήματος που προκύπτει είναι 360 ευρώ λόγω απώλειας παραγωγής καθώς και μείωσης της τιμής.

Μετά την έντονη βροχόπτωση και σε συνεννόηση με τους γεωτεχνικούς που παρακολουθούν τα κτήματα, προβήκαμε σε δυο ψεκασμούς κάλυψης με τουλάχιστον ένα μυκητοκτόνο για την αντιμετώπιση του βοτρύτη, το οποίο είναι από τα ακριβότερα μυκητοκτόνα.

Υπολογίζουμε ότι το κόστος έφτασε τα 20 ευρώ το στρέμμα ενώ χρειάστηκαν άλλα 30 ευρώ/στρέμμα για να καθαριστούν τα τσαμπιά από σκισμένες και πιθανόν μολυσμένες ρώγες.

Παράλληλα το κόστος συγκομιδής ανέβηκε 0,05-0,1 ευρώ/κιλό επιπλέον αφού οι εργάτες έπρεπε να καθαρίσουν ξανά τα τσαμπιά ενώ η ακαταλληλότατα πολλών από αυτά καθυστερούσε τη συγκομιδή, ανεβάζονται το κοστολόγιο άλλα 50-100 ευρώ /στρέμμα.

Έτσι μια εκμετάλλευση όπου μπορούσε να δώσει ένα προσδοκώμενο κέρδος περίπου στα 550 ευρώ /στρέμμα έφτασε να δίνει 80-130 ευρώ. Η απώλεια κέρδους ανέρχεται στο 75-85%.

Αυτό μας οδήγησε στο να ζητήσουμε τη συνδρομή του ΥΠΑΑΤ ώστε να αντιμετωπίσουμε τις επιπτώσεις μιας δύσκολης χρονιάς για να μπορέσουμε να συνεχίσουμε και να είμαστε ανταγωνιστικοί σε μια δαπανηρή και απαιτητική καλλιέργεια έναντι των άλλων παραγώγων στις αγορές της Ευρώπης».

Ο Αγροτικός Συνεταιρισμός Επιτραπέζιου Σταφυλιού Λάρισας έδωσε στη δημοσιότητα και την απάντηση του τοπικού υποκαταστήματος του ΕΛΓΑ σε αίτημά του για τις εκτιμήσεις σε κτήματα της περιοχής:

Διαβάστε τη συνέχεια του άρθρου στο: https://www.agro24.gr

Άµεση στροφή προς το ποιοτικό ελαιόλαδο κορυφαίας κατηγορίας, γνωστό ως αγουρέλαιο,

 υποστήριξε ότι πρέπει να κάνουν οι παραδοσιακοί ελαιώνες στην Ισπανία, ο Αρτούρο Γκαρσία-Αγκούλο Καθηγητής στο Πανεπιστήµιο του Καντίζ και CEO της Oleum Excelsus ο οποίος επεσήµανε ότι µόνο αν διεκδικήσουν υψηλότερη τιµή για το προϊόν µπορεί να είναι βιώσιµοι. Έτσι κατά την παρουσίασή του στο 2ο ∆ιεθνές Συνέδριο του Κέντρου Ελιάς Krinos, ο κ. Αγκούλο επεσήµανε ότι παρά το γεγονός ότι η παραγωγή εκµηχανίστηκε ενώ σε ορισµένο βαθµό οι ελαιώνες έγιναν και αρδευόµενοι η πρόοδος της τελευταίας δεκαπενταετίας έχει σηµάνει το τέλος εποχής για τους παραδοσιακούς ελαιώνες.

Ο βασικός λόγος πίσω από το σηµερινό αδιέξοδο εντοπίζεται σε ένα παράγοντα που είναι η πολύ µικρή διαφορά τιµής που χωρίζει το εξαιρετικά παρθένο από το λάδι χαµηλής κατηγορίας ποιότητας (λαµπάντε) η οποία ανέρχεται γύρω στα 3 ευρώ το κιλό προϊόντος και δεν δίνει κίνητρο στον παραδοσιακό παραγωγό να στραφεί στο ποιοτικό ελαιόλαδο.

Εµπόδιο επιπλέον στον εκσυγχρονισµό αποτελεί το γεγονός ότι ο Ισπανός παραγωγός είναι σε σηµαντικό ποσοστό ετεροπαγγελµατίας µε περιορισµένες φιλοδοξίες για την ποιότητα ενώ απέχει ακόµη από την εφαρµογή ορθών καλλιεργητικών πρακτικών. Ακόµη κι αν αλλάξει η ελαιοκουλτούρα του παραγωγού όµως αυτό που λείπει είναι να αποκτήσει µπραντ και να ξεπεράσει τα προβλήµατα που δηµιουργεί η νοθεία και που το καθιστούν το τρόφιµο µε το χαµηλότερο πρεστίζ ίσως µετά το µέλι. Παράλληλα, όπως ανέφερε ο οµιλητής, παιδεία ποιοτικού ελαιόλαδου πρέπει να αποκτήσει και ο καταναλωτής ο οποίος και στην Ισπανία εξακολουθεί να θεωρεί καλό το ελαιόλαδο που έχει συνηθίσει να καταναλώνει και όχι αυτό που όσοι γνωρίζουν θεωρούν ποιοτικό.

Παρά το γεγονός ότι όσον αφορά στην ελαιοπαραγωγή επικρατεί η αντίληψη ότι η Ισπανία αποτελεί υπόδειγµα παραγωγής εντός της χώρας υπάρχουν παραγωγοί διαφορετικών ταχυτήτων. Έτσι στοιχεία που παρουσίασε ο οµιλητής δείχνουν ότι για έξι από τα δέκα τελευταία χρόνια  οι παραδοσιακοί ελαιώνες που µελέτησε το Πανεπιστήµιο της Χαέν καταγράφουν ζηµίες που τους καθιστά µη ανταγωνιστικούς σε σχέση µε την εντατική καλλιέργεια ελιάς (πυκνή και υπέρπυκνη).   Αιτία είναι ότι οι αραιοφυτεµένοι ελαιώνες καταγράφουν υψηλότερα κόστη παραγωγής που ξεπερνούν περίπου κατά 0.69 ευρώ ανά κιλό προϊόντος αυτά των εντατικών ελαιοκαλλιεργειών. Επιπλέον σε συνδυασµό µε τη διαφορά στις αποδόσεις που κυµαίνεται σε περίπου 200-600 κιλά ανά στρέµµα ανάµεσα στις παραδοσιακές και εντατικές εκµεταλλεύσεις οι επιδόσεις των πρώτων είναι συχνά στο «κόκκινο».

Ο µόνος λόγος έτσι που ο Ισπανός παραγωγός δεν εγκαταλείπει την καλλιέργεια όπως συχνά συµβαίνει και στις Ελληνικές παραδοσιακές εκµεταλλεύσεις είναι η επιδότηση που µεταβάλει τη ζηµία σε χαµηλή κερδοφορία της τάξης των 0.77 ευρώ ανά κιλό προϊόντος.

Ωστόσο η πραγµατικότητα της παγκοσµιοποιηµένης αγοράς ελαιόλαδου έχει ήδη αρχίσει να φέρνει αλλαγή νοοτροπίας εντός της Ισπανίας. «Οι συνεταιρισµοί που έχουν διεθνή αντίληψη του χώρου έχουν αλλάξει προσέγγιση διότι αντιλαµβάνονται ότι η ποιότητα είναι µονόδροµος απέναντι στον ανταγωνισµό από τρίτες χώρες. Επιπλέον το αγουρέλαιο έχει κερδίσει έδαφος στην εκτίµηση του καταναλωτή.

Σήµερα στο ισπανικό ράφι µπορεί κανείς να βρει περίπου 100 ετικέτες το οποίο αποτελεί µεγάλη πρόοδο αν αναλογιστούµε ότι πριν από δεκαπέντε χρόνια οι παραγωγοί αγουρέλαιου δεν ξεπερνούσαν τους 10-15 στο σύνολό τους», θα πει ο κ. Γκαρσία-Αγκούλο.

Την Παρασκευή συνεδρίασε το Διοικητικό Συμβούλιο της Οργάνωσης Αμπελουργών και Ελαιοπαραγωγών Κρήτης (ΟΑΕΚ).

Στο Διοικητικό Συμβούλιο, λέει μιλώντας στον ΑγροΤύπο ο πρόεδρος της ΟΑΕΚ, κ. Πρίαμος Ιερωνυμάκης τέθηκαν επί τάπητος όλα τα ανοιχτά για τον αγροτικό κόσμο του νησιού, ζητήματα.

Κύριο πρόβλημα είναι το θέμα των δασικών χαρτών και των διορθώσεων που δεν έρχονται παρά τα όσα έχει υποσχεθεί ο αρμόδιος υπουργός Περιβάλλοντος Κώστας Σκρέκας.

Επίσης, σύμφωνα με τον κ. Ιερωνυμάκη, μείζον είναι το θέμα των ζημιών από τον καιρό και την κλιματική αλλαγή στις ελαιοκαλλιέργειες αλλά και τα αμπέλια, σε συνδυασμό με τις αποζημιώσεις (φάκελος Αυγουλά), για τις προπέρσινες ζημιές στις ελιές.

Τα φρούτα και λαχανικά αποτελούν τη μεγαλύτερη ομάδα βιολογικών τροφίμων που εισάγονται στην ΕΕ.

Σύμφωνα με τα στοιχεία της Κομισιόν, το 2020 είχαμε εισαγωγές ύψους 1,29 εκατ. τόνων βιολογικών φρούτων και λαχανικών στην ΕΕ (46% του συνόλου εισαγωγών βιολογικών τροφίμων).

Συγκεκριμένα για το 2020 οι εισαγωγές τροπικών φρούτων (μπανάνες κ.α.) αυξήθηκαν κατά 9% σε σχέση με το προηγούμενο έτος. Αύξηση είχαμε και στα εσπεριδοειδή (31%) αλλά και στα υπόλοιπα φρούτα (7%). Αντίθετα μείωση είχαμε στις εισαγωγές βιολογικών χυμών (κατά 11%).

Οι εισαγωγές βιολογικών εξωτικών φρούτων γίνονται στην ΕΕ κυρίως από τον Ισημερινό (35%), τη , Δομινικανή Δημοκρατία (26%) και το Περού (15%).

Οι περισσότερες εισαγωγές στην ΕΕ βιολογικών εσπεριδοειδών γίνονται από τη Νότια Αφρική (43%), ενώ μεγάλες ποσότητες βιολογικών φρούτων γίνονται από Τουρκία (25%), Αργεντινή (15%) και Ουκρανία (12%).

Διαβάστε τη συνέχεια του άρθρου στο: https://www.agrotypos.gr