Το έλλειµµα ενιαίας συνδικαλιστικής έκφρασης των αγροτών, όπως και οι συνθήκες κοινωνικής αποστασιοποίησης που επιβάλλει η πανδηµία δεν αφήνουν πολλά περιθώρια για µαζικές διεκδικήσεις και εκδηλώσεις διαµαρτυρίας των επαγγελµατιών του αγροτικού χώρου.
Αυτό όµως δεν σηµαίνει ότι τα προβλήµατα είναι λίγα ή έχουν λυθεί. Κι αυτό πάρα τη φιλότιµη προσπάθεια του σηµερινού υπουργού Σπήλιου Λιβανού και της πολιτικής ηγεσίας του υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης να τα κρύψουν κάτω από το χαλί.
Αρκεί µια µατιά στην ανακοίνωση του υπουργείου για τις πληρωµές την περασµένη Παρασκευή, δηλαδή λίγο πριν λάµψει το αστέρι της Βηθλεέµ για να γίνει αντιληπτό το µέγεθος της προπαγάνδας και το είδος των επικοινωνιακών τρικ που υιοθετεί και η σηµερινή κυβέρνηση για να κρύψει τη δεινή οικονοµική θέση στην οποία βρίσκονται οι περισσότεροι αγρότες και την ίδια στιγµή, να ενεργοποιήσει κοινωνικούς αυτοµατισµούς που δεν αφήνουν περιθώρια σε διεκδικήσεις.
Τα 1,173 δις ευρώ πληρωµές στις οποίες γίνεται λόγος, µετά από επιλεγµένη πρόσθεση ανόµοιων µεταξύ τους πραγµάτων (ενιαία ενίσχυση, αποζηµιώσεις από φυσικά αίτια και εξισωτικές ορεινών και µειονεκτικών περιοχών) δείχνει το έλλειµµα βάθους στην πολιτική που εφαρµόζεται για τους αγρότες και τις πελατειακές και µόνον αγωνίες που διέπουν τους χειρισµούς των ιθυνόντων.
Αρκεί να αναφερθεί ότι ενιαία ενίσχυση και εξισωτικές αποζηµιώσεις προέρχονται καθαρά από κοινοτικούς πόρους, εντάσσονται στον προϋπολογισµό της προγραµµατικής περιόδου και το µόνο που έχει επιφορτισθεί να κάνει η διοίκηση είναι η κατανοµή αυτών µε βάση τα αντικειµενικά στοιχεία δραστηριότητας (δηλώσεις ΟΣ∆Ε) των αγροτών. Όσο για τις αποζηµιώσεις, προέρχονται κατά βάση από χρήµατα των ίδιων των αγροτών και το µόνο που υποχρεούται να κάνει ο κοστοβόρος οργανισµός (ΕΛΓΑ) είναι να εκτιµά µε αντικειµενικότητα το ύψος των ζηµιών (φυσικά αίτια) κάθε εκµετάλλευσης.
Διαβάστε τη συνέχεια του άρθρου στο: https://www.agronews.gr
