Αργά αλλά σταθερά αυξάνονται οι παραγωγοί, όμως στην Ελλάδα, δεν υπάρχει συστηματική καλλιέργεια.

Περιορισμένα είναι και τα τυποποιημένα αγριέλαια που υπάρχουν στην αγορά, ενώ με τον κορονοϊό φαίνεται πως η ζήτηση για εξαγωγή έχει περιοριστεί λόγω του ότι πρόκειται για ένα διατροφικό προϊόν πολυτελείας. Παρ’ όλα αυτά υπάρχει κόσμος που το κυνηγά, καθώς εξασφαλίζει αρκετά έσοδα, όταν βρει αγορά να το διαθέσει.

Ο κ. Αναστάσιος Αθανασόπουλος παράγει εδώ και κάποια χρόνια και τυποποιεί το δικό του brand αγριελαίου. Ο ίδιος εκμεταλλεύεται τις ιδιόκτητες αγριελιές του στο νομό Αργολίδος, ενώ αγοράζει προϊόν, όταν υπάρχουν ανάγκες, κι από άλλες περιοχές, καθότι οι αποδόσεις της αγριελιάς είναι πολύ μικρές. Όπως μας εξηγεί εμπορεύεται το αγριέλαιό του, που τυποποιεί σε συσκευασίες των 250 ml μόνος του, από το μαγαζί του αλλά και από το e-shop και κάνει εξαγωγές στη Γερμανία. Φέτος ήδη έχει παράξει 30 κιλά αγριέλαιο, το οποίο πουλά στην τιμή των 18,5 ευρώ τα 250 ml. Όπως μας εξηγεί η ποσότητα των 30 κιλών βγήκε από 750 κιλά καρπό αγριελιάς. Το κακό σύμφωνα με τον ίδιο είναι ότι λόγω του κορονοϊού η ζήτηση για προϊόντα πολυτελείας όπως το αγριέλαιο έχει παγώσει στην κυριολεξία, παρότι οι καταναλωτές γνωρίζουν πολύ καλά τις ευεργετικές ιδιότητες του συγκεκριμένου προϊόντος, που είναι απόλυτα βιολογικό. Ένα άλλο πρόβλημα για τους παραγωγούς αγριέλαιου, σύμφωνα με τον κ. Αθανασόπουλο, είναι ότι δεν υπάρχει τρόπος να πιστοποιηθεί ως βιολογική η παραγωγή.

Ο κ. Λουκάς Μαρίνος από το Αλιβέρι Εύβοιας ασχολείται ερασιτεχνικά με την παραγωγή αγριελαίου εδώ και μια διετία. Όπως λέει μιλώντας στον ΑγροΤύπο στην συγκεκριμένη περιοχή υπάρχει κι άλλος κόσμος που έχει μπει σε διαδικασία να μαζέυει άγριες ελιές για την παραγωγή αγριελαίου, επειδή κυρίως ακούει ότι το συγκεκριμένο είδος πιάνει πολύ καλές τιμές. Όπως μας λέει ο ίδιος τώρα ξεκινά σιγά σιγά και η φετινή συγκομιδή στην περιοχή του Αλιβερίου. Σημειωτέον ότι πέρσι η απόδοση σε αγριέλαιο εκεί ήταν 8-10 κιλά στα 100 κιλά καρπού. Σύμφωνα με τον κ. Μαρίνο, το αγριέλαιο είναι ένα ιδιαίτερα προϊόν που πωλείται σε πολύ υψηλές τιμές, ενώ εύκολα το ξεχωρίζει ο καταναλωτής μόλις το γευθεί, αφού το άρωμά του είναι ιδιαίτερο, η γεύση του πολύ έντονη, ενώ δε χάνει την φρεσκάδα του μετά από μήνες. Ο κ. Μαρίνος, όπως μας είπε, πούλησε πέρσι, αγριέλαιο σε τιμή άνω των 20 ευρώ το κιλό, ωστόσο όπως μας λέει ο κόσμος τώρα αρχίζει και το μαθαίνει και επί της ουσίας δεν υπάρχει αγορά.

Πάνω από 60 στρέμματα με ελιές, εκ των οποίων και αρκετές άγριες, καλλιεργεί ο κ. Αλέξανδρος Καρακικές, σε μια περιοχή μεταξύ Πηλίου και λίμνης Κάρλας, που «βλέπει» στον Παγασητικό, όπως έχει γράψει ο ΑγροΤύπος. Δεν κάνει ο ίδιος την τυποποίηση, μας εξηγεί ο κ. Καρακικές, δίνοντας το έλαιο, που παράγει σε συνεργαζόμενη εταιρεία, ώστε μετέπειτα να το προωθήσει μέσω διανομέων στο εξωτερικό. Ο κ. Καρακικές για να καλύψει τις ανάγκες του αγοράζει καρπό από συλλέκτες ή ομάδες συλλεκτών. Σύμφωνα μάλιστα με τον ίδιο «η τιμή για τα άγρια έλαια Οκτωβρίου, ανάλογα τη δυναμικη σε φαινόλες με ανάλυση από το Πανεπιστήμιο Αθηνών κυμαίνεται μεταξύ 12,50 – 20.00 ευρώ το κιλό, ενώ βάσει στατιστικών η τιμή παραγωγού αγριέλαιου κυμαίνεται μεταξύ 14,50 και 17,50 ευρώ το κιλό, συν ΦΠΑ».

Λίγα λόγια για το φυτό της αγριελιάς

Διαβάστε τη συνέχεια του άρθρου στο https://www.agrotypos.gr

Recommended Posts