Πρόκειται για μια παλιά μέθοδο παραγωγής και διατήρησης ζωοτροφών υψηλής θρεπτικής αξίας, με σχετικά χαμηλό κόστος.
Με την ενσίρωση επιτυγχάνεται η διατήρηση των πράσινων φυτών που έχουν συγκομιστεί, και ιδιαίτερα αγροστωδών, κάτω από αναερόβιες, ξηροθερμικές συνθήκες. Το καλαμπόκι, μπορεί να αποδώσει 3-6 τόνους χορτομάζας ανά στρέμμα, με παραγωγή άριστου προϊόντος.
Ενσίρωση ή «silage», είναι η μέθοδος διατήρησης χλωρού χόρτου σε αναερόβιες συνθήκες μέσα σε ειδικούς χώρους που ονομάζονται σιροί. Το προϊόν της ενσίρωσης ονομάζεται ενσίρωμα και χαρακτηρίζεται από μεγάλη περιεκτικότητα σε υγρασία και οργανικά οξέα, κυρίως γαλακτικό οξύ.
Χορηγείται στα μυρηκαστικά σε ποσοστό 3-5% του σωματικού τους βάρους σαν χοντροειδής ζωοτροφή. Η διατήρηση της χλωρής μάζας με την ενσίρωση επιτυγχάνεται με τη δράση ορισμένων αναερόβιων μικροοργανισμών. Το χλωρό χόρτο κόβεται και κομματιάζεται σε τεμάχια 1-1,5 cm, για να είναι εύκολη η συμπίεσή του και η απομάκρυνση του αέρα. Στη συνέχεια τοποθετείται στους σιρούς.
Σιροί είναι οι χώροι αποθήκευσης του χλωρού χόρτου. Μετά την τοποθέτηση του χόρτου στον σιρό ακολουθεί πάτημα με τον ελκυστήρα για απομάκρυνση του αέρα. Συστήνεται το γέμισμα του σιρού να γίνεται σύντομα, σε λίγες μόνο ώρες. Μετά το πάτημα του χόρτου, ακολουθεί σκέπασμα με πλαστικό το οποίο κλείνει αεροστεγώς με την τοποθέτηση χώματος.
Η διατήρηση του ενσιρώματος σε κλειστό, αεροστεγώς, χώρο μπορεί να διαρκέσει μέχρι και μερικά χρόνια. Όμως από τη στιγμή που θα ανοίξει το πλαστικό κάλυμμα, τότε το ενσίρωμα πρέπει να καταναλωθεί μέσα σε 1-2 μήνες γιατί, με την είσοδο του αέρα, το προϊόν αρχίζει να αλλοιώνεται. Γι? αυτό, καλό είναι να υπολογίζονται οι ανάγκες μέχρι 2 μήνες και να κατασκευάζονται σιροί ανάλογου μεγέθους.
Διαβάστε τη συνέχεια του άρθρου στο: https://www.etheas.gr
