Τεχνικό δελτίο από το Περιφερειακό Κέντρο Προστασίας Φυτών, Ποιοτικού και Φυτοϋγειονομικού Ελέγχου Καβάλας.
Το κυκλοκόνιο είναι ευρέως διαδεδομένος μύκητας, ο οποίος ενδημεί και δημιουργεί σοβαρά προβλήματα στους ελαιώνες όταν δεν τύχει τις επιβεβλημένης και επιμελημένης αντιμετώπισης.
Η ασθένεια ξεκινά από μολύνσεις φύλλων συνήθως σε χαμηλά τμήματα των ελαιόδεντρων. Η μόλυνση δημιουργείται από φύλλα τα οποία βρίσκονται είτε σε προσβεβλημένα δένδρα, είτε πεσμένα στο έδαφος.
Ο μύκητας του κυκλοκονίου προκαλεί χαρακτηριστικές κηλίδες (κυκλικές, χαρακτηρίζονται «μάτι παγονιού» με διάμετρο 0,5 – 1 εκ. με σταχτί-καστανό χρώμα στο κέντρο που περιβάλλεται από καστανόμαυρη ζώνη και από μία δεύτερη ανοικτόχρωμη ή κίτρινη) στην επάνω επιφάνεια των φύλλων από τις οποίες εύκολα ταυτοποιείται η ύπαρξη της προσβολής και της ασθένειας.
Επίσης σε ισχυρές και εκτεταμένες προσβολές, προσβάλλονται και οι κλαδίσκοι, οι μίσχοι φύλλων, οι ποδίσκοι των ανθέων και οι ταξιανθίες. Όσο εξελίσσεται η ασθένεια, η προσβολή των φύλλων ακολουθείται από φυλλόπτωση και εάν δεν ληφθεί μέριμνα καταπολέμησης, στη συνέχεια η φυλλόπτωση ακολουθείται από την προκαλούμενη εξασθένηση των δέντρων και την διατάραξη της ισορροπίας μεταξύ βλάστησης και καρποφορίας.
Σε περιπτώσεις πιο έντονων προσβολών, η ασθένεια του κυκλοκόνιου μπορεί να οδηγήσει σε γενικευμένη φυλλόπτωση, προφανώς σε γενικευμένη ακαρπία, η οποία ενδεχομένως μπορεί να συνοδευθεί από την εμφάνιση λαίμαργων βλαστών κατά τη εξέλιξη της καλλιεργητικής περιόδου στις αρχές του καλοκαιριού.
Μετά την άνοδο των θερμοκρασιών, η ασθένεια παύει να αποτελεί πρόβλημα στα ελαιόδεντρα.
Οι optimum θερμοκρασίες για την ανάπτυξη του μύκητα του Κυκλοκονίου κυμαίνονται από 10 έως 20ο C ενώ οι ελαιώνες σε πεδινές και αρδευόμενες περιοχές και κυρίως μέρη με υψηλή υγρασία είναι πιο ευπρόσβλητες και εκεί πρέπει να λαμβάνονται εντατικότερα μέτρα καταπολέμησης.
Διαβάστε τη συνέχεια του άρθρου: https://www.neapaseges.gr
