Τα φορτία περνούν τις πύλες των μονάδων μεταποίησης χωρίς κανείς να ξέρει τι ποσότητες ξεκαθαρίζει και σε τι τιμή αυτές πληρώνονται, καθώς η βιομηχανία έχει φροντίσει να επικρατεί άκρα μυστικότητα,
πολιτική διαίρει και βασίλευε και καθεστώς βίας και νοθείας, σε ένα προϊόν που θα μπορούσε ακόμα και να αλλάξει το στάτους της ελληνικής γεωργίας.
Οι ασφυκτικές συνθήκες από πλευράς ρευστότητας στις τάξεις των παραγωγών και η Βαβυλωνία που επικρατεί στις τάξεις τους, δίνουν το δικαίωμα στους μεταποιητές να κάνουν στην κυριολεξία ό,τι θέλουν.
Αγνοούνται έτσι παραδειγματικά οι νόμοι της προσφοράς και της ζήτησης, κυριαρχεί ο φόβος μη χαθεί η χρονιά καθώς το προϊόν είναι ευαίσθητο και έχει πολύ μικρή διάρκεια ζωής. Αυτό σημαίνει ότι σε μια χρονιά που οι αποθήκες των εργοστασίων έχουν κυριολεκτικά αδειάσει, που η πανδημία ενισχύει την αποθεματοποίηση των νοικοκυριών και τις αγωνίες για διατροφική επάρκεια ακόμα και σε επίπεδο κρατών, στην Ελλάδα η βιομηχανία κρατάει «στον τόπο το χορό» αποκλείοντας κάθε σκέψη για κάτι καλύτερο στις τιμές παραγωγού και κάτι περισσότερο στον τρόπο με τον οποίο διαμορφώνεται η συναλλακτική σχέση.
Ενδιαφέρον έχει το επιτόπιο ρεπορτάζ του συντάκτη του Agronews Λεωνίδα Λίαμη που ακολουθεί.
Στον τοίχο της άρνησης των μεταποιητών, εξακολουθεί να προσκρούει το δίκαιο αίτημα των παραγωγών συμπύρηνου ροδάκινου για αύξηση της τιμής του προϊόντος φέτος τουλάχιστον στα 30 λεπτά το κιλό, όπως δικαιολογούν οι συνθήκες της προσφοράς και ζήτησης στην αγορά.
Οι πρώτες παραδόσεις από την ποικιλία «Romeo», αλλά κυρίως εκείνες της «Κατερίνα», δείχνουν ξεκάθαρα πως η ακαρπία και ο παγετός έχουν προκαλέσει μείωση της παραγωγής από 25% έως και 40% και ανάλογη συνέχεια αναμένεται στις Α37 και Α39, Andros και Evert.
∆εν φτάνουν για πουθενά. Τα 26 λεπτά που ακούγονται, αν αφαιρεθούν 1 λεπτό µεταφορικά και 2 λεπτά που κρατούν οι οργα- νώσεις για τα διάφορα έξοδα, τότε τα 23 λεπτά δεν επιτρέπουν στον παραγωγό να επιβιώσει και να παράξει και επιθυµητό προϊόν, λένε οι καλλιεργητές
Παρόλα αυτά η Ένωση Κονσερβοποιών Ελλάδος (ΕΚΕ) όχι μόνο επιμένει να μη λαμβάνει υπόψη τα μηνύματα που έρχονται από τα κατά τόπους κέντρα συγκέντρωσης, αλλά κατά την προσφιλή της τακτική, διατηρεί μια αχλή για την τιμολογιακή της πολιτική, διαρρέοντας ότι θα ισχύσουν τα περσινά 26 λεπτά το κιλό, χωρίς όμως να το επιβεβαιώνει επίσημα.
«Στην ΕΚΕ έχουν και το μαχαίρι και το καρπούζι. Αποφασίζουν μόνοι την τιμή, την ορίζουν όποτε θέλουν, αφού πρώτα πάρουν το προϊόν και το βάλουν στο κουτί να το πουλήσουν», ανέφερε ο Γιώργος Γαλανομάτης, από τον Α.Σ. Ημαθίας, σε σύσκεψη στο Μακροχώρι, σημειώνοντας πως κάποια στιγμή πρέπει να επέμβει το υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων ή η Επιτροπή Ανταγωνισμού για να βάλει τάξη.
«Τα 26 λεπτά το κιλό που ακούμε, είναι τιμή για προϊόν παραδοτέο στο κέντρο παραλαβής. Ο αγρότης, αν βγάλεις 1 λεπτό το κιλό μεταφορικά και τα 2 λεπτά που κρατούν οι οργανώσεις για τα διάφορα έξοδα, τότε θα πάρει 23 λεπτά το κιλό, που δεν του επιτρέπουν να επιβιώσει και να παράξει και επιθυμητό προϊόν», επισήμανε ο Γιώργος Νεστορόπουλος, πρόεδρος του Α.Σ. Νέος Απόλλων, όπου έχουν αρχίσει οι παραλαβές.
Υπό αυτές τις συνθήκες οι παραγωγοί δηλώνουν απογοητευμένοι. «Τί διάθεση να έχεις όταν θα σου έρθουν στο χέρι 550 ευρώ το στρέμμα και το κόστος φτάνει τουλάχιστον στα 400 ευρώ το στρέμμα;» διερωτήθηκε ο παραγωγός Νικόλαος Λιακόπουλος. Χολωμένος δηλώνει κι ο Θανάσης Τζικόπουλος, με 150 στρέμματα, τονίζοντας πως «Παλεύουμε με νύχια και δόντια να κρατηθούμε. Πρέπει κάποτε και ο κόπος του αγρότη να ανταμειφθεί», ενώ ο Σωτήρης Πουλιόπουλος ανέφερε ότι «είναι νωπό το προϊόν και δεν μπορούμε να πούμε πως για 3 μέρες σταματάμε. Αν το κάνουμε τα ροδάκινα μαλακώνουν. Οπότε, μας εκμεταλλεύονται».
Διαβάστε τη συνέχεια του άρθρου στο https://www.agronews.gr
