Τρόπους να μετριάσει το κόστος αγοράς της νέας παραγωγής σιτηρών (πρώτη ύλη) επεξεργάζεται αυτές τις μέρες η εγχώρια βιομηχανία ζυμαρικών, προσφέροντας, σύμφωνα με πληροφορίες αυτές τις ημέρες, για προαγορά σκληρού νέας σοδειάς τιμές κάτω από τα 28 λεπτά το κιλό.
Υπενθυμίζεται ότι τα συμβόλαια που είχαν γίνει στις αρχές της καλλιεργητικής περιόδου, δηλαδή το Φθινόπωρο, προέβλεπαν τιμή γύρω στα 35 λεπτά το κιλό και οι τελευταίες πληροφορίες αναφέρουν ότι οι εταιρείες θα τηρήσουν τις συμφωνίες αυτές. Βέβαια τότε το σκληρό διατηρούσε στη φυσική αγορά τιμές αρκετά πάνω από τα 40 λεπτά το κιλό.
Η προσπάθεια της βιομηχανίας ζυμαρικών να χαμηλώσει τον μέσο όρο στο κόστος της πρώτης ύλης με νέες αγορές σκληρού μέχρι τ’ αλώνια, ενδέχεται να διευκολύνει την υποχώρηση των τιμών κάτω από τα 28 λεπτά που δίνει σήμερα η φυσική αγορά. Πολλά βέβαια θα εξαρτηθούν από την εξέλιξη των καιρικών συνθηκών μέχρι τ’ αλώνια και φυσικά από το επίπεδο και την ποιότητα της εγχώριας παραγωγής φέτος.
Βεβαίως, οι διεθνείς συνθήκες στην αγορά σιτηρών δεν μοιάζουν να είναι ιδανικές. Ήδη η παρατεταμένη ξηρασία στην Ιβηρική (Ισπανία, Πορτογαλία) αλλά και στην Ιταλία, δείχνουν να μειώνουν τις διαθέσιμες ποσότητες που θα φθάσουν στην αγορά το επόμενο διάστημα, περιορίζοντας ανάλογα την υποχώρηση των τιμών. Επαμφοτερίζοντα είναι τα μηνύματα που φθάνουν αυτό τον καιρό και από τον Καναδά, χώρα καταλύτη για τις τιμές στο σκληρό σιτάρι, αφού από την μια υπάρχουν εκτιμήσεις για μια οριακή αύξηση των εκτάσεων κοντά στο 1%, από την άλλη καταγράφονται σημαντικές καθυστερήσεις στις σπορές, εξαιτίας της βαρυχειμωνιάς που κράτησε μέχρι και τις αρχές Μαΐου.
Σε περίπτωση πάντως που πράγματι οι Καναδοί αγρότες κάνουν προετοιμασίες για μια χρονιά με σοδειά κοντά στους 5,5 εκατ. τόνους, τότε μάλλον η αγορά θα έχει μπροστά της να διαχειριστεί νομοτελειακά νέες πιέσεις προς το φθινόπωρο του 2023.
Σημάδια σταθεροποίησης στη Φότζια, τουλάχιστον μέχρι τα αλώνια
Φρένο στην πτώση δοκιμάζει στο μεταξύ η αγορά σκληρού σίτου στη Φότζια, με τις απώλειες την εβδομάδα που πέρασε να περιορίζονται στα 5 ευρώ ο τόνος, σε μια εξέλιξη που δείχνει ότι η τιμή βρίσκεται τουλάχιστον για τα αποθέματα της περασμένης χρονιάς, κοντά στα χαμηλά της.
Άλλωστε, συνολικά οι απώλειες που έχει γράψει η τιμή του σκληρού σίτου από τις αρχές του έτους ανέρχονται στα 150 ευρώ ο τόνος. Συγκεκριμένα, στις αρχές Ιανουαρίου, η πρώτη ποιότητα σκληρού σίτου με ειδικό βάρος 78 kg/hl, υαλώδη 70% και πρωτεΐνη 12%, διαπραγματευόταν τότε στα 495 ευρώ ο τόνος. Αυτήν την εβδομάδα, η τιμή για την ίδια ποιότητα έχει υποχωρήσει στα 345 ευρώ. Τα ιστορικά υψηλά, στις αρχές του περασμένου καλοκαιριού, ήταν τα 580 ευρώ ο τόνος, ήτοι μια υποχώρηση της τάξης του 40%.
Με άλλα λόγια, η αγορά έχει προσγειωθεί πλέον στα επίπεδα τιμών του 2021, πριν ξεκινήσει η περιπέτεια του πολέμου και πριν διαμορφωθεί ο μοχλός πίεσης τιμών που λέγεται «συμφωνία για τα ουκρανικά αποθέματα». Ήταν μια περίοδος κατά την οποία, με ιστορικούς όρους, οι τιμές για τα αγροτικά εμπορεύματα ήδη βρίσκονταν σε έναν ανοδικό υπερκύκλο ο οποίος, σε αντίθεση με τον πανικό και την κερδοσκοπία που χαρακτήρισαν το 2022 με αφορμή το πολεμικό σκηνικό, βασίστηκε σε πιο ορθολογικές μεταβλητές προσφοράς και ζήτησης. Δηλαδή και οι σημερινές τιμές, ιστορικά βρίσκονται στην άνω πλευρά του εύρους.
Σε κάθε περίπτωση, το στίγμα για το εύρος τιμών που θα αναπτυχθεί για τον επερχόμενο αλωνισμό, θα τον δώσουν οι «Μέρες Σκληρού Σίτου» που είναι προγραμματισμένες για τις 17 Μαΐου στη Φότζια. Σε αυτό το ετήσιο συνέδριο, βιομηχανίες του κλάδου, ενώσεις αγροτών και θεσμικοί φορείς αξιολογούν τα δεδομένα και σηματοδοτούν την έναρξη των διαπραγματεύσεων για την επόμενη χρονιά. Φέτος στις εργασίες θα παραστεί και ο Ιταλός υπουργός Γεωργίας, Φραντσέσκο Λολομπρίτζιτα, με αφορμή έναν διάλογο που έχει ξεκινήσει στη γειτονική χώρα, αναφορικά με τη διαμόρφωση μιας ενιαίας εθνικής τιμής. Πάντως, με τις παραγωγές και τις εκτάσεις της Ιταλίας να συρρικνώνονται σταθερά εδώ και μια δεκαετία και προκειμένου να μην χαθεί το στοιχείο «made in Italy» στο οποίο βασίζεται όλο το αφήγημα πίσω από την εμπορική επιτυχία της ιταλικής αγροδιατροφικής αλυσίδας, είναι βέβαιο ότι θα χρειαστεί οι παράγοντες της αγοράς να προσφέρουν σαφή κίνητρα στους αγρότες.
Προέλευση άρθρου: https://www.agronews.gr
