Στον κάμπο της Ημαθίας η συγκομιδή των ροδάκινων συνεχίζεται, κάτω από τον αυγουστιάτικο ήλιο. 

Αλβανοί που είτε ζουν μόνιμα στην Ελλάδα είτε κατέφθασαν ειδικά για να εργαστούν στη φετινή συγκομιδή, Πακιστανοί, Έλληνες που «ζορίζονται» οικονομικά και αναζητούν πρόσθετο εισόδημα, αλλά και οι ίδιοι οι ιδιοκτήτες των οπωρώνων και οι οικογένειές τους, συλλέγουν και στοιβάζουν προσεκτικά τα ροδάκινα σε τελάρα και μεγάλους κουβάδες.

Οι καιρικές συνθήκες και η κλιματική κρίση είχαν ως αποτέλεσμα η φετινή παραγωγή να είναι μειωμένη κατά περίπου 40%, λέει στο ΑΠΕ-ΜΠΕ ο αντιπρόεδρος της Εθνικής Ένωσης Αγροτικών Συνεταιρισμών (ΕΘΕΑΣ), Χρήστος Γιαννακάκης, ωστόσο ακόμα και έτσι, οι διαθέσιμοι εργάτες γης καλύπτουν τις ανάγκες μόνο οριακά και με πολλές υπερωρίες. Γι’ αυτό και η ΕΘΕΑΣ αναζητά πρόσθετα εργατικά χέρια, όχι τόσο στη γεωγραφική γειτονιά της Ελλάδας (αφού οι Βούλγαροι, Ρουμάνοι και Πολωνοί εργάτες προτιμούν πλέον να εργαστούν στη δυτική Ευρώπη, όπου τα μεροκάματα είναι ακόμα και διπλάσια και οι συνθήκες διαβίωσης άριστες), όσο στην Ασία και συγκεκριμένα σε Ινδία, Ταϊλάνδη και Βιετνάμ. Μάλιστα, ήδη «τρέχουν» σχετικές συνεργασίες της ΕΘΕΑΣ με Ταϊλάνδη και Βιετνάμ και την επόμενη εβδομάδα ο κ. Γιαννακάκης θα βρεθεί σε Μπανγκόκ και Ανόι, για να διαγνωστούν τυχόν πρόσθετες ανάγκες και να οριστικοποιηθούν οι τελευταίες λεπτομέρειες, ενώ επίκειται μνημόνιο συνεργασίας και με την Ινδία, για την προετοιμασία του οποίου πραγματοποιήθηκε πρόσφατα συνάντηση εκπροσώπων της ΕΘΕΑΣ και του Ελληνο-ινδικού Επιμελητηρίου.

Ο «γρίφος» των εργατών γης στην Ελλάδα αποδεικνύεται τα τελευταία χρόνια δυσεπίλυτος, με το ισοζύγιο προσφοράς- ζήτησης εργατικών χεριών να είναι επαναλαμβανόμενα ελλειμματικό. Οι ανάγκες της Ελλάδας σε εργάτες γης υπολογίζονται, κατά τον κ. Γιαννακάκη, σε 50.000- 60.000 άτομα, εκ των οποίων οι περίπου 15.000 είναι απαραίτητοι για τις εργασίες στις καλλιέργειες και τη συγκομιδή στην περιοχή της Κεντρικής Μακεδονίας. Ωστόσο, οι ανάγκες αυτές δεν καλύπτονται και η πρόσφατη διακρατική συμφωνία που υπεγράφη με την Αίγυπτο για την προσέλκυση εργατών στην Ελλάδα είναι, κατά τον αντιπρόεδρο της ΕΘΕΑΣ, «γραφειοκρατική και μη εφαρμόσιμη» και, παρότι είναι μήνες τώρα ενεργή, μέχρι στιγμής δεν έχει αποδώσει καρπούς. Η αχανής αγορά της Ινδίας ίσως προσφέρει λύσεις στο πρόβλημα, παρότι για να λειτουργήσει μια τέτοια συμφωνία θα πρέπει να υπάρχει επαρκές κίνητρο για εργαζόμενους, που θα χρειαστεί να πληρώσουν ένα ακριβό ταξίδι, για να διασχίσουν αεροπορικώς τον Ινδικό Ωκεανό και να φτάσουν μέχρι την Ελλάδα.

Νέα βάση δεδομένων θα διευκολύνει την απασχόληση εργατών γης

«Υπάρχει ήδη ενδιαφέρον από Ινδούς εργάτες γης και μάλιστα μαθαίνω πως η ελληνική πρεσβεία στο Νέο Δελχί ενισχύθηκε με προσωπικό, κάτι που σημαίνει ότι μπορεί να επιταχυνθεί η διαδικασία έκδοσης βίζας. Πιστεύω ότι το ενδιαφέρον αυτό θα αυξηθεί αφότου δημιουργήσουμε το σύστημα για να βρίσκουμε άμεσα -και για αρκετό διάστημα- δουλειά στους ανθρώπους που θα ταξιδέψουν εδώ. Το κόστος του ταξιδιού από την Ινδία είναι υψηλό και, άρα, πρέπει να διασφαλιστεί το μέγιστο δυνατό διάστημα απασχόλησης των Ινδών. Για παράδειγμα, να διασφαλιστεί ότι από τις αρχές Μαΐου και για αρκετούς μήνες θα εργάζονται στην Ημαθία για τα ροδάκινα, μετά θα πηγαίνουν στη Χαλκιδική για τη συγκομιδή της πράσινης ελιάς, έπειτα θα δουλεύουν στα ακτινίδια μετά τις 15 Οκτωβρίου και αργότερα στα πορτοκάλια στη Νότια Ελλάδα» εξηγεί ο κ. Γιαννακάκης και προσθέτει ότι η Ινδία είναι μια φιλική προς την Ελλάδα χώρα και, πέρα από την εύρεση εργατών γης, η σύσφιξη των διμερών σχέσεων θα ήταν ωφέλιμη και για το εμπόριο.

«Θα μπορούσαμε να έχουμε περισσότερες εμπορικές συναλλαγές, πχ, σε ακτινίδια ή μήλα, αλλά και σε μεταποιημένα προϊόντα. Ήδη υπάρχει τόνωση των εμπορικών σχέσεων. Για παράδειγμα, πέρυσι είχαμε εξαγωγές 20.000 τόνων ακτινιδίου, έναντι λιγότερων από 1000 πρόπερσι». Όλη αυτή η προσπάθεια «δένει» με τη νέα τεχνολογική δυνατότητα που ενεργοποιεί η ΕΘΕΑΣ, η οποία αφορά τη δημιουργία βάσης δεδομένων, πιθανώς και μέσα στον Αύγουστο, που θα διευκολύνει τους αγροτικούς συνεταιρισμούς – μέλη της Ένωσης. Μέσω της βάσης θα δίδεται, μεταξύ άλλων, πληροφορία για τη διαθεσιμότητα του εργαζομένου, ώστε αυτός να μπορεί να μετακινηθεί σε νέο εργοδότη, όταν λήξει ο χρόνος απασχόλησης στον προηγούμενο.

Διαβάστε την συνέχεια του άρθρου στο agroekfrasi.gr

Προς τα τέλη του μήνα και τις αρχές Σεπτεμβρίου αναμένονται νέες πράξεις στην εγχώρια και ευρωπαϊκή αγορά ελαιολάδου, με το ενδιαφέρον που αναπτύχθηκε τις προηγούμενες εβδομάδες, το οποίο οδήγησε τις τιμές στην Ευρώπη στην περιοχή των 9 και 9,5 ευρώ το κιλό, να διατηρείται, αφού η νέα σοδειά έχει ακόμα να διανύσει πολύ δρόμο και αρκετές προκλήσεις έως ότου φτάσει στις σχεδόν άδειες σήμερα δεξαμενές.

Αυτές τις ημέρες, υπάρχει μια σχετική νηνεμία στην αγορά, αφού οι περισσότερες εταιρείες, ιδίως στην Ιταλία, είναι κλειστές ήδη από την αρχή της τρέχουσας εβδομάδας.

Οι πληροφορίες αναφέρουν παράλληλα πως οι μεγάλοι αγοραστές – τυποποιητές, προσπάθησαν μέσα στον Ιούλιο να γεμίσουν όσο γίνεται τις αποθήκες τους, προκειμένου να μην υποδεχθούν με σημαντικά ελλείμματα την επερχόμενη, επίσης περιορισμένη, παραγωγή.

Ωστόσο, τόσο η εξάντληση των αποθεμάτων, όσο και η μικρή παραγωγή που πλέον προεξοφλούν όλοι η εμπλεκόμενοι στην αλυσίδα του ελαιολάδου, συνηγορούν στο ότι η νέα ελαιοκομική περίοδος θα συνεχιστεί από τα επίπεδα τιμών με τα οποία κλείνει επί της ουσίας η τρέχουσα χρονιά.

Αρκετοί είναι οι αναλυτές που θεωρούν ότι για τα έξτρα παρθένα ελαιόλαδα η χρονιά κλείνει εδώ, ήτοι στην περιοχή των 9 με 9,50 ευρώ το κιλό στην Ιταλία, αφού οι εναπομείνασες ποσότητες δεν μπορούν να «φτιάξουν» αγορά, παρά μόνο να δείξουν μια τάση στις τιμές.

Υπό αυτήν την έννοια, τα τελευταία λιγοστά ελαιόλαδα, θα μπορούσαν να γράψουν ακόμα και κάτι κοντά στα 11 ευρώ το κιλό, αλλά θα αφορούν σε μικρές ποσότητες, αποκαλύπτοντας όμως μια ενδιαφέρουσα δυναμική για τους επόμενους μήνες μέχρι και τις αρχές του 2024.

Σταθερές οι τιμές στο Μπάρι μέχρι τον Σεπτέμβριο

Στο Μπάρι, η τελευταία λίστα τιμών, γράφει τα 9 ευρώ για τα έξτρα παρθένα ελαιόλαδα οξύτητας έως 0,4%, ενώ για τα αντίστοιχα ελαιόλαδα βιολογικής παραγωγής, οι τιμή διαμορφώνεται στα 9,20 ευρώ το κιλό. Η λίστα δεν ανανεώθηκε την περασμένη Τρίτη 8 του μήνα, κάτι που έρχεται να επιβεβαιώσει πως η φυσική αγορά διανύει ήδη την νεκρά περίοδο του Αυγούστου. Σε ό,τι αφορά στις χαμηλότερες ποιοτικές κατηγορίες, τα λαμπάντε διαμορφώνονται στα 5,80 ευρώ το κιλό, ενώ τα ραφιναρισμένα στα 6,60 ευρώ το κιλό.

Οι τελευταία ανανέωση τις λίστας τιμών στο Μπάρι, έγινε στις 25 Ιουλίου, όταν και διαμορφώθηκαν οι παραπάνω τιμές, ωστόσο η στασιμότητα των τελευταίων εβδομάδων στην Ιταλία, με άλλα λόγια, δεν θα έπρεπε σε καμία περίπτωση να ερμηνευτεί ως κορύφωση των τιμών για τα έξτρα παρθένα ελαιόλαδα, αλλά ως ένα τεχνικό στοπ έως ότου υπάρξουν και οι πρώτες χειροπιαστές αποδείξεις για την παραγωγική δυναμική της νέας σοδειάς, αφού παρά τις όποιες ανησυχίες για τη ζήτηση, οι λίστες τιμών εστιάζουν αποκλειστικά στις εξελίξεις γύρω από την προσφορά.

Ο χρησμός των 800.000 τόνων για την Ισπανία

Είναι πολύ πιθανό, αρκετά ελαιοτριβεία στην Ισπανία να ξεκινήσουν την παραγωγή τους από τον Σεπτέμβριο, αφού ο εξαιρετικά ζεστός καιρός και η έλλειψη βροχών, διευκόλυναν την πρώιμη ωρίμανση του καρπού στους ελαιώνες, αναφέρουν τα ισπανικά μέσα ενημέρωσης, με το ειδικευμένο ψηφιακό πόρταλ Olimerca, να δίνει τρία επίπεδα παραγωγής σηματορούς για την εξέλιξη των τιμών. Σύμφωνα με αυτό, σε περίπτωση που η ισπανική παραγωγή διαμορφωθεί ξανά κάτω από τους 700.000 τόνους, τότε, οι τιμές αναμένεται ότι θα διατηρηθούν αρκετά πάνω από τα 8 ευρώ το κιλό με ανοδική τάση ως τον Οκτώβριο του 2024.

Σε περίπτωση που η παραγωγή κυμανθεί μεταξύ των 700.000 και 800.000 τόνων, κάτι που είναι και το επικρατέστερο σενάριο, ειδικά αν οι ελαιώνες της Ιβηρικής διευκολυνθούν από φθινοπωρινά πρωτοβρόχια και δυναμώσει ο καρπός, τότε η αγορά θα μπορούσε να συνεχίσει γύρω από τα σημερινά επίπεδα, ήτοι από 7,50 έως 8 ευρώ το κιλό.

Μόνο μια παραγωγή άνω των 800.000 τόνων θα μπορούσε να αποκλιμακώσει τις τιμές στην ευρωπαϊκή αγορά, ωστόσο και σε αυτήν την περίπτωση, η επίδραση θα είναι μικρότερη στην κατηγορία των έξτρα παρθένων ελαιολάδων, αφού οι καιρικές συνθήκες δεν αφήνουν προσδοκίες για καλές ποιότητες σε σχεδόν κανένα παραγωγικό κέντρο της Ευρώπης.

Προέλευση: agronews.gr

Ζημιές μετρούν και τη φετινή χρονιά οι σιτοκαλλιεργητές στην Εορδαία, αφού οι άστατες καιρικές συνθήκες, κυρίως οι πολυήμερες βροχοπτώσεις, των προηγούμενων μηνών, επέφεραν σωρεία προβλημάτων με αποτέλεσμα να επηρεαστεί η ποιότητα και η ποσότητα του προϊόντος καθώς και οι τιμές.

Λίγες ημέρες μετά τον αλωνισμό και τη συγκομιδή- αποθήκευση των σιτηρών, διαπιστώνεται μείωση στην απόδοση, που συγκριτικά με το 2021, πέρυσι επλήγη η παραγωγή από την ξηρασία, εμφανίζεται στο 50%, κι έτσι η παραγωγή, κατά Μ Ο, κυμαίνεται από 100 έως 300 κιλά το στρέμμα.

Ως προς τις τιμές, σύμφωνα με τον Πρόεδρο του Αγροτικού Συνεταιρισμού Εορδαίας, Δαμιανό Παπαδόπουλο, στις αρχές του αλωνισμού ήταν στα 23-25 λεπτά το κιλό, στη συνέχεια στα 25-32 λεπτά το κιλό, και σήμερα ο Συνεταιρισμός πληρώνει 34 λεπτά το κιλό στο σκληρό σιτάρι.

ΕΡΤ ΚΟΖΑΝΗΣ– ΣΥΝΤΑΞΗ: Μαίρη Κεσκιλίδου