Την Τετάρτη, 19 Αυγ 2020, στις 12.00 ο Κτηνοτροφικός Σύλλογος Αττικής οργανώνει δημόσια διαδικτυακή συζήτηση στο facebook: skywalker με θέμα: Αγροτική Επιχειρηματικότητα … survivor.
Η κα Μάγδα Κοντογιάννη, Κτηνοτρόφος, Γραμματέας του Κτηνοτροφικού Συλλόγου Αττικής, ήδη προσκάλεσε στην συζήτηση τον κ Νικόλαο Καλαμάρα (φοροτεχνικό), τον κ Κώστα Μαντζουράνη (ΚοινΣΕπ ΜΟΔΟΥΣΑ) και άλλους για μια συζήτηση στα πλαίσια της Αγροτικής Επιχειρηματικότητας.
Είναι ΑΠΑΡΑΔΕΚΤΟ οι αγρότες, οι οποίοι παράγουν πραγματικό πλούτο, αξιοποιώντας την ηλιακή ενέργεια, τον αέρα, το νερό και το έδαφος, να φαίνεται ότι το 95% έχουν ετήσιο οικογενειακό εισόδημα μικρότερο από 10.000€ …
Είναι ΑΠΑΡΑΔΕΚΤΟ να φαίνεται ότι ο μέσος μηνιαίος μισθός των Αγροτών είναι 600€, ενώ των Ιδιωτικών Υπαλλήλων 1100€ και των Δημοσίων Υπαλλήλων 1200€
Είναι ΑΠΑΡΑΔΕΚΤΟ οι αγρότες να έχουν εργασιακή διαθεσιμότητα 365 μέρες το χρόνο, 7 μέρες την εβδομάδα, 24 ώρες την ημέρα, ειδικότερα οι κτηνοτρόφοι, και άλλοι συμπολίτες να μιλάνε για 6,5 ώρες εργασίας σε πενθήμερη βάση …
Είναι ΑΠΑΡΑΔΕΚΤΟ τα αγροτικά ατυχήματα να είναι συνεχή και βαριά (τα ελαφριά αγροτικά ατυχήματα δεν τα βλέπουμε πουθενά) και οι επαγγελματικές ασθένειες (κυρίως από την χρήση θανατηφόρων-«κτόνων» φυτοφαρμάκων) να είναι ανύπαρκτες ….
Είναι ΑΠΑΡΑΔΕΚΤΕΣ οι συνθήκες εργασίας για όλα τα παραπάνω, ενώ συμπολίτες εργαζόμενοι έχουν θερμαινόμενα-κλιματιζόμενα γραφεία και θέσεις εργασίας σε προστατευμένο περιβάλλον.
Είναι ΑΠΑΡΑΔΕΚΤΟ οι «υπηρεσίες» (κατ’ ευφημισμό …) να απαιτούν από τους πολίτες-αγρότες να «κάνουν» τον κλητήρα πηγαίνοντας τα διάφορα έγγραφα των πολυδαίδαλων απαράδεκτων διαδικασιών και προδιαγραφών, από κλιματιζόμενο γραφείο σε κλιματιζόμενο γραφείο, διανύοντας πολλές φορές πολλά χιλιόμετρα και ξοδεύοντας πολλές ημέρες, ευτελίζοντας την έννοια του παραγωγικού επιχειρηματία-επαγγελματία.
Είναι ΑΠΑΡΑΔΕΚΤΟ οι παραγωγοί πραγματικού πλούτου να είναι φτωχοί σε Ευρώ, και οι πλούσιοι να βρίσκονται στον δευτερογενή τομέα (μεταποίηση) και τον τριτογενή τομέα (υπηρεσίες) …
Είναι ΑΠΑΡΑΔΕΚΤΟ η τιμή της βιομηχανικής ντομάτας να είναι 0,07€/κιλό και τα πορτοκάλια να φθάνουν στα 0,06€/κιλό, ενώ η παρουσία μόνο υπαλλήλων (και όχι πάντα …), και μάλιστα χωρίς δείκτες αποτελεσματικότητας της παρουσίας, να αμείβεται με μέσο όρο 10€/ώρα …
Αν επιχειρηματικότητα είναι η διάθεση για δράση με μεγάλες αβεβαιότητες, τότε η άσκηση των αγροτικών επαγγελμάτων μοιάζει να είναι «μαζοχιστικό παιχνίδι» μορφής … SURVIVOR, αν, ακόμα και εκεί, υπάρχει η προσδοκία του κέρδους.
Στα αγροτικά επαγγέλματα, και ειδικότερα στην οικογενειακή κτηνοτροφία, δεν εντοπίζεται σήμερα κάποια πιθανότητα κέρδους, απλά οριακή επιβίωση των κτηνοτρόφων στα επαγγέλματά τους, στον πολιτισμό τους, στις κοινωνίες τους και στον τρόπο ζωής τους.
Η ΤΕΧΝΗΤΗ μεταφορά των αστικών προτύπων, διαδικασιών, προδιαγραφών, φορολόγησης και επιχειρηματικότητας στον αγροτικό χώρο διαλύει και καταστρέφει κάθε έννοια βιωσιμότητας για την αγροτική επιχειρηματικότητα.
Η συγκέντρωση, και πολύ περισσότερο η υπερσυγκέντρωση, δραστηριοτήτων, δημιουργεί τρομερές ανισορροπίες και υποθάλπει την καταστροφή των συστημάτων. Μετά τον «θάνατο» των γραμμών παραγωγής και του Τεϋλοριανού μοντέλου, σήμερα με την αξιοποίηση και της σύγχρονης τεχνολογίας πληροφορικής επικρατούν μοντέλα μικρών ευέλικτων μονάδων συνδυαζόμενης παραγωγής που δίνουν πάρα πολύ μεγάλη ποικιλία τελικών προϊόντων, χωρίς να προκαλούν ανισορροπίες, που είναι προσαρμοσμένες στα τοπικά περιβάλλοντα …
Μετά από 200 περίπου χρόνια «καταστροφικής» βιομηχανικής επανάστασης, με λατρεία του «μεγέθους» και των τεράστιων ανισόρροπων παραγωγικών δομών, το 1973 σε Παγκόσμια Συνδιάσκεψη του ΟΗΕ άρχισε να επαναφέρεται σιγά-σιγά η ανάγκη για ισορροπία και αειφορία στο περιβάλλον (όπου περιβάλλον τόσο, και κύρια, το φυσικό, αλλά ταυτόχρονα και το τεχνολογικό, το κοινωνικό, το οικονομικό, το πολιτιστικό κλπ).
Στην δεκαετία του 1980 η κλασική μελέτη ο Ε. Σουμάχερ «Το μικρό είναι όμορφο» εξετάζει τη δομή του Δυτικού κόσμου και υποστηρίζει ότι το σημερινό κυνήγι του κέρδους και της προόδου, που έχει σαν αποτέλεσμα τη δημιουργία γιγαντιαίων οργανισμών και αυξημένης εξειδίκευσης, οδηγεί σε γενικότερη οικονομική ανικανότητα, στην καταστροφή του περιβάλλοντος και σε απάνθρωπες συνθήκες εργασίας. Με έμφαση τον άνθρωπο και όχι το προϊόν, «Το μικρό είναι όμορφο» ανοίγει το δρόμο για έναν κόσμο όπου το Κεφάλαιο υπηρετεί τον ΑΝΘΡΩΠΟ, ανατρέποντας την τότε (και ακόμα?…) κατάσταση όπου ο άνθρωπος παραμένει σκλάβος του Κεφαλαίου.
Στις 4/8/2020 κυκλοφόρησε το σχέδιο για την ανάπτυξη της ελληνικής οικονομίας, το περίφημο σχέδιο της επιτροπής Πισσαρίδη. Με το 95% των αγροτικών επιχειρήσεων στην Ελλάδα να είναι πολύ μικρές οικογενειακές επιχειρήσεις (και τι άλλο θα μπορούσαν να είναι στην Ελλάδα, στον βράχο αυτό τον ριγμένο στην θάλασσα? …) η Επιτροπή Πισσαρίδη κατατάσσει τις μικρές οικογενειακές επιχειρήσεις στην γκρίζα ζώνη της οικονομίας, αναφέροντας «επιχειρήσεις στην γκρίζα ζώνη της οικονομίας δεν μεγεθύνονται, δεν επενδύουν συστηματικά σε νέες τεχνολογίες και δεν εστιάζουν σε εξαγωγές, απλώς γιατί στόχος τους είναι να διατηρήσουν ένα χαμηλό προφίλ, χωρίς αναπτυξιακό στόχο.
Ένας τρόπος για να αντιληφθεί κανείς τις συνέπειες της λειτουργίας επιχειρήσεων στην γκρίζα ζώνη της οικονομίας είναι να σκεφτεί ότι οι επιχειρήσεις αυτές εγκλωβίζουν πόρους που εναλλακτικά θα χρησιμοποιούνταν στην επίσημη οικονομία από εξωστρεφείς επιχειρήσεις» (σσ «καταστροφικές» σκέψεις με πιθανή ιδεολογική εμμονή που μοιάζει να μην έχει σχέση με επιστημονική ανάλυση).
Διαβάστε τη συνέχεια του άρθρου στο https://emvolos.gr
