Σε σχετική ανακοίνωση της Πανελλαδικής Επιτροπής Μπλόκων (ΠΕΜ) για το νομοσχέδιο για τις ΑΠΕ Καταγγέλλει την κυβέρνηση που με το άρθρο 163 του νομοσχεδίου επιμένει και συνεχίζει να δίνει τη δυνατότητα αναγκαστικών απαλλοτριώσεων χωραφιών, στο όνομα του «δημόσιου συμφέροντος», όπως αποκαλεί τα κέρδη των μεγαλοεπιχειρηματιών.
Θυμίζουμε ότι με βάση το Νόμο 4951/2022 οι μονοπωλιακοί όμιλοι των ΑΠΕ, έχουν το δικαίωμα αναγκαστικής απαλλοτρίωσης έκτασης γης συνολικά ίσης με το 20% του γηπέδου της εγκατάστασης που θα χρειαστεί για να λειτουργήσει πλήρως το φωτοβολταϊκό.
Αυτό σημαίνει – προσθέτει η ΠΕΜ – ότι ένα μεγάλος επιχειρηματικός όμιλος που πρόκειται να εγκαταστήσει πάρκο φωτοβολταϊκών μπορεί να προχωρήσει σε αναγκαστική απαλλοτρίωση δεκάδων, εκατοντάδων ακόμα και χιλιάδων στρεμμάτων.
Πρόκειται δηλαδή για τη συνέχιση ενός πλιάτσικου – πειρατείας, σε βάρος των βιοπαλαιστών αγροτών που μπορεί εν μια νυκτί να χάσουν τα χωράφια τους. Είναι άλλη μια πλευρά της «πράσινης ανάπτυξης» την έχουμε ήδη νιώσει στο πετσί μας με το τεράστιο κόστος παραγωγής, το πανάκριβο ακριβό πετρέλαιο, το ακριβό ηλεκτρικό ρεύμα και το νερό. Καλούμε τους αγρότες να μην αποδεχτούν αυτούς τους σχεδιασμούς και με τον οργανωμένο αγώνα να τους ανατρέψουν.
Το συγκεκριμένο άρθρο αναφέρει τα εξής:
Σταθμοί παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας από Α.Π.Ε. ή και σταθμοί αποθήκευσης, στους οποίους συμπεριλαμβάνονται τα έργα δικτύων μεταφοράς και διανομής ηλεκτρικής ενέργειας, κατασκευής υποσταθμών, οδοποιίας, και εν γένει κάθε κατασκευής που αφορά στην υποδομή, εγκατάσταση και λειτουργία σταθμών ηλεκτροπαραγωγής από Α.Π.Ε. ή/και σταθμών αποθήκευσης, συμπεριλαμβανομένων των γηπέδων ασφαλείας του άρθρου 21, χαρακτηρίζονται ως δημόσιας ωφέλειας που εξυπηρετούν, εκτός των άλλων, τη δημόσια ασφάλεια και υγεία και έχουν θετικές επιδράσεις πρωταρχικής σημασίας για το περιβάλλον, ανεξάρτητα από τον φορέα υλοποίησής τους. Η αναγκαστική απαλλοτρίωση ακινήτων ή η εις βάρος αυτών σύσταση εμπραγμάτων δικαιωμάτων λαμβάνει χώρα σύμφωνα με τον ν. 2882/2001 (Α΄ 17).
Ο βαρυνόμενος με τη δαπάνη της απαλλοτρίωσης υποχρεούται στην αποκατάσταση και κάθε βλάβης ή φθοράς ή στέρησης της χρήσης που προέρχεται από την εκτέλεση των ανωτέρω τεχνικών εργασιών. Η δαπάνη για τη συντέλεση των κατά τα ανωτέρω αναγκαίων αναγκαστικών απαλλοτριώσεων βαρύνει το φυσικό ή νομικό πρόσωπο υπέρ του οποίου εκδίδεται η άδεια εγκατάστασης ή η Οριστική Προσφορά Συνδεσης στις περιπτώσεις που δεν εκδίδεται Άδεια Εγκατάστασης. Ο κάτοχος του σταθμού παραγωγής προβαίνει σε αναγκαστική απαλλοτρίωση του γηπέδου εγκατάστασης, εφόσον έχει εξαντλήσει κάθε άλλο μέσο απόκτησης της νόμιμης χρήσης αυτού.
Ειδικά για φωτοβολταϊκούς σταθμούς η απαλλοτριωμένη έκταση δεν μπορεί να καταλαμβάνει ποσοστό μεγαλύτερο του είκοσι τοις εκατό (20%) επί του συνολικού γηπέδου εγκατάστασης. Ο ως άνω περιορισμός δεν ισχύει για δάση, δασικές ή άλλες εκτάσεις, εφόσον επιτρέπεται επί αυτών η εκτέλεση έργων, σύμφωνα με τα άρθρα 45 και 53 του ν. 998/1979. Για την τεκμηρίωση του δικαιώματος χρήσης του γηπέδου ασφαλείας της παρ. 2 του άρθρου 18 για την έκδοση της Αδείας Εγκατάστασης του αιολικού σταθμου αρκεί η απόφαση κήρυξης της απαλλοτρίωσης.
Προέλευση άρθρου: https://www.agrotypos.gr
