Σε δεινή οικονομική θέση βρίσκει αυτό το Πάσχα τους Έλληνες αιγοπροβατοτρόφους. Μια περήφανη επαγγελματική τάξη που υποχρεώνεται χρόνο με το χρόνο να εγκαταλείψει την παραδοσιακή μορφή συγκρότησης των εκμεταλλεύσεων και να κινηθεί εσπευσμένα σε ένα μοντέλο εντατικής παραγωγής με αμφίβολα προς το παρόν αποτελέσματα.
Οι Έλληνες κτηνοτρόφοι είναι συγκαταλέγονται αυτά τα χρόνια σε έναν από τους κλάδους της αγροτικής παραγωγής που χτυπήθηκε περισσότερο από κάθε άλλο, όχι τόσο εξ αιτίας των δύσκολων οικονομικών συνθηκών που αντιμετώπισε η χώρα, όσο κυρίως, λόγω της ασυδοσίας που κυριάρχησε στην αγορά γαλακτοκομικών και ειδικά της φέτας. Εδώ και μια τριετία περίπου, οι τιμές στο αιγοπρόβειο γάλα ακολουθούν συνεχιζόμενη καθοδική πορεία, με τους κτηνοτρόφους να υφίστανται ασφυκτική την πίεση και μάλιστα σε πολλά επίπεδα.
Οι γαλατάδες διαλέγουν τις εκμεταλλεύσεις με τις οποίες θα συνεργασθούν, οι προκαταβολές που άλλοτε επιβεβαίωναν την ποιότητα της συνεργασίας με τους παραγωγούς. Σήμερα αποτελούν παρελθόν, ενώ και στους κόλπους των παραγωγών αναπτύσσεται μια ιδιότυπη αντιζηλία. Με τα συμφέροντα ανάμεσα στους παραδοσιακούς και τους… εντατικούς κτηνοτρόφους να αποκλίνουν όλο και περισσότερο. Άλλα μεγέθη, άλλες ράτσες, άλλες αποδόσεις, έδωσαν αφορμή στους παραλήπτες της παραγωγής να διχάσουν τον κτηνοτροφικό κλάδο, να εκμεταλλευθούν την ανάγκη του και να φέρουν σήμερα την πλειονότητά του στα όρια της βιωσιμότητας.
Έτσι, την ώρα που χρειάζεται μια έντιμη συμφωνία επανεκκίνησης. Οι έχοντες το πάνω χέρι, με τη βοήθεια γνωστών καλοθελητών, υπονομεύουν συστηματικά την ίδρυση μιας διεπαγγελματικής οργάνωσης για τη φέτα, οι δημόσιες αρχές αποφεύγουν ένα πλέγμα ελέγχων που θα αποκαταστήσει την αξία της εγχώριας παραγωγής, ενώ και οι ίδιοι οι κτηνοτρόφοι αδυνατούν να βρουν έναν μεταξύ τους κοινό τόπο, ώστε να επιβάλλουν με τον καιρό τις θέσεις τους.
Διαβάστε τη συνέχεια στο agronews.gr
