Επιστολή του ΣΕΚ στο ΥπΑΑΤ για την συνδεδεμένη ενίσχυση βόειου κρέατος.
Την κατάσταση που επικρατεί στον κλάδο της ελληνικής βοοτροφίας καταγράφει σε επιστολή του ο ΣΕΚ προς το ΥπΑΑΤ, καταθέτοντας προτάσεις για το πώς πρέπει να χορηγείται η συνδεδεμένη ενίσχυση, με αφορμή την δημοσιοποίηση του Στρατηγικού Σχεδίου για τη νέα ΚΑΠ της Ελλάδας.
Όπως επισημαίνεται στην επιστολή, ο κλάδος της ελληνικής βοοτροφίας χαρακτηρίζεται από:
-Έντονη ελλειμματικότητα σε βόειο και μοσχαρίσιο κρέας που σήμερα ανέρχεται σε 80% περίπου με τάσεις αύξησης, μείωση ζωικού κεφαλαίου και αριθμού εκμεταλλεύσεων βοοειδών ελευθέρας κρεοπαραγωγής, αυξημένες εισαγωγές, ζώντων ζώων και κρέατος που βαρύνουν το εμπορικό ισοζύγιο της χώρας.
-Συρρίκνωση της γαλακτοπαραγωγικής αγελαδοτροφίας σε αριθμό μονάδων και σε αριθμό ζώων. Η παραγωγή αγελαδινού γάλακτος, σήμερα βρίσκεται στους 650.000 τόνους περίπου, ενώ οι ανάγκες της χώρας μας σε γάλα και τυροκομικά είναι 1.350.000 τόνοι.
Η χορήγηση της συνδεδεμένης ενίσχυσης βοείου κρέατος την προγραμματική περίοδο 2014-2020 δεν οδήγησε στη στόχευση για αύξηση της εγχώριας παραγωγής βόειου κρέατος. Αντίθετα, την περίοδο 2015-2019, με βάση τα στοιχεία της ΕΛΣΤΑΤ, το έλλειμμα σε νωπό βόειο κρέας αυξάνεται. Η αναποτελεσματικότητα της εφαρμογής της συνδεδεμένης του βοείου κρέατος, προγραμματική περίοδο 2014-2020 οφείλεται στη λανθασμένη εφαρμογή του συγκεκριμένου μέτρου πολιτικής, που αφορούσε απλώς τις γεννήσεις ζώων, αφού επιλέξιμοι για την ενίσχυση της συνδεδεμένης είναι μέχρι τώρα θηλυκά βοοειδή από την ηλικία των 18 μηνών έως 12 ετών με την προϋπόθεση να έχουν γεννήσει, και τα νεογέννητα μοσχάρια να έχουν καταγραφεί και σημανθεί ενώ δεν υπήρχε καμία σύνδεση της καταβολής της ενίσχυσης με την παραγωγή κρέατος.
Για τη νέα προγραμματική περίοδο 2023-2027 η πρόταση για τη συνδεδεμένη βοείου κρέατος έτσι όπως έχει σχεδιαστεί και ενταχθεί στο Εθνικό Στρατηγικό σχέδιο δεν δίνει κανένα κίνητρο για την ανάπτυξη της ελληνικής βοοτροφίας και επομένως δεν οδηγεί στη στόχευση για μείωση του τεράστιου ελλείμματος της ελληνικής παραγωγής μας σε βόειο και μοσχαρίσιο κρέας και στη διατροφική και επισιτιστική ασφάλεια της χώρας. Αντίθετα θα οδηγήσει σε περεταίρω αύξηση των εισαγωγών και κατά συνέπεια στην ενίσχυση της βοοτροφίας άλλων χωρών από τις οποίες εισάγουμε ζώα εκτροφής, αφού το μεγαλύτερο ποσοστό της συνδεδεμένης κατευθύνεται στους παχυντές.
-Δε λαμβάνονται υπόψη, οι ανάγκες αύξησης του εγχώριου ζωικού κεφαλαίου, δηλαδή να υπάρξει αύξηση της ελληνικής παραγωγής βόειου κρέατος, μέσω της αύξησης του ζωικού κεφαλαίου της χώρας, ήτοι των ζώων αναπαραγωγής
-Δεν υπάρχει καμία μέριμνα για τον παραγωγό που πουλάει τα μοσχάρια 5-7 μηνών σε Έλληνες παχυντές, η πλειοψηφία των παραγωγών της Δυτ. Μακεδονίας. Λόγω των δύσκολων καιρικών συνθηκών που τα ζώα σταβλίζονται για 4-5 μήνες, είναι και η περίοδος των περισσότερων γεννήσεων, για να ενισχύεται το εισόδημα τους κάθε χρόνο πωλούν τα μικρά στις ηλικίες 5-7 μηνών.
-Θα μειώσουν ακόμη περισσότερο την εγχώρια παραγωγή, και θα αυξήσουν περαιτέρω τις εισαγωγές ξένων ζώντων ζώων, θα συρρικνώσουν την ελληνική κρεοπαραγωγό αγελαδοτροφία, θα διώξουν από το επάγγελμα τους εναπομείναντες βοοτρόφους και θα επιτείνουν το τεράστιο δημογραφικό και οικονομικό πρόβλημα, ιδιαίτερα των ορεινών και μειονεκτικών περιοχών αλλά και της ευρύτερης ελληνικής υπαίθρου.
Διαβάστε τη συνέχεια του άρθρου: https://www.neapaseges.gr
