τρακτέρ, χωράφι

Για ξεκλήρισμα των αγροτών κάνει λόγο στη «Ν.Κ.» το μέλος της Γραμματείας της Πανελλαδικής Επιτροπής των Μπλόκων Ρίζος Μαρούδας

Αντί να διατεθούν σε νοικοκυριά που υποφέρουν ή σε χαμηλές τιμές σε νοσοκομεία και ιδρύματα, πετάγονται στις χωματερές μεγάλες ποσότητες φρούτων, λαχανικών και οσπρίων, με απόφαση του κράτους, κατόπιν απαιτήσεων μεγάλων εμπορικών κυκλωμάτων, που ανησυχούν μήπως και χάσουν μέρος της αγοραστικής τους δραστηριότητας από τέτοιες παρεμβάσεις.

Την αποκάλυψη αυτή έκανε στη “Νέα Κρήτη” χθες, καλώντας τους μικρομεσαίους αγρότες της Κρήτης να οργανωθούν σε αγροτικούς συλλόγους για να αντιμετωπίσουν την κατάσταση, το μέλος της Γραμματείας της Πανελλαδικής Επιτροπής των Μπλόκων και πρόεδρος της Ενωτικής Ομοσπονδίας Αγροτικών Συλλόγων Λάρισας Ρίζος Μαρούδας, απαντώντας σε μια σειρά ερωτημάτων της εφημερίδας μας!

Όπως αποκαλύπτει ο Ρίζος Μαρούδας, «κατά περιόδους, σε μια σειρά προϊόντων όπου υπήρχε πρόβλημα διάθεσης, κάναμε συναντήσεις με το υπουργείο και προτείναμε είτε να πάνε στο στρατό, είτε να πάνε σε σχολεία, είτε να πάνε σε επισιτιστική βοήθεια ή στα νοσοκομεία και τα ιδρύματα, σε πιο χαμηλές τιμές. Αλλά, σε όλους αυτούς τους τομείς, μεσάζοντες που έχουν υπογράψει συμφωνίες στην αγορά, μέσω του κράτους, μας έδιναν έστελναν το μήνυμα ότι “κανείς δεν μπορεί να βάλει χέρι σε αυτές τις διαδικασίες”… Έτσι τα προϊόντα αυτά τα πετάγαμε. Προτίμησαν, δηλαδή, να τα πετάξουμε παρά να δοθούν σε έναν κόσμο που τα είχε ανάγκη. Αυτό έγινε κυρίως σε φρούτα. Σε πολλά φρούτα. Έγινε και σε όσπρια, όπως φασόλια και φακή, που για διάφορους λόγους έμεναν απούλητα και μας τα γύριζαν πίσω οι έμποροι»…

Στο σημείο αυτό, ο Ρίζος Μαρούδας επισημαίνει ότι, την ίδια ώρα, έμπαιναν στη χώρα μας αδασμολόγητα ομοειδή προϊόντα, αμφιβόλου ποιότητας, σε χαμηλότερες τιμές, που σε ένα μεγάλο μέρος τους μέχρι σήμερα εξακολουθούν να ελληνοποιούνται…

Όλα ξεκινούν από… Βρυξέλλες

«Σήμερα η Ε.Ε., στο πλαίσιο του παγκόσμιου εμπορίου, έχει υπογράψει συμφωνία που προβλέπει για τις χώρες της την υποχρέωση να εισάγουν αγροτικά προϊόντα χωρίς δασμούς από τρίτες χώρες, με αντάλλαγμα να εξάγουν προς τις ίδιες χώρες χωρίς δασμούς ηλεκτρονικά και βιομηχανικά προϊόντα. Ποιοι επωφελούνται δηλαδή; Οι γνωστές πολυεθνικές που υπάρχουν στην Ε.Ε. Γενικά οι βιομηχανίες. Και αυτά υπογράφτηκαν και από τις εκάστοτε ελληνικές κυβερνήσεις», λέει ο κ. Μαρούδας. Με όλες αυτές λοιπόν τις πολιτικές ο αγροτοκτηνοτροφικός κόσμος της χώρας μας ξεκληρίστηκε και θα συνεχίσει να ξεκληρίζεται, σύμφωνα με τον συνδικαλιστή.

«Είσαι στην ΕΟΚ; Μάθε για την ΕΟΚ»

«Όταν μπήκαμε στην ΕΟΚ, ήμασταν οι αγρότες και οι κτηνοτρόφοι το 36% του συνόλου του ελληνικού πληθυσμού. Και είχαμε και θετικό αγροτικό εμπορικό ισοζύγιο. Δηλαδή, τα προϊόντα που εξάγαμε ήταν περισσότερα από αυτά που εισάγαμε και έφερναν και συνάλλαγμα στη χώρα μας. Και φτάσαμε σήμερα να είμαστε μόλις το 7,8% του πληθυσμού. Και, με αυτές τις πολιτικές, θα φύγει κι άλλος κόσμος τα επόμενα χρόνια από την παραγωγή. Συνεπώς εμείς βάζουμε το θέμα από την πλευρά της επιβίωσης των μικρομεσαίων αγροτών και λέμε ότι, για να επιβιώσουν, αυτό που είναι το βασικό είναι να διεκδικήσουμε μείωση του κόστους παραγωγής και ικανοποιητικές τιμές στα προϊόντα μας», τονίζει κατηγορηματικά ο Ρίζος Μαρούδας.

Μάλιστα, στο σημείο αυτό, ξεκαθαρίζει ότι οι επιδοτήσεις της Ευρωπαϊκής Ένωσης στη συντριπτική τους πλειοψηφία δίνονται σε βιομηχανικά προϊόντα ακριβώς για να διασφαλίσουν τα συμφέροντα των βιομηχανιών και όχι στα προϊόντα που χρειάζεται η κοινωνία για να επιβιώσει. Εξάλλου, ο Ρίζος Μαρούδας απαντάει και σε όλους εκείνους που λένε ότι «είμαστε στην Ε.Ε. και πρέπει να υπακούσουμε». Και λέει χαρακτηριστικά: «Ναι. Αλλά είμαστε μόνο για τα στραβά στην Ε.Ε.; Εβδομήντα λεπτά το πετρέλαιο ο μέσος όρος στην Ευρωπαϊκή Ένωση, 1,5 ευρώ στην Ελλάδα. Τα φάρμακα και τα λιπάσματα δύο-τρεις ή και παραπάνω φορές ακριβότερα σε σχέση με τις άλλες χώρες. Οι τιμές στα προϊόντα μας πολύ πιο χαμηλές απ’ τις άλλες χώρες. Αυτό είναι το πρόβλημα της ελληνικής αγροτικής οικονομίας, που από την άλλη πλευρά έχει και τον κατακερματισμό που αυξάνει το κόστος της ελληνικής παραγωγής. Την ίδια ώρα όμως οι ελληνικές κυβερνήσεις διαχρονικά ήταν και παραμένουν αντίπαλοι των αγροτών. Δεν έπαιρναν κανένα μέτρο. Και έπαιρναν τα μέτρα μόνο όταν τους πιέζαμε με τα τρακτέρ στους δρόμους, με μαζική συμμετοχή»…

«Φτάσαμε να μην παράγουμε τίποτα»…

Διαβάστε την συνέχεια του άρθρου στο xiromeropress.gr

Recommended Posts