Σοβαρές οι ευθύνες παραγόντων, φορέων και πολιτείας
Η συνεχιζόμενη καταβαράθρωση των τιμών ελαιολάδου κάτω του κόστους παραγωγής στην Ελλάδα, φαίνεται να συνεχίζεται και το χειρότερο να γίνεται αποδεκτή πια μοιρολατρικά, απο μεγάλη μερίδα παραγωγών.
Παράλληλα όμως η πρωτοφανής αυτή πτώση τιμών που δείχνει να μονιμοποιείται (Σχ.1) δεν φαίνεται να ανησυχεί και τόσο ούτε τον τομέα της εμπορίας (μεσίτες, μεσιτεύοντας και εμπόρους) μεγάλο μέρος των οποίων φαίνεται να «ψιλοβολεύεται» απο την κατάσταση και να «στρουθοκαμηλίζει» αποδίδοντας τα πάντα στην μεγαλη παραγωγή της Ισπανίας!
Όμως, απο ανάλογη αταραξία φαίνεται να διακατέχονται και οι μεγάλες οργανώσεις του τομέα απο τις Συνεταιρικές και Συνδικαλιστικές έως την Διεπαγγελματική ελαιολάδου.
Οι μεγάλες Συν/κές, που απο την αρχή φάνηκε να ενδιαφέρονται κυρίως για την διαχείριση των επιδοτήσεων, δεν έδειξαν μέχρι τώρα ιδιαίτερο ενδιαφέρον για τον ρόλο των Συν/σμών στην αγορά ελαιολάδου. Παράλληλα, η Διεπαγγελματική ελαιολάδου, παραβλέποντας το τι κάνει η αντίστοιχή της στην Ισπανία, δείχνει να αποδέχεται ως αναπόφευκτη την μελλοντική συρρίκνωση της ελαιοκομίας και να αρκείται στην προβολή του αιτήματος για κατάργηση της απευθείας πώλησης ελαιολάδου απο παραγωγούς!
Οι επί χρόνια καθηλωμένες κάτω του 10% εξαγωγές τυποποιημένου, αλλά και η ανεπαρκής εφαρμογή της διάταξης για χρήση επώνυμου ελαιολάδου στην εστίαση, δεν φαίνεται να βρίσκονται στις προτεραιότητες της.
Διαβάστε την συνέχεια στο haniotika-nea.gr
