Η ινδική αγορά είναι μια δύσκολη αγορά για το ελληνικό ελαιόλαδο. Η άγνοια των ποιοτικών χαρακτηριστικών, όσο και οι καταναλωτικές συνήθειες της χώρας, συρρικνώνουν τα κριτήρια εισαγωγής, εμπορίας και αγοράς ελαιολάδου σε ένα και μοναδικό γνώμονα λήψης αποφάσεων, την τιμή.
Τα τελευταία χρόνια, η Ινδική Ομοσπονδία Ελαιολάδου, από κοινού με τους Ισπανούς και Ιταλούς εξαγωγείς προέβησαν σε μεγάλης κλίμακας διαφημιστικές καμπάνιες για την ανάδειξη του οφέλους στην υγεία των ανθρώπων από την κατανάλωση ελαιολάδου. Ωστόσο, όπως επισημαίνει το Γραφείο ΟΕΥ της Ελληνικής Πρεσβείας στο Νέο Δελχί, τα λάθη της καμπάνιας αλλά και η αδιαφορία των ανταγωνιστών μας (Ιταλών και Ισπανών) να προωθήσουν το ποιοτικό ελαιόλαδο, έφεραν σύγχυση στους καταναλωτές σχετικά με την ποιοτική διαφορά των διαφόρων τύπων ελαιολάδου, κάτι που είχε σαν αποτέλεσμα να εξομοιώνεται το πυρηνέλαιο (pomace) με το εξαιρετικά παρθένο ελαιόλαδο και, ως εκ τούτου, να προτιμάται το πρώτο λόγω τιμής.
Πάντως η αγορά της Ινδίας έχει προοπτικές. Με ετήσιο ρυθμό ανάπτυξης άνω του 7%, την μεσαία και ανώτερη εισοδηματική τάξη σε πορεία διεύρυνσης και την αυξανόμενη διάθεση ενημέρωσης των Ινδών καταναλωτών σχετικά με την υγιεινή διατροφή, διαμορφώνονται συνθήκες, που μελλοντικά θα πρέπει να οδηγήσουν στην κατακόρυφη αύξηση της ζήτησης ποιοτικού ελαιολάδου.
Διαβάστε την συνέχεια στο agrotypos.gr
