Η διατήρηση της βιολογικής γεωργίας και της µεθόδου φυτοπροστασίας Κοµφούζιο, µετακινούνται από το Πρόγραµµα Αγροτικής Ανάπτυξης φέτος στην παλέτα των άµεσων ενισχύσεων και στις ενισχύσεις του νέου πρασινίσµατος (eco-schemes). Όπως έχει γίνει γνωστό το πρόγραµµα Απονιτροποίησης καταργείται, ωστόσο δεν αποκλείεται µε κάποια µελλοντική τροποποίηση του Εθνικού Φακέλου να επανέλθει, κάτι που όµως δεν διαφαίνεται.

Η ηµεροµηνία της πιστοποίησης

Στη διατήρηση της Βιολογικής Γεωργίας κυριαρχεί το ερώτηµα µεταξύ των παραγωγών για το ποια αγροτεµάχια και εκτροφές θα τύχουν επιλεξιµότητας, αναφορικά κυρίως µε την ηµεροµηνία πιστοποίησης. Καµία επίσηµη γραπτή απάντηση από το ΥΠΑΑΤ δεν έχει δοθεί ακόµη, κανείς δεν λαµβάνει την ευθύνη να απαντήσει δεσµευτικά. Αρχικά µέσω διαφόρων τοποθετήσεων στελεχών των διαχεριστικών αρχών, είχε εννοηθεί πως θα πρέπει να έχει περάσει πλήρως το στάδιο µετατροπής µία εκµετάλλευση για να είναι επιλέξιµη για ενίσχυση. Έπειτα, έπεσε στο τραπέζι η πρόταση να είναι επιλέξιµες εκµεταλλεύσεις µε πιστοποιήσεις βιολογικών που έχουν κλείσει τουλάχιστον 6άµηνο. Προς το παρόν δεν έχει ξεκαθαριστεί το ζήτηµα αυτό, ενώ και οι δύο προτάσεις έχουν νοµική βάση.

Αρκεί να ανατρέξει κάποιος στην περασµένη πρόσκληση (Αρ. Πρωτ: 189/22614) και στην παράγραφο 4.1 σηµείο 4 που αναφέρει για την επιλεξιµότητα των αγροτεµαχίων «Ειδικά για τις δράσεις του υποµέτρου 11.2 (σ.σ διατήρηση βιολογικών), να περιλαµβάνονται µέχρι και την 31/12/2020 σε ενεργή σύµβαση µε ΟΕ&Π, και συνεπώς: […] β) να βρίσκονται σε στάδιο µετατροπής από τη συµβατική στη βιολογική γεωργία κατά την 31/12/2020, δεδοµένου ότι στη φάση µετατροπής εφαρµόζονται ήδη οι διατάξεις του κανονισµό (ΕΕ) 2018/848 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συµβουλίου περί βιολογικού τρόπου παραγωγής […].

Η πρόσκληση είχε ηµεροµηνία 27/1/2022, µε τις αρχές να ζητούν τότε ουσιαστικά τουλάχιστον ετήσια πιστοποίηση, ακόµη και αν δεν είχε περάσει πλήρως το στάδιο µετατροπής η εκµετάλλευση, πατώντας στον Καν. (ΕΕ) 2018/848. Όλη αυτή η θολούρα, λοιπόν, που διέπει την πιο κρίσιµη δράση του νέου πρασινίσµατος (έχουν δεσµευτεί 240 εκατ. ευρώ για το 2023) δεν βολεύει ούτε τους παραγωγούς, ούτε τους πιστοποιητές, παρά µόνο επιτήδειους που τάζουν αναδροµικές συµβάσεις – πιστοποιητικά βιολογικών.

 Για ήδη ενταγµένους στο ΠΑΑ

Ένα άλλο ερώτηµα έχει να κάνει µε όσους αγρότες-κτηνοτρόφους διατηρούν ακόµη δεσµεύσεις βιολογικών µέσω ΠΑΑ. Για παράδειγµα, εάν ένας αγρότης έχει δεσµευτεί για τη διατήρηση της βιολογικής γεωργίας για 100 στρέµµατα και ξεκίνησε τις δεσµεύσεις του το 2020 (5 έτη) και το 2023, έχει 50 επιπλέον στρέµµατα βιολογικής γεωργίας, θα µπορεί να τα εντάξει αυτά στη διατήρηση του νέου πρασινίσµατος; Η απάντηση είναι θετική µε βάση τα όσα έχουν δει το φως της δηµοσιότητας, ωστόσο ούτε εδώ έχει υπάρξει κάποια ξεκάθαρη τοποθέτηση από πλευράς αρµοδίων αρχών.

 Το application και το Κοµφούζιο

Στο Κοµφούζιο τώρα, τον περασµένη Γενάρη έληξαν οι δεσµεύσεις των 1.538 δικαιούχων της 1ης πρόσκλησης του Μέτρου 10.1.8 «Κοµφούζιο», ενώ οι 3.037 ενταγµένοι της 2ης πρόσκλησης, τελειώνουν φέτος την 31η Μαρτίου µε τις υποχρεώσεις τους. Γι’ αυτούς, εφόσον διατηρούν τη συγκεκριµένη µέθοδο φυτοπροστασίας στα αγροτεµάχιά τους, δεν θα υπάρξει νέα πρόσκληση στo πλαίσιo της νέας ΚΑΠ. Αντίθετα, θα πρέπει να αναζητήσουν τις σχετικές ενισχύσεις από το νέο πρασίνισµα (οικολογικά προγράµµατα) µέσω του ΟΣ∆Ε, ωστόσο µόνο εύκολη δεν θα είναι η διαδικασία. Ο λόγος είναι πως οι αρµόδιες αρχές έχουν «δέσει» αυτές τις δεσµεύσεις µε τη χρήση της ψηφιακής εφαρµογής (application) από µεριάς παραγωγού η οποία θα πιστοποιεί µεταξύ άλλων τη συγκεκριµένη δέσµευση. Πληροφορίες της Agrenda αναφέρουν πως υπάρχουν πλέον σκέψεις από το ΥΠΑΑΤ -για φέτος τουλάχιστον- να παρακαµφθεί η χρήση application από τους αγρότες και για το Κοµφούζιο, αλλά και για άλλες επιδοτήσεις από το νέο πρασίνισµα όπως είναι το πριµ ειδικής θρέψης, τα θερινά κλαδέµατα κ.λπ.  Ούτως ή άλλως, προς το παρόν, καµία τέτοια εφαρµογή δεν έχει πιστοποιηθεί για αυτή τη χρήση από τις αρµόδιες αρχές, κάτι όµως που δεν αποκλείεται να γίνει. Οι 2.056 δικαιούχοι της 3ης πρόσκλησης των οποίων οι δεσµεύσεις λήγουν την 31η Μαρτίου 2025 θα συνεχίζουν να λαµβάνουν την αντίστοιχη πληρωµή από το ΠΑΑ.

Προέλευση άρθρου: https://www.agronews.gr

Πωλήσεις και δημοπρασίες είχαμε το προηγούμενο διάστημα έξτρα παρθένου ελαιολάδου σε Μεσσηνία και Λακωνία.

Πωλήσεις και δημοπρασίες είχαμε το προηγούμενο διάστημα έξτρα παρθένου ελαιολάδου σε Μεσσηνία και Λακωνία.

Σε πώληση προχώρησε ο Αγροτικός Συνεταιρισμός Μολάων – Πακίων ποσότητας 60 τόνων έξτρα παρθένου ελαιολάδου οξύτητας 0,3 σε τιμή 5,35 ευρώ το κιλό και ακόμη 30 τόνων οξύτητας 0,5 σε τιμή 5,20. Η πώληση έγινε σε λακωνική εταιρεία εμπορίας ελαιολάδου.

Σε δημοπρασία προχώρησε την Τετάρτη (5/4/) ο Αγροτικός Συνεταιρισµός Συκιάς Λακωνίας. Εκπρόσωποι του συνεταιρισμού ανέφεραν στον ΑγροΤύπο ότι πωλήθηκε ένα βυτίο έξτρα παρθένου ελαιολάδου (γύρω στους 30 τόνους) στην τιμή των 5,37 ευρώ το κιλό.

Δημοπρασία έγινε την Τετάρτη (5/4/) και στην Μεσσηνία. Ο κ. Βασίλειος Κατσάς, πρόεδρος του Αγροτικού Συνεταιρισμού Γλυφάδας στην Πύλο, τόνισε στον ΑγροΤύπο ότι «το ελαιόλαδο το αγόρασε η Κωνσταντόπουλος Α. Ε. Olymp. Πωλήθηκαν 20 τόνοι συμβατικό έξτρα παρθένο ελαιόλαδο, οξύτητας 0,44%, στην τιμή των 5,223 ευρώ το κιλό συν ΦΠΑ και ακόμη 31 τόνοι ΠΟΠ ελαιόλαδο Καλαμάτας, οξύτητας 0,21%, στην τιμή των 5,316 ευρώ το κιλό συν ΦΠΑ. Αυτό ήταν και το τελευταίο ελαιόλαδο που είχαμε στην συνεταιρισμό. Έχουμε κάποιες βροχές τις τελευταίες ημέρες που είναι ποτιστικές και βοηθούν πολύ την καλλιέργεια και ελπίζουμε να συνεχιστούν».

Προέλευση άρθρου: https://www.agrotypos.gr

Μια περίοδο αλωνισμού για γερά νεύρα φαίνεται πως προετοιμάζουν οι εξελίξεις στα εμπορικά κέντρα δημητριακών της Ευρώπης, με τις πιέσεις των τιμών να επεκτείνονται πλέον τόσο στις φυσικές όσο και στις χρηματιστηριακές αγορές.

Ενδεικτικό της κατάστασης, η ελεύθερη πτώση την οποία σημειώνει η τιμή σκληρού σίτου στη Φότζια, όπου τις τελευταίες δύο εβδομάδες, οι απώλειες ανέρχονται στα 60 ευρώ ο τόνος συσσωρευτικά.

Την Τετάρτη 5 Απριλίου, το εμπορικό επιμελητήριο της ιταλικής πόλης, το οποίο δίνει και τη γραμμή των τιμών στην ελληνική αγορά, συμφώνησε σε μείωση της τιμής κατά 30 ευρώ ο τόνος, διαμορφώνοντας τιμή αποθήκης εμπόρου στα 360 με 365 ευρώ ο τόνος για την πρώτη ποιότητα µε ειδικό βάρος 78 kg/hl, υαλώδη 70% και πρωτεΐνη 12%. Η δεύτερη ποιότητα, η τιμή της οποίας συσχετίζεται με τις ελληνικές εξαγωγές που ως επί το πλείστον αφορούν σε μέτριας ποιότητας σιτάρια, µε ειδικό βάρος 76 kg/hl, υαλώδη 60% και πρωτεΐνη 11,5%, διαπραγματεύεται πλέον στα 350 με 353 ευρώ ο τόνος.

Την ίδια στιγμή, κάτω από τα 250 ευρώ, με πορεία προς τα 245 ευρώ κινείται η αγορά για τα συμβόλαια της νέας σοδειάς στο καλαμπόκι, τα οποία λήγουν το Νοέμβριο του 2023. Την ίδια στιγμή, η φυσική αγορά κινείται ακόμα πιο χαμηλά, με τα FOB στο Ρήνο να προσεγγίζουν τα 240 ευρώ ο τόνος.

Μέσα σε αυτό το τοπίο, φαίνεται πως πράγματι το επίπεδο των 30 λεπτών το κιλό για το σκληρό σιτάρι στα αλώνια του 2023, για το οποίο έγραφε πρόσφατα η Agrenda, θα αποτελέσει σημείο τριβής ανάμεσα σε παραγωγούς, μεταποίηση και εμπόριο. Ήταν αναμενόμενο ότι τιμές στην περιοχή των 50 λεπτών το κιλό, σαν και τις περσινές που κράτησαν μόλις δύο εβδομάδες, θα ήταν απίθανο να επαναληφθούν σύντομα. Επίσης αναμενόμενη, σύμφωνα με παράγοντες της αγοράς, ήταν και η διόρθωση, με τρόπο αντίστοιχο εκείνου της ανόδου πέρυσι. Το ζητούμενο τώρα είναι το πού θα βρει το νέο της χαμηλό η αγορά σκληρού σίτου. Σίγουρα, μια επιστροφή σε επίπεδα κάτω από τα 30 λεπτά, σε μια ακριβή καλλιεργητική χρονιά, θα έφερνε μεγάλη δυσαρέσκεια αλλά και ανακατατάξεις στην εγχώρια αγορά, ίσως ακόμα και μια έντονη συρρίκνωση των εκτάσεων τα επόμενα χρόνια, κάτι το οποίο δεν θα λειτουργούσε υπέρ των συμφερόντων εμπορίου και βιομηχανίας. Άλλωστε, τα παγκόσμια αποθέματα, εξακολουθούν να είναι περιορισμένα, συγκριτικά με πέντε χρόνια πριν.

Για αρκετούς, η τιμή θα διαμορφωθεί σε συσχέτιση με τις τιμές του μαλακού σίτου, τα συμβόλαια του οποίου υποχώρησαν και αυτά στην περιοχή των 255 ευρώ ο τόνος για τη νέα σοδειά.  Πριν τις ανακατατάξεις που έφερε η προηγούμενη διετία στις αγορές σιτηρών, λόγω της ξηρασίας Καναδά, αλλά και του ανοδικού υπερκύκλου του 2021 που κορυφώθηκε με την ρωσική εισβολή στην Ουκρανία, η διαφορά ανάμεσα στο σκληρό και το μαλακό σιτάρι βρισκόταν εντός των 100 ευρώ στις περισσότερες περιπτώσεις, με μια απόκλιση συν/πλην 10-20 ευρώ. Η ψαλίδα ανάμεσα στα δύο προϊόντα έχει περιοριστεί πλέον στα 100 με 110 ευρώ, δηλαδή τα περιθώρια περαιτέρω υποχώρησης των τιμών σκληρού σίτου, είναι λίγα, αν η τιμή για το μαλακό διατηρηθεί εκεί που είναι σήμερα.

Και δεν είναι απίθανο να συμβεί αυτό, αφού στο μεταξύ, έγινε η αντιστροφή που χρωστούσε η αγορά μαλακού σίτου χρηματιστηριακά. Μέχρι πρόσφατα, τα συμβόλαια μελλοντικής εκπλήρωσης που έληγαν αργότερα, ήταν φθηνότερα έναντι των πιο κοντινών. Πλέον τα μακρινά συμβόλαια στοιχίζουν περισσότερο, κάτι που δείχνει εξομάλυνση της αγοράς.

Προέλευση άρθρου: https://www.agronews.gr

Τα χρήματα δεν αρκούν.

Άνθρακας θα αποδειχθεί ο «θησαυρός» των νέων Σχεδίων Βελτίωσης που προκήρυξε το Υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων, γιατί λεφτά μπορεί να υπάρχουν, αλλά τα 180 εκατ. ευρώ της δημόσιας δαπάνης είναι πολύ λίγα για τους γεωργούς και κτηνοτρόφους, παλιούς και νέους αγρότες, που περίμεναν πως και πως το νέο πρόγραμμα για να επενδύσουν σε εξοπλισμούς, εγκαταστάσεις και καλλιεργητικά συστήματα.

Ακόμη και για την Κεντρική Μακεδονία, που παίρνει το μεγαλύτερο κονδύλι από τη δημόσια δαπάνη, δηλαδή 33,660 εκατ. ευρώ, τα χρήματα είναι πάρα πολύ λίγα, όπως επισήμαναν στο makthes.gr αγρότες και γεωτεχνικοί. Με τα ποσοστά της επιδότησης να κυμαίνονται μεταξύ 50%-60% για επενδυτικά σχέδια με μία υποθετική μέση αιτούμενη δαπάνη της τάξης των 100.000 ευρώ ( σ.σ. η μέγιστη επιλέξιμη είναι 150.000 ευρώ) εκτιμάται ότι τελικά θα ενταχθούν κάτι περισσότερες από 1.000 εκμεταλλεύσεις, αφήνοντας εκτός νυμφώνος χιλιάδες ενδιαφερόμενους.

Ο λόγος γίνεται για τη Δράση 4.1.5: «Υλοποίηση επενδύσεων με στόχο την ανθεκτικότητα, τη βιωσιμότητα και την ψηφιακή οικονομική ανάκαμψη των γεωργικών εκμεταλλεύσεων» που άνοιξε στις 15/3 και έχει τελική ημερομηνία υποβολής αιτήσεων την 16η Μαΐου 2023.

Πού θα πάνε τα λεφτά

Και επειδή τα χρήματα δεν αρκούν, αναμένεται ότι «στρατιές» επιλαχόντων θα προστεθούν σε αυτούς που είχαν υποβάλλει αίτημα ένταξης στα προηγούμενα Σχέδια και τελικά, επειδή δεν έφθαναν τα χρήματα, έμειναν εκτός προγράμματος. Αυτό που θα δούμε πιθανότατα, στους επόμενους μήνες, είναι, χιλιάδες αιτήσεων να μην εγκρίνονται κι αυτό λόγω της περιορισμένης δημόσιας δαπάνης αλλά και των κατευθύνσεων που δίνει η νέα Δράση σε συστήματα που υπακούουν μεν στις κατευθύνσεις της νέας ΚΑΠ (eco schemes, ψηφιακές τεχνολογίες και αυτοματισμοί), αλλά είναι υψηλού κόστους και όχι πρώτης προτεραιότητες, ειδικά για τους μικρομεσαίους σε μέγεθος αγρότες και τους νέους αγρότες.

Αυτοί που σίγουρα θα βγούνε κερδισμένοι από τα νέα Σχέδια Βελτίωσης, είναι οι εταιρείες προμήθειας ελκυστήρων, παρελκόμενων και γενικότερα μηχανημάτων και εξοπλισμών για τον πρωτογενή τομέα.

Αναμφίβολα, οι αγροτικές και κτηνοτροφικές εκμεταλλεύσεις, κάθε εκμετάλλευση του πρωτογενή τομέα, χρειάζεται την υποστήριξη που μπορούν και παρέχουν οι σύγχρονες τεχνολογίες, αλλά οι τεχνολογικές λύσεις δεν είναι πάντοτε προσιτές οικονομικά, ούτε αναγκαστικά απαραίτητες.

Όλα εξαρτώνται από το είδος της καλλιέργειας, το μέγεθος της εκμετάλλευσης, την περιοχή. Με μία Δράση, μέσα από ένα πρόγραμμα, δεν μπορούν να καλυφθούν οι μεγάλοι και οι μικρότεροι παραγωγοί, οι μεγάλοι που θέλουν υψηλότερους προϋπολογισμούς για μηχανήματα κατάλληλα για τις αροτριαίες καλλιέργειες στους κάμπους, οι αγελαδοτρόφοι που θέλουν ρομποτικά αλμεκτικά, οι μεσαίοι αγρότες που κυρίως θέλουν έξυπνες αλλά οικονομικές τεχνολογίες, οι νέοι αγρότες που είναι στο ξεκίνημά τους.

Η περίπτωση των Νέων Αγροτών

Μάλιστα, όπως εκτιμάται, μεγάλοι χαμένοι των νέων Σχεδίων Βελτίωσης, θα είναι οι νέοι αγρότες, οι οποίοι είναι αυτοί που χρειάζονται τη μεγαλύτερη δυνατή στήριξη για να αποκτήσουν τους βασικούς εξοπλισμούς, για να μπορέσουν να ορθοποδήσουν και σταδιακά να αναπτυχθούν.

Όπως τονίσθηκε στο makthes.gr, μόνο στην Κεντρική Μακεδονία και μόνο κατά το 2022, εντάχθηκαν περί τις 2.500 νέοι αγρότες, ενώ άλλοι τόσοι εκτιμάται ότι εντάχθηκαν τα προηγούμενα χρόνια. Με το κριτήριο 3.2 που αφορά στη δυναμική του υποψηφίου, να είναι μόλις στο 8%, από το συνολικό 100% των top μορίων, και με πολλά μόρια (5%+16% της συνολικής βαθμολόγησης) να δίνονται στο οικονομικό μέγεθος της κάθε εκμετάλλευσης και στην απόδοσή της, είναι σχεδόν βέβαιο, ότι οι νέοι αγρότες δεν μπορούν να περιμένουν και πολλά από τα Σχέδια Βελτίωσης, τα οποία μάλιστα δίνουν αρκετούς πόντους (το 8% των συνολικών) σε καινοτόμες επενδύσεις.

Γενική πεποίθηση είναι, πως για τους νέους αγρότες θα έπρεπε να υπάρχει ένα ξεχωριστό πρόγραμμα αντί αυτοί να πρέπει να ανταγωνιστούν για να εξασφαλίσουν στήριξη, μέσα από τα Σχέδια Βελτίωσης.

Προτεραιότητες για την Κεντρική Μακεδονία

Ειδικά δε για την Κεντρική Μακεδονία, τα πράγματα για τους νέους αγρότες γίνονται ακόμη πιο σκούρα αφού στα Περιφερειακά Κριτήρια ( έχουν το 13% των συνολικών μορίων) έχουν μπει ψηλά, με 100 βαθμούς η κτηνοτροφία και με 95 βαθμούς οι αροτριαίες καλλιέργειες ( βαμβάκι, σιτάρι, καλαμπόκι).

Ένα στοιχείο που κάνει εντύπωση ειδικά για τα Περιφερειακά κριτήρια στην Κεντρική Μακεδονία, είναι η χαμηλή προτεραιότητα που δίνεται στη μελισσοκομία, με μόλις 60 βαθμούς, όταν είναι γνωστό ότι στον συγκεκριμένο κλάδο, που είναι δυναμικός στην Περιφέρεια, δίνει μεγάλη έμφαση και η Ευρωπαϊκή Επιτροπή επειδή εξυπηρετεί τις ανάγκες επικονίασης για τη γεωργία. Αυτή η χαμηλή βαθμολογία στη μελισσοκομία προξενεί εντύπωση, για τον πρόσθετο λόγο, ότι στις υπόλοιπες Περιφέρειες είναι ψηλά στις βαθμολογικές κλίμακες.

Στην Κεντρική Μακεδονία, πρώτη σε βαθμούς έρχεται η κτηνοτροφία, ακολουθούν οι αροτριαίες καλλιέργειες που ενδιαφέρουν τους νομούς Θεσσαλονίκης, Κιλκίς και λιγότερο Σερρών, προτεραιοποίηση που μπορεί να αποδοθεί και στην ανάγκη αντιμετώπισης του ζητήματος της επισιτιστικής ασφάλειας, ανάγκη που έγινε έντονα αντιληπτή με τον πόλεμο στον Ουκρανία αλλά και την πανδημική κρίση.

Κάπου στο μέσο της βαθμολογίας, με 75 βαθμούς, είναι η δενδροκομία, η οποία αφορά έντονα δύο νομούς, Πέλλας και Ημαθίας. Ωστόσο, η δενδροκομία είχε υποστηριχθεί περισσότερο σε προηγούμενα Σχέδια και προφανώς, λόγω και της υψηλής ποσοτικά παραγωγής που ξεπερνάει τη ζήτηση για ορισμένα νωπά φρούτα, σε τούτη τη Δράση επιλέχθηκε μία πιο μετριοπαθής στήριξη.

Ικανοποιητική στήριξη, με 80 βαθμούς στις Περιφερειακές προτεραιότητες της Κεντρικής Μακεδονίας, δίνεται στις καλλιέργειες του οινοποιήσιμου αμπελιού, της ελιά και της μαστίχας, των κηπευτικών, του επιτραπέζιου αμπελιού (καλλιέργεια που έχει υποφέρει από τη χαμηλή ζήτηση), της σταφίδας και των μανιταριών.

Αυτό που αναμφίβολα συμβαίνει, είναι οι διαφορετικές προτεραιότητες κάθε νομού, εντός της κάθε μίας Περιφέρειας, άρα και ο ανταγωνισμός που εξ αυτών προκύπτει, αλλά και ο έντονος ανταγωνισμός που θα υπάρξει για όσους τελικά αρχικά ενδιαφερόμενους, επιλέξουν να καταθέσουν φακέλους ένταξης στο πρόγραμμα.

Το μόνο βέβαιο είναι, ότι στους πολλούς επιλαχόντες του προηγούμενου προγράμματος, που περιμένουν σχεδόν δύο χρόνια για τα νέα Σχέδια Βελτίωσης, θα προστεθούν πολλοί ακόμη, εκτός και εάν από το ΥΠΑΑ&Τ αποφασίσουν να τους βαφτίσουν απορριφθέντες, επειδή δεν θα φτάνουν τα χρήματα και η ομηρία της αναμονής, θα πρέπει κάποτε να λήξει.

Προέλευση άρθρου: https://www.agrocapital.gr

Με τροπολογία που κατατέθηκε σε νέο νομοσχέδιο του Υπ. Οικονομικών, μεταξύ άλλων, ορίζεται ότι ο μειωμένος συντελεστής Ειδικού Φόρου Κατανάλωσης αιθυλικής αλκοόλης εφαρμόζεται για την παρασκευή ούζου, τσίπουρου και τσικουδιάς με άμβικες ασυνεχούς λειτουργίας.

Η συγκεκριμένη ρύθμιση αφορά στις επιχειρήσεις που δραστηριοποιούνται στον κλάδο παραγωγής και εμπορίας προϊόντων ούζου, τσίπουρου και τσικουδιάς, προϊόντα στα οποία, βάσει του άρθρου 79 του ν. 2960/2001, επιβάλλεται Ειδικός Φόρος Κατανάλωσης σύμφωνα με το άρθρο 53 του ιδίου νόμου.

Η αιτιολογική

Αναλυτικότερα, πρόκειται για το άρθρο 3 της εν λόγω τροπολογίας και σύμφωνα με την αιτιολογική της έκθεση με την αξιολογούμενη ρύθμιση τροποποιείται η παρ. 3 του άρθρου 81 του ν. 2960/2001 (Α’ 265), προκειμένου να υπάρχει σαφής ευθυγράμμιση της εθνικής νομοθεσίας με την περ. α’ της παρ. 2 του άρθρου 23 της οδηγίας 92/83/ΕΟΚ του Συμβουλίου της 19ης Οκτωβρίου 1992 για την εναρμόνιση των διαρθρώσεων των Ειδικών Φόρων Κατανάλωσης (Ε.Φ.Κ.), που επιβάλλονται στην αλκοόλη και τα αλκοολούχα ποτά, όπως αυτό τροποποιήθηκε με την οδηγία (ΕΕ) 2020/1151 του Συμβουλίου της 29ης Ιουλίου 2020.

Ουσιαστικά αποτυπώνεται σε διάταξη νόμου η πρακτική που ακολουθείται στην Ελλάδα επί μακράν για την παραγωγή των εν λόγω αλκοολούχων προϊόντων με άμβικες ασυνεχούς λειτουργίας, όπως αυτή περιγράφεται στο πλαίσιο της προαναφερθείσας Οδηγίας.

Περαιτέρω, καταργείται η εξουσιοδοτική διάταξη της παρ. 3 για την έκδοση κανονιστικής πράξης του Γενικού Γραμματέα Δημοσίων Εσόδων {νυν Διοικητή Α.Α.Δ.Ε.) ως ανενεργή, καθώς ουδέποτε εκδόθηκε σχετική απόφαση. Περαιτέρω, δεν διαπιστώνεται αναγκαιότητα ρύθμισης των σχετικών με την παρ. 3 ζητημάτων, καθώς ισχύουν οι γενικές διατάξεις α) του ν. 2969/2001, για τα αποστακτικά μηχανήματα παραγωγής αλκοόλης και αλκοολούχων ποτών και β) του άρθρου 110 του Εθνικού Τελωνειακού Κώδικα, με το οποίο ρυθμίζονται οριζοντίως τα ζητήματα βεβαίωσης και είσπραξης Ειδικού Φόρου αλκοόλης και αλκοολούχων ποτών.

Η Οδηγία 92/83/ΕΟΚ του Συμβουλίου της 19ης Οκτωβρίου 1992 για την εναρμόνιση των διαρθρώσεων των Ειδικών Φόρων Κατανάλωσης που επιβάλλονται στην αλκοόλη και τα αλκοολούχα ποτά έχει ενσωματωθεί στο εθνικό δίκαιο της χώρας με τα άρθρα 79 έως και 93 του Εθνικού Τελωνειακού Κώδικα (ν. 2960/2001, Α’ 265). Μετά την αναθεώρηση ορισμένων διατάξεων της ως άνω οδηγίας με την οδηγία (ΕΕ) 2020/1151 του Συμβουλίου της 29ης Ιουλίου 2020 και ειδικότερα της περ. α) της παρ. 2 του άρθρου 23 αυτής, με τις οποίες παρέχεται στη χώρα μας η δυνατότητα εφαρμογής μειωμένων συντελεστών σε ορισμένες κατηγορίες προϊόντων, στις οποίες εμπίπτουν το ούζο, το τσίπουρο και η τσικουδιά, απαιτείται η τροποποίηση της παρ. 3 του άρθρου 81 του ν. 2960/2001, προκειμένου να υπάρχει πλήρης ευθυγράμμιση της εθνικής νομοθεσίας με τις διατάξεις του αναθεωρημένου αυτού άρθρου της οδηγίας, όσον αφορά στη χρήση των αποστακτικών μηχανημάτων για την παρασκευή των ως άνω προϊόντων.

Η καταργούμενη εξουσιοδοτική διάταξη της παρ. 3 της προτεινόμενης διάταξης για την έκδοση κανονιστικής πράξης του Γενικού Γραμματέα Δημοσίων Εσόδων (νυν Διοικητής Α.Α.Δ.Ε.) κρίνεται σκόπιμο να διαγράφει ως ανενεργή, καθώς ουδέποτε εκδόθηκε σχετική απόφαση, ενώ δεν καταλείπεται πεδίο προς ρύθμιση, καθώς, ζητήματα σχετικά με τα αποστακτικά μηχανήματα αλλά και τη βεβαίωση και είσπραξη του φόρου καλύπτονται από άλλες γενικότερες διατάξεις.

Η προτεινόμενη διάταξη

Αναλυτικά, η προτεινόμενη ρύθμιση έχει ως εξής:

Άρθρο 3

Διευκρίνιση ως προς την παραγωγή ούζου, τσίπουρου και τσικουδιάς με άμβικες ασυνεχούς λειτουργίας – Αντικατάσταση παρ. 3 άρθρου 81 Εθνικού Τελωνειακού Κώδικα Η παρ. 3 του άρθρου 81 του Εθνικού Τελωνειακού Κώδικα (ν. 2960/2001, Α’ 265) αντικαθίσταται ως εξής:

«3. Εφαρμόζεται συντελεστής Ειδικού Φόρου Κατανάλωσης (Ε.Φ.Κ.) αιθυλικής αλκοόλης, μειωμένος κατά πενήντα τοις εκατό (50%), έναντι του ισχύοντος κανονικού συντελεστή: α) στην αιθυλική αλκοόλη για την παρασκευή ούζου. Στο ούζο, η αιθυλική αλκοόλη ή μέρος αυτής έχει αρωματιστεί με απόσταξη σε παραδοσιακούς χάλκινους άμβικες ασυνεχούς λειτουργίας με χωρητικότητα έως χίλια (1.000) λίτρα.

β) στο τσίπουρο ή στην τσικουδιά. Η παραγωγή του τσίπουρου ή της τσικουδιάς πραγματοποιείται με απόσταξη σε παραδοσιακούς άμβικες ασυνεχούς λειτουργίας.

Ο μειωμένος συντελεστής καθορίζεται σε χίλια διακόσια είκοσι πέντε (1.225) ευρώ, ανά εκατόλιτρο, άνυδρης αιθυλικής αλκοόλης.».

Η John Deere, για τα μοντέλα του 2024, επεμβαίνει μόνο σε ό,τι έχει να κάνει με τη μελλοντική συμβατότητα των τρακτέρ με τις τεχνολογίες ακριβείας που εισάγονται στην αγορά αλλά και με τις δικές της τεχνολογίες, τις οποίες θέλει να προσφέρει σχεδόν σε όλα τα μοντέλα της.

Στα μοντέλα με το χαρακτηριστικό «MY2024» στους κωδικούς τους, η John Deere ενσωματώνει το νέο G5 CommandCenter και συγκεκριμένα αυτό θα το βρει ο υποψήφιος αγοραστής τρακτέρ των σειρών 6, 7, 8 και 9. Ταυτόχρονα, η οδηγική άνεση βελτιώνεται περαιτέρω.

Το νέο G5Plus CommandCenter διατίθεται στάνταρ σε όλα τα εξακύλινδρα τρακτέρ της σειράς 6R, 7R, 8R και 9R του 2024 και περιλαμβάνει Documentation, Data Sync, συνδεσιμότητα JDLink, Variable Rate Application (εφαρμογή μεταβλητού ρυθμού), Section Control (σύστημα ελέγχου τμήματος) και AutoTrac (αυτόματη καθοδήγηση).

Η 12,8 ιντσών οθόνη G5Plus CommandCenter είναι 33% μεγαλύτερη από την προηγούμενη οθόνη, έχει ανάλυση 1080P HD και σημαντικά ταχύτερο επεξεργαστή. Εκεί που δόθηκε μεγαλύτερη βαρύτητα για τα τρακτέρ της σειράς 6 είναι η άνεση. Η κολόνα του τιμονιού, που έχει επανασχεδιαστεί σε όλα τα 6R, και το νέο τιμόνι στα 6R 230 και 250 προσφέρουν ένα νέο επίπεδο άνεσης, σύμφωνα με τον John Deere, ειδικά όταν οδηγείτε κατά τη διάρκεια μεταφορικών εργασιών.

Επιπλέον, το νέο σύστημα απορρόφησης κραδασμών, το οποίο είναι διαθέσιμο τόσο για τα καθίσματα Premium όσο και για τα Ultimate, θέτει πιο ψηλά τον πήχη.

Τρακτέρ 7R με μεγαλύτερο κύλινδρο διεύθυνσης, 8R και 9R με μικρές αναβαθμίσεις

Τα μοντέλα του 2024 στη σειρά 7R διαθέτουν 50% μεγαλύτερους κυλίνδρους διεύθυνσης -στάνταρ σε όλα τα 7R-.

Για να αυξηθεί η άνεση του οδηγού κατά τη μεταφορά, το 7R διαθέτει νέο σύστημα διεύθυνσης. Το τιμόνι επαναφέρεται με φυσικό τρόπο στο κέντρο όμως, για να βελτιώνεται η αίσθηση. Γνωστή ως Reactive Steering, η λειτουργία ενεργοποιείται εύκολα με το πάτημα ενός κουμπιού στο CommandCenter.

Όλα τα τρακτέρ 7R, 8R και 9R διαθέτουν, τέλος, νέα οθόνη A-pillar υψηλής ανάλυσης και ενσωματωμένο δέκτη StarFireTM 7000.

Προέλευση άρθρου: https://www.agronews.gr