Πριν από την εκμηχάνιση της γεωργίας, οι αγρότες ήταν σε θέση να προσαρμόσουν τη διαχείριση των εκμεταλλεύσεών τους λαμβάνοντας υπόψη τις διακυμάνσεις των αποδόσεων, της τοπογραφίας, των χαρακτηριστικών του εδάφους, των απαιτήσεων θρεπτικών συστατικών και των αβιοτικών και βιολογικών παραγόντων.
Κερδίζοντας σε οικονομίες κλίμακας από την εκμηχάνιση και τη μετάβαση σε ομοιόμορφες πρακτικές, οι αγρότες στη συνέχεια θυσίασαν την ικανότητα να διαχειρίζονται αποτελεσματικά τη χωρική και χρονική ετερογένεια των αγροτεμαχίων τους.
Αυτό ήρθε να αντιμετωπίσει η γεωργία ακριβείας, που ξεκίνησε να αναπτύσσεται τη δεκαετία του ‘80 αλλά το ερώτημα ακόμα και σήμερα παραμένει αν, πού και πώς οι τεχνολογικές αυτές εξελίξεις μπορούν να μετατραπούν σε οφέλη στον γεωργικό τομέα. Απαντήσεις επιχειρεί να δώσει μία κοινή έρευνα του Πανεπιστημίου ETH Ζυρίχης, του Πανεπιστημίου Μίσιγκαν των ΗΠΑ και του κρατικού φορέας ερευνών της Ελβετίας Agroscope που φιλοξενεί η Agrenda.
Σήµερα η ενσωµάτωση των τεχνολογιών ακριβείας στην αγροτική οικονοµία είναι µέτρια και γίνεται κυρίως σε υψηλού επενδεδυµένου κεφαλαίου εκµεταλλεύσεις στις ανεπτυγµένες χώρες. Τα ποσοστά υιοθεσίας και διάχυσης που προβλέφθηκαν σε παλαιότερη βιβλιογραφία δεν πληρούνται µε τον αναµενόµενο ρυθµό.
Εποµένως, το πλήρες δυναµικό της γεωργίας ακριβείας όσον αφορά τα οικονοµικά και περιβαλλοντικά οφέλη της απέχει πολύ από την αξιοποίησή του. Αυτό που φαίνεται πάντως, είναι πως η ανάπτυξη της γεωργίας ακριβείας στο µέλλον θα βασιστεί στην συνεξέλιξη τεχνολογικών, οικονοµικών και πολιτικών πτυχών: Οι αγρότες χρειάζονται πιο προσιτά εργαλεία που θα τους επιτρέψουν να λαµβάνουν καθαρές αποφάσεις και να εκµεταλλευτούν τα πιθανά µεγάλα οικονοµικά και περιβαλλοντικά οφέλη.
Τα νέα συστήµατα που βασίζονται στη γεωργία ακριβείας, µπορεί να οδηγήσουν σε περαιτέρω θεµελιώδεις αλλαγές στην προσέγγιση των αγροτικών συστηµάτων. Στο µέλλον, οι αγρότες µπορεί να µην χρειάζεται να νοιάζονται για την ακρίβεια των δραστηριοτήτων τους, εφόσον η διαχείριση της ακρίβειας θα γίνεται αυτόµατα. Αντίθετα, µπορούν να επικεντρωθούν περισσότερο στις στρατηγικές αποφάσεις που τους επιτρέπουν να ελαχιστοποιήσουν το επιχειρηµατικό ρίσκο σε ένα πεδίο καθαρών πολιτικών αλλά αβέβαιων εξελίξεων στην αγορά και το κλίµα
Για να εξαπλωθεί ωστόσο σε µικρής κλίµακας και διαφοροποιηµένα γεωργικά συστήµατα και για να επεκταθεί σε καλλιέργειες χαµηλότερης αξίας, θα χρειαστεί ένα ευρύ φάσµα τεχνολογιών και επιχειρηµατικών µοντέλων, πέρα από τη σηµερινή επικεντρωµένη εστίαση εξοικονόµηση κόστους εισροών.
Διαβάστε την συνέχεια του άρθρου στο www.agronews.gr
