A priori όχι. Αυτό προκύπτει σύμφωνα με την έρευνα που πραγματοποίησε η Wine Intelligence σε 10 χώρες. Με την προϋπόθεση βέβαια ότι θα εξηγηθεί στους καταναλωτές ότι τα πρόσθετα καθιστούν δυνατή τη διατήρηση της ποιότητας του προϊόντος.
Ο κατάλογος των συστατικών στις ετικέτες, υποχρεωτικός από τις 8 Δεκεμβρίου 2023, θα διευκολύνει ή θα εμποδίσει τις αγορές κρασιού; «Για να το μάθουμε, αναθέσαμε αυτήν την έρευνα στην Wine Intelligence το 2021», αποκαλύπτει ο Stéphane Guerche, διευθυντής της ένωσης που συγκεντρώνει τις κύριες βιομηχανίες οινολογίας, κατά τη διάρκεια ενός διαδικτυακού σεμιναρίου που διοργάνωσε η Sofralab.
Η συμβουλευτική εταιρεία ερεύνησε άνδρες και γυναίκες όλων των ηλικιών που καταναλώνουν κρασί τουλάχιστον μία φορά το μήνα σε δέκα χώρες (Γαλλία, Γερμανία, Ισπανία, Ιταλία, Ηνωμένο Βασίλειο, Σουηδία, Ηνωμένες Πολιτείες, Ρωσία, Αυστραλία και Ιαπωνία). «11.533 άτομα απάντησαν στην διαδικτυακή της πλατφόρμα, ένα αντιπροσωπευτικό δείγμα σε σύνολο 262 εκατομμυρίων καταναλωτών κρασιού», αναφέρει ο Stéphane Guerche.
Οίνο χωρίς πρόσθετα για το 40% των ερωτηθέντων
Η Wine Intelligence εξέτασε αρχικά το επίπεδο γνώσης των καταναλωτών σχετικά με την παρουσία προσθέτων στα κρασιά. Με εκπληκτικά αποτελέσματα. «Το 40% πιστεύει ότι το κρασί είναι ένα φυσικό προϊόν, χωρίς πρόσθετα. Το 41% δεν έχει άποψη για την ερώτηση. Το 42% πιστεύει ότι τα κρασιά που περιέχουν πρόσθετα είναι επιβλαβή για την υγεία και το 46% δεν ξέρει πώς να αποφασίσει», τονίζει ο Stéphane Guerche.
Η χρήση προσθέτων κατά την οινοποίηση βοηθά στη διατήρηση της ποιότητας του κρασιού; Οι μισοί καταναλωτές δεν γνωρίζουν. «Σύμφωνα με την έρευνα, πολλοί πιστεύουν ότι οι παραγωγοί κρασιών υψηλής ποιότητας δεν χρειάζονται πρόσθετα και το 66% των καταναλωτών πιστεύει ότι τα βιολογικά κρασιά είναι εντελώς απαλλαγμένα από αυτά, συμπεριλαμβανομένων των θειωδών», εξηγεί ο Stéphane Guerche, ο οποίος είναι ανακουφισμένος με ένα άλλο αποτέλεσμα: μόνο το 25% των ερωτηθέντων πιστεύει ότι τα κρασιά χαμηλής ποιότητας περιέχουν πρόσθετα.
Τα αρχικά αυτά στοιχεία θα μπορούσαν να υποδηλώνουν αρνητικό αντίκτυπο της επισήμανσης των συστατικών στην πρόθεση αγοράς των καταναλωτών. Το συμπέρασμα όμως δεν είναι τόσο προφανές.
Η Wine Intelligence παρουσίασε αρχικά τρία σενάρια επισήμανσης για ένα κρασί που είναι γνωστό και εκτιμάται από τους καταναλωτές: πριν το σενάριο, μια απλή δήλωση “περιέχει θειώδη”, δεεύτερο σενάριο, μια σύντομη λίστα συστατικών (99% σταφύλια, συντηρητικά (θειώδη), αντιοξειδωτικό (L-ασκορβικό οξύ), τρίτο σενάριο ένα μακρύ κατάλογο που περιλαμβάνει επίσης έναν ρυθμιστή οξύτητας (θειικό ασβέστιο) και έναν σταθεροποιητή (μεταταρταρικό οξύ ή μαννοπρωτεΐνες ζύμης).
«Το 62% είπε ότι θα συνέχιζε να αγοράζει το κρασί ανεξάρτητα από την ετικέτα, γεγονός που είναι θετικό για τον Stéphane Guerche. Η σύντομη λίστα αύξησε ακόμη την τάση των ερωτηθέντων να αγοράσουν τη φιάλη. Υποθέτω ότι οι καταναλωτές εκτιμούν τη μεγαλύτερη διαφάνεια του προϊόντος και ότι δεν επικεντρώνονται πλέον αποκλειστικά στα θειώδη, τα οποία συχνά δεν γίνονται αντιληπτά».
Ο κατάλογος των συστατικών είχε επίσης μια μάλλον ευνοϊκή επίδραση στην εικόνα των άγνωστων στους καταναλωτές κρασιών, είτε ερυθρών, λευκών είτε αφρωδών. «Η σύντομη λίστα αύξησε ακόμη και την πρόθεση αγοράς των Γάλλων κατά 8 μονάδες, σε σύγκριση με μέσο όρο 1 μονάδας για όλες τις χώρες. Η μακρά λίστα έτυχε μεγάλης αποδοχής στη Γαλλία», συνεχίζει ο διευθυντής της Oenoppia. Στην Ιταλία, η αναφορά των συστατικών, από την άλλη, μείωσε την πρόθεση αγοράς κατά 5 μονάδες. Στην Ιαπωνία, η πτώση έφτασε ακόμη και τις 11 μονάδες.
Ανάγκη πληροφοριών
Δεν έχουν όλα τα συστατικά την ίδια επίδραση στους καταναλωτές. Η Wine Intelligence κατέληξε σε αυτό το συμπέρασμα ζητώντας από τους ερωτηθέντες να φανταστούν ότι εντόπισαν ένα κρασί που δεν γνωρίζουν, αλλά που αντιστοιχεί στον τύπο που τους αρέσει να πίνουν σε ένα κατάστημα και τους υπέβαλλε σε μια επιλογή από δύο ετικέτες, όπου η πρώτη απαριθμεί 14 πρόσθετα που χρησιμοποιούνται στην οινολογία (ασκορβικό οξύ, σορβικό κάλιο, DMDC, τρυγικό οξύ, τανίνη, αραβικό κόμμι, κ.λπ.), χωρίς περαιτέρω πληροφορίες, η δεύτερη ομαδοποίηση τους έγινε ανάλογα με τα «συστατικά που χρησιμοποιούνται για τη συντήρηση του κρασιού» ή τα σταθεροποιητικά πρόσθετα (« συστατικά που χρησιμοποιούνται για τη διατήρηση της ποιότητας του κρασιού»).
Στη συνέχεια, οι ερωτώμενοι έπρεπε να απαντήσουν εάν, αντιμέτωποι με ένα από αυτά τα 14 συστατικά, θα αγόραζαν το κρασί, θα δίσταζαν ή δεν θα το αγόραζαν. «Κατά μέσο όρο σε όλες τις χώρες, το 28% των καταναλωτών δήλωσε ότι θα αγόραζε το κρασί που δεν εμφανίζει πληροφορίες σχετικά με τον σκοπό των πρόσθετων. Το 13% θα το έβαζε ξανά στα πίσω ράφια και το 59% ήταν αβέβαιο», εξηγεί ο Stéphane Guerche. Οι αγγλοσαξονικές χώρες (Ηνωμένο Βασίλειο, Ηνωμένες Πολιτείες, Αυστραλία) έχουν την υψηλότερη αποδοχή. Η μεγαλύτερη απόρριψη αφορά τη Γερμανία, την Ισπανία, την Ιταλία και τη Ρωσία.
«Όταν αναλύουμε τη συμπεριφορά των καταναλωτών πρόσθετο ανά πρόσθετο, βλέπουμε ότι στην πλειονότητα των χωρών τα οξέα και οι ταννίνες παρουσιάζουν «καθαρή βαθμολογία» (η διαφορά μεταξύ αυτών που θα αγόραζαν και εκείνων που δεν θα αγόραζαν) καλύτερη από τα συστατικά με ένα χημικό ήχο, όπως αραβικό κόμμι, πολυασπαρτικό κάλιο ή καρβοξυμεθυλοκυτταρίνη», εξηγεί ο Stéphane Guerche. Η εταιρεία Wine Intelligence σημειώνει ότι υπάρχει ένας θετικός αντίκτυπος στην αποδοχή όλων των ενώσεων, όταν προσδιορίζεται ο τεχνολογικός τους στόχος.
Προέλευση άρθρου: https://www.agro24.gr
