Όλες οι βασικές πληροφορίες για τους παραγωγούς.
Η Σίκαλη καλλιεργείται τόσο για την παραγωγή σε καρπό όσο και για το χόρτο.
1) Καρπός: προορίζεται κυρίως για ανθρώπινη κατανάλωση, ενώ μικρή μόνο ποσότητα διατίθεται για ζωοτροφή σε μίγμα με άλλους σπόρους σιτηρών σε αναλογία μικρότερη από 1/3 επειδή δεν είναι πολύ γευστικός και στο στόμα των ζώων σχηματίζει μία κολλώδη ουσία, έχει δε και αντιθρεπτικούς παράγοντες.
2) Βιομάζα: για βόσκηση, ενσίρωση και παραγωγή σανού. Η βιομάζα έχει μικρότερη πεπτικότητα συγκριτικά με εκείνη των άλλων σιτηρών, επειδή τα στελέχη έχουν μεγαλύτερη περιεκτικότητα σε ινώδεις ουσίες και είναι μικρότερης θρεπτικής αξίας σε σχέση με σιτάρι, κριθάρι, βρώμη.
Καλλιεργητικές Εργασίες
Κλίμα και Έδαφος
Έχει περιοριστεί σε φτωχά εδάφη ή σε περιοχές με πολύ χαμηλές θερμοκρασίες το χειμώνα, όπου δεν επιτρέπεται η αποδοτική καλλιέργεια του σιταριού. Κυρίως σε πτωχά όξινα εδάφη των ορεινών περιοχών. Ακάλυπτη αντέχει μέχρι -37οC και κάτω από το χιόνι μέχρι. -60oC. Δεν αντέχει όμως στις υψηλές θερμοκρασίες.
Το ριζικό σύστημα πολύ ανεπτυγμένο φτάνει μέχρι 1,7 μ. βάθος του δίνει αντοχή σε ξηρασία καθώς και η πρωιμότητά της.
O συνδυασμός εαρινοποίησης και μακράς φωτοπεριόδου είναι απαραίτητος για άνθηση της σίκαλης. Παρά το μεγάλο ύψος της (πιο ψηλή από τα άλλα σιτηρά) δεν πλαγιάζει εύκολα λόγω των μηχανικών ιδιοτήτων του στελέχους και του έντονου αδελφώματος.
Οι υψηλότερες αποδόσεις παρατηρούνται σε γόνιμα, καλώς στραγγιζόμενα πηλώδη εδάφη, όμως είναι περισσότερο παραγωγική από όλα τα άλλα χειμερινά σιτηρά σε άγονα, αμμώδη, όξινα ξεπλυμένα εδάφη.
Διαβάστε ολόκληρο το άρθρο: https://www.etheas.gr
