Με τιμολόγια πολλών ταχυτήτων και συμφωνίες μικρής διάρκειας, αναμένεται να κινηθεί τουλάχιστον σε πρώτη φάση η νέα σεζόν στο αιγοπρόβειο γάλα.
Η δεινή οικονομική θέση των κτηνοτρόφων δεν ευνοεί ιδιαίτερα τη διαπραγματευτική τους θέση, ενώ οι βιομηχανίες από την πλευρά τους δεν πρόκειται να προχωρήσουν σε δεσμευτικές συμφωνίες μεγάλης διάρκειας αν δεν δουν πρώτα τις διαθέσεις των διεθνώς αγορών και φυσικά των μεγάλων δικτύων λιανικής, ως προς την τιμή με την οποία θα μπορούσαν να αγοράσουν τη φέτα.
Προς το παρόν, αυτό που ανησυχεί την πλευρά των παραγωγών και των εκπροσώπων τους στις μεγάλες οργανώσεις είναι οι προκαταβολές με τις οποίες η μεταποιητική βιομηχανία, διαμορφώνει τις συνθήκες για την επόμενη σεζόν. Πιο συγκεκριμένα, η δεινή οικονομική θέση στην οποία βρίσκονται χιλιάδες κτηνοτρόφοι, τους υποχρεώνει ακόμα περισσότερο φέτος να κάνουν χρήση του «θεσμού» των προκαταβολών, ακόμα και αν οι βιομήχανοι δεν ανοίγουν τα χαρτιά για την τιμή με την οποία θα κινηθούν τον επόμενο χρόνο. Από την άλλη οι προκαταβολές δεσμεύουν τους παραγωγούς, έστω και τυφλά, ότι θα παραδώσουν το γάλα και την επόμενη χρονιά… εκεί όπου θα κάτσει η αγορά.
Ποιος όμως ορίζει τελικά, που θα κάτσει η αγορά; Οι παραγωγοί; Σε καμιά περίπτωση. Βεβαίως η βιωσιμότητα των εκμεταλλεύσεων είναι κάτι το οποίο δείχνει να λαμβάνει υπόψη της, ειδικά σ’ αυτή τη φάση, η γαλακτοβιομηχανία. Αυτό όμως αφήνει περιθώρια για δύο μέτρα και δύο σταθμά. Έτσι είναι βέβαιο ότι οι μεγάλες μονάδες θα τύχουν καλύτερης μεταχείρισης από τη βιομηχανία. Αντίθετα οι μικρές και ειδικότερα οι απομονωμένοι μικροί παραγωγοί, θα περάσουν δύσκολα.
Διαβάστε τη συνέχεια του άρθρου στο: https://www.agronews.gr
