Την αυτοπεποίθησή του φαίνεται να ανακτά τη φετινή σεζόν ο κλάδος της μεταποίησης βιομηχανικής ντομάτας σε παγκόσμιο επίπεδο ανεβάζοντας, ύστερα από μια τριετία «αμυντικής» τακτικής, τον πήχη των ποσοτήτων πρώτης ύλης που σκοπεύει να απορροφήσει.
Σύμφωνα με τις τελευταίες εκτιμήσεις του Παγκόσμιου Συμβουλίου Βιομηχανικής Ντομάτας (WPTC), οι βιομηχανίες του κλάδου αναμένεται να επεξεργαστούν 37,32 εκατ. τόνους ντομάτας μέσα στο 2019, ποσότητα που είναι μεγαλύτερη κατά 7,2% ή κατά 2,49 εκατ. τόνους σε σχέση με πέρυσι. Για την Ελλάδα ειδικά, το Συμβούλιο εκτιμά ότι θα απορροφηθούν περίπου 400. 000 τόνοι, νούμερο που συνιστά επιστροφή στα επίπεδα του 2017 και αύξηση κατά 80. 000 τόνους σε σύγκριση με το 2018 (320.000 τόνοι).
Οι δέκα μεγαλύτερες χώρες παραγωγής βιομηχανικής ντομάτας (Κίνα, Ιταλία, Ισπανία, ΗΠΑ, Πορτογαλία, Τουρκία, Ιράν, Χιλή, Ουκρανία, Ελλάδα) στοχεύουν να επεξεργαστούν φέτος κάτι λιγότερο από 30,7 εκατ. τόνους (+2,4 εκατ. τόνους). Ήτοι το 82% της παγκόσμιας παραγωγής. Κατά 700. 000 τόνους προσδοκά να αυξήσει τις παραλαβές η Κίνα, φτάνοντας τους 4,5 εκατ. Τόνους, ενώ Ιράν και Τουρκία θα κινηθούν στα επίπεδα του 2017 και του 2018 αντίστοιχα. Στην πρώτη περίπτωση, μάλιστα, υπολογίζεται ότι οι ποσότητες θα διπλασιαστούν σε σχέση με πέρυσι (1,5 εκατ. τόνοι από 750. 000 τόνους το 2018) ενώ στη δεύτερη της γειτονικής χώρας, οι παραλαβές εκτιμάται ότι θα αυξηθούν κατά 46% φτάνοντας τους 1,9 εκατ. Τόνους.
Πιο «μετριοπαθής» φαίνεται ότι θα είναι η άνοδος στις περισσότερες χώρες της Μεσογείου, με την Ιταλία και την Ισπανία να αναμένουν αύξηση 6% (στους 4,95 εκατ. τόνους) και 4% (στους 2,9 εκατ. τόνους) αντίστοιχα. Ανοδικά συνεχίζει να κινείται και η Ουκρανία όπου οι βιομηχανίες του κλάδου εκτιμούν ότι θα παραλάβουν φέτος 850. 000 τόνους, δηλαδή 16% παραπάνω σε σχέση με πέρυσι.
Κατεβάζουν ταχύτητα ΗΠΑ και Βραζιλία
Στον αντίποδα, μειώσεις αναμένονται στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού, όπου κατά 160. 000 τόνους λιγότερες είναι οι ποσότητες που σχεδιάζουν να απορροφήσουν οι μονάδες στην Καλιφόρνια των ΗΠΑ (απώλειες 1,4%). Πτωτικά κατά 4% (στους 432. 000 τόνους) θα κινηθεί ο Καναδάς, ενώ υποχώρηση της παραγωγής κατά 5,6% και 14% αναμένεται επίσης σε Χιλή και Βραζιλία αντίστοιχα.
Σε κάθε περίπτωση, η αύξηση 7,2% στις ποσότητες σε παγκόσμιο επίπεδο μπορεί να χαρακτηριστεί «λελογισμένη», όμως το κρίσιμο σημείο, όπως σχολιάζουν παράγοντες του κλάδου, είναι κατά πόσο η παγκόσμια ζήτηση –η οποία τη σεζόν 2016-2017 είχε αποτιμηθεί στους 37,5 εκατ. Τόνους περίπου– θα ακολουθήσει την αύξηση της προσφοράς.
Διαβάστε τη συνέχεια στο ypaithros.gr
