Του Δρ. Θωμά Γιτσόπουλου* ● Τα τελευταία 2-3 χρόνια για τη διαχείριση της ανθεκτικότητας της ήρας στα ζιζανιοκτόνα, οι καλλιεργητές έχουν στραφεί στην εφαρμογή προφυτρωτικών (ή πολύ νωρίς μεταφυτρωτικών) ζιζανιοκτόνων (π.χ. Boxer, Carmina Max, Fosburi, Herold Trio) με διαφορετικό μηχανισμό δράσης από τα κλασσικά ζιζανιοκτόνα σιτηρών όπως τα: Atlantis, Axial, Sword, Cossack, Hussarmaxx, Traxos, Pacifica, κ.α.
Δυστυχώς όμως, η αντιμετώπιση της ήρας ακόμη και με αυτά τα ζιζανιοκτόνα έχει ήδη απειληθεί σε άλλες χώρες λόγω ανάπτυξης ανθεκτικότητας.
Όσο περισσότερο γίνεται αποκλειστικά χρήση των ζιζανιοκτόνων θα ελέγχονται οι ευαίσθητοι πληθυσμοί του ζιζανίου, αλλά ταυτόχρονα θα επιζούν και θα πολλαπλασιάζονται οι ανθεκτικοί, αφού αυτοί δεν καταστρέφονται με κάποιο άλλο τρόπο. Ουσιαστικά δηλαδή, η αποτελεσματική αντιμετώπιση της ήρας θα είναι μάλλον πρόσκαιρη, με σοβαρό ενδεχόμενο σύντομα και στη χώρα μας να αναπτυχθεί ανθεκτικότητα και στα προφυτρωτικά ζιζανιοκτόνα.
Έχοντας υπόψη τα διεθνή δεδομένα που αναφέρουν ανάπτυξη ανθεκτικότητας της ήρας σε 14 διαφορετικούς τρόπους δράσης ζιζανιοκτόνων επιβάλλεται ελάττωση της χρήσης των ζιζανιοκτόνων ώστε να συνεχίσουν να είναι αποτελεσματικά και παράλληλα εφαρμογή μη-χημικών μέτρων για τον έλεγχο του ζιζανίου.
Αυτά πρέπει να στοχεύουν στη μείωση της τράπεζας σπόρων, δηλ. στη μείωση του αριθμού των βιώσιμων σπόρων στο έδαφος που θα οδηγήσει στην ελάττωση του πληθυσμού της ήρας.
Αυτό είναι εφικτό καταστρέφοντας την ήρα πριν σποροποιήσει, δημιουργώντας κατάλληλες συνθήκες για την αποσύνθεση και καταστροφή των σπόρων που έχει παράξει, περιορίζοντας το ποσοστό φυτρώματος ή μειώνοντας την παραγωγή σπόρων του ζιζανίου.
Οι σπόροι της ήρας παρουσιάζουν σημαντική μείωση της βιωσιμότητά τους μετά από ένα χρόνο και τα περισσότερα φυτά που εμφανίζονται στον αγρό προέρχονται από σπόρους της προηγούμενης χρονιάς.
Διαβάστε τη συνέχεια του άρθρου: https://www.agro24.gr
