Ανατροπές στη βιοµηχανία ένδυσης και υφασµάτων, µιας αγοράς µε εξαγωγές συνολικής αξίας 905 δισ. δολαρίων για το 2021 σύµφωνα µε τα τελευταία διαθέσιµα στοιχεία της ICAC, έχει πυροδοτήσει η πολιτική ποσοτικής σύσφιξης των Κεντρικών Τραπεζών αλλά και ο καταστροφικός σεισµός της Τουρκίας, µε την συνθήκη που διαµορφώνεται σε παγκόσµιο επίπεδο, να φέρνει ξανά στην επιφάνεια τη… «Μεγάλη Ιδέα» µιας -άλλοτε κραταιάς- ελληνικής κλωστοϋφαντουργίας.

 

Στο περιθώριο του τρίτου Πανελλήνιου Συνεδρίου Βάµβακος την περασµένη εβδοµάδα στην Κοµοτηνή, σε αρκετά πηγαδάκια εκκοκκιστών, βαµβακοπαραγωγών και άλλων συντελεστών της αλυσίδας αξίας βάµβακος, σχολιάστηκε η εξέλιξη που θέλει τα κλωστήρια της χώρας να δουλεύουν ασταµάτητα σε πλήρεις ρυθµούς, αφού πολλές παραγγελίες προς τα κλωστήρια της Τουρκίας έχουν µείνει στον αέρα. Προς το παρόν πάντως, πολλές παραγγελίες ελληνικού εκκοκκισµένου βάµβακος µε προορισµό τις σεισµόπληκτες περιοχές της Τουρκίας, παραµένουν στις αποθήκες των εγχώριων κλωστηρίων και έρχονται να προστεθούν στο απόθεµα που έχει διαµορφώσει η περιορισµένη ζήτηση από την Τουρκία και το Πακιστάν που είχε προηγηθεί της καταστροφής. Σηµειώνεται πάντως ότι η υφιστάµενη κατάσταση δεν προκαλεί ακόµα ανησυχίες αναφορικά µε τις προοπτικές της καλλιέργειας στην Ελλάδα, αφού η φυσική αγορά σύσπορου είναι συνδεδεµένη µε το χρηµατιστήριο βάµβακος, ενώ τα ελληνικά βαµβάκια είναι περιζήτητα, όπως θα εξηγήσουν στελέχη της αγοράς.

Με την γειτονική χώρα όµως να εισάγει από την Ελλάδα 100.000 µε 150.000 τόνους εκκοκκισµένου βάµβακος, δηλαδή το 1/3 µε το 50% της εγχώριας παραγωγής, αυτή η νέα κατάσταση δεν µπορεί παρά να αλλάξει τις ισορροπίες της αγοράς, σε µια συγκυρία κατά την οποία δείχνει πως έχει ωριµάσει ο διάλογος περί αναζήτησης νέων αγορών για το ελληνικό βαµβάκι, µε την προϋπόθεση ότι το προϊόν αποκτά πλέον ταυτότητα και ένα συνεπές αφήγηµα περί βιωσιµότητας το οποίο αναζητούν πλέον τα µεγάλα brands της µόδας.

 Για το ενδεχόµενο αναβίωσης της κλωστοϋφαντουργίας στην Ελλάδα µίλησε από το βήµα του συνεδρίου και ο ∆ηµήτρης Μελάς, σύµβουλος της ∆ιεπαγγελµατικής Οργάνωσης Βάµβακος, που σχολίασε ότι µεσολαβούν 12 ειδικότητες από τον αγρότη µέχρι τον τελικό καταναλωτή του προϊόντος, που πολλαπλασιάζουν την αξία της καλλιέργειας. Στελέχη του εγχώριου τραπεζικού συστήµατος σχολίασαν στη συνέχεια στην Agrenda πως η τοποθέτηση αυτή δεν ήταν τυχαία και πως η εικόνα της οικονοµίας σήµερα ενδέχεται να διαφέρει από την εποχή κατά την οποία πολλές επιχειρήσεις είτε έκλεισαν είτε περιόρισαν την παραγωγικότητά τους καθώς η παραγωγική δραστηριότητα µετατοπιζόταν προς την ανατολή.

Καταστροφή κεφαλαίου

Αυτό που έχει συµβεί στα κλωστήρια στην επαρχεία του Γκαζιαντέπ και στα Άδανα, όπου καταλήγει πάνω από το µισό ελληνικό βαµβάκι που εξάγεται στην Τουρκία, πρόκειται επί της ουσίας για καταστροφή κεφαλαίου, θα αναφέρουν εκκοκκιστές που έχουν καλή εικόνα και απευθείας ενηµέρωση από τις µονάδες που λειτουργούν στην περιοχή. Εκτός όµως από τις ζηµιές στα εργοστάσια, οι οποίες σε ορισµένες περιπτώσεις είναι ολικές, χώρια και από την καταστροφή αποθεµάτων, νήµατος και δεµάτων βάµβακος, τίθενται σοβαρά ερωτηµατικά γύρω από την δυνατότητα εξασφάλισης ικανού αριθµού εργατών σε λειτουργικές µονάδες. Και αυτό γιατί µεγάλος αριθµός κατοίκων έχει εγκαταλείψει τις περιοχές αυτές και προς το παρόν δεν επιθυµεί να επιστρέψει εκεί.

Επιστροφή κλωστηρίων στη ∆ύση

∆εν είναι όµως µόνο η Τουρκία που απορροφά σηµαντικό µέρος των ελληνικών εξαγωγών εκκοκκισµένου βάµβακος η οποία αδυνατεί να ανταποκριθεί στις παραγγελίες από τους οίκους µόδας. Η οικονοµική εξάντληση του Πακιστάν, λόγω της ποσοτικής σύσφιξης που εφαρµόζει η FED, φέρνει δυσκολίες στη λειτουργία των κλωστηρίων της χώρας. Το κενό που διευρύνεται και ωθεί πίσω στη ∆ύση τα κλωστήρια, έρχεται να κουµπώσει και µε τις φιλοδοξίες του ελληνικού κλάδου βάµβακος, για προστιθέµενη αξία.

Ένας από τους παλιούς και καλούς βαµβακοπαραγωγούς του θεσσαλικού κάµπου, ο Γιώργος Καραΐσκος σχολίασε κατά την τοποθέτησή του σε µια από τις ενότητες του συνεδρίου ότι η καθετοποίηση της εγχώριας παραγωγής είναι το βασικό ζητούµενο και όλα τα υπόλοιπα (σ.σ εκσυγχρονισµός βαµβακοκαλλιέργειας) θα έρθουν. «Αν τώρα το βαµβάκι έχει αξία εξαγωγών κοντά 800 εκατ. ευρώ, µε τα κλωστήρια της χώρας ανοιχτά, το ποσό αυτό θα µπορούσε να είναι 3 δισ. ευρώ» κατέληξε.

Bαμβακοσυλλεκτική John Deere και αποφύλλωση με drones

Νέες µεθόδους καλούνται να αφοµοιώσουν το επόµενο διάστηµα οι παραγωγοί βάµβακος, για τις οποίες όµως είναι αναγκαία και η διαµόρφωση ενός νέου ρυθµιστικού πλαισίου, όπως για παράδειγµα η αξιοποίηση drones στην αποφύλλωση.

Αλλάζουν τα δεδοµένα της βαµβακοκαλλιέργειας στην Ελλάδα, τόσο από τις εξελίξεις στο πεδίο της τεχνολογίας, όσο και από τις προτεραιότητες που εισάγουν οι περιβαλλοντικές κατευθύνσεις που προωθούνται από τις ευρωπαϊκές οδηγίες. Στο µεταξύ, όσο δυναµώνει το brand του ελληνικού βάµβακος ως βιώσιµο προϊόν µε ταυτότητα και ενισχύεται η ζήτηση γι’ αυτό, τόσο αλλάζουν και οι απαιτήσεις από τους παραγωγούς. Στο νέο περιβάλλον που διαµορφώνεται γύρω από τη βαµβακοκαλλιέργεια στην Ελλάδα, στάθηκε και ο διευθύνων σύµβουλος της Agrotech SA, Χριστόδουλος Μποζατζίδης, στο πλαίσιο του πανελλήνιου συνεδρίου βάµβακος. «Οι Έλληνες αγρότες θα βρίσκονται µε ολοένα και λιγότερες επιδοτήσεις, οπότε θα πρέπει να συµπεριφέρονται µε επιχειρηµατικούς όρους και να κάνουν το λογαριασµό τους» ανέφερε ο κ. Μποζατζίδης, περιγράφοντας το πλαίσιο µέσα στο οποίο καλείται να λειτουργήσει από εδώ και πέρα ένας βαµβακοπαραγωγός στην Ελλάδα. «Ο κατακερµατισµός της γης είναι επίσης µια πρόκληση και τα τελευταία χρόνια, ο θεσµός των οµάδων παραγωγών εφαρµόζεται όλο και περισσότερο στην Ελλάδα ως µια απάντηση σ’ αυτό» θα πει ο ίδιος.

Αυξάνονται τα κίνητρα για οµάδες παραγωγών

«Η σύσταση οµάδας παραγωγών, δίνει τη δυνατότητα να έρχονται παραγωγοί και να ενοποιούν έµµεσα στις καλλιέργειές τους και να παίρνουν αποφάσεις. Θα γίνεται όλο και περισσότερο γιατί αυξάνονται και τα κίνητρα» ανέφερε ο ίδιος.

Καινοτοµία στο βαµβάκι

Αναφορικά µε τα νέα εργαλεία που έχουν στη διάθεσή τους οι παραγωγοί, ο κ. Μποζατζίδης θα αναφέρει ότι κυκλοφορούν όλο και περισσότερα droneς που δουλεύουν επιτυχηµένα στην αποφύλλωση. «Είναι σε µια γκρίζα ζώνη όµως, πρέπει να βρεθεί λύση και να αρθούν εµπόδια» θα σχολιάσει αναφερόµενος στην έλλειψη ενός πλαισίου που να επιτρέπει τη χρήση τους γι’ αυτού του είδους τους ψεκασµούς. «Τα επόµενα χρόνια το drone θα γίνει δεδοµένο, τουλάχιστον στην αποφύλλωση» θα καταλήξει επί του θέµατος.

Προέλευση άρθρου: https://www.agronews.gr

Recommended Posts