Σοβαρές ανακατατάξεις στο χάρτη των αροτραίων κυρίως καλλιεργειών, καταγράφονται εν όψει της νέας καλλιεργητικής περιόδου µε το σκληρό σιτάρι να αυξάνει έως και 30% την παρουσία του στις αγροτικές εκτάσεις της χώρας, «κλέβοντας» κατά κάποιο τρόπο στρέµµατα, από το µαλακό σιτάρι, το κριθάρι (κτηνοτροφικό και βυνοποίησης), από το καλαµπόκι, από την ελαιοκράµβη και από το βαµβάκι.
Είναι σαφές ότι η καλή τιµή την οποία απολαµβάνει τον τελευταίο χρόνο το σκληρό, το οποίο σηµειωτέον κινείται και σήµερα πάνω από τα 25 λεπτά το κιλό για τις καλές ποιότητες, το κάνει να γίνεται πόλος έλξης για καλλιεργητές, χωρίς αυτό βέβαια να συνοδεύεται πάντα από την κατάλληλη προετοιµασία για τη δυναµική υποστήριξη της καλλιέργειας και τη διεκδίκηση υψηλών επιπέδων υπεραξίας.
Μ’ αυτή την έννοια, το σκληρό σιτάρι συγκεντρώνει δύο κατηγορίες υποστηρικτών, τους επαγγελµατίες που το συµπεριλαµβάνουν σταθερά στο «καλάθι» τους, είτε ως εναλλακτική (αµειψισπορά) καλλιέργεια είτε ως πρώτη επιλογή και τους αγρότες που το θέλουν ευκαιριακά είτε επειδή γράφει αυτό τον καιρό καλή τιµή είτε επειδή δεν χρειάζεται πολύ δουλειά και δεν προϋποθέτει µεγάλη δαπάνη (εισροές, άρδευση κ.α.).
Μ’ αυτή την έννοια, ο κύκλος εργασιών (τζίρος) που ενσωµατώνει η καλλιέργεια του σκληρού είναι σαφώς µικρότερη, όπως µικρότερη αναµένεται να είναι και η συνεισφορά του στο αγροτικό ακαθάριστο προϊόν. Ήδη το στοιχείο αυτό προβληµατίζει τους συντελεστές της αγοράς, όπως θα πρέπει να προβληµατίζει και τους υπεύθυνους για τη χάραξη της αγροτικής πολιτικής.
Σηµειωτέον ότι µε τη φορά που παίρνουν τα πράγµατα το σκληρό σιτάρι, εκτός από τις οµοειδείς καλλιέργειες, δηλαδή, µαλακό σιτάρι και κριθάρι, εκτοπίζει από τις παραγωγικές γαίες και προϊόντα µεγάλων απαιτήσεων και ανάλογης φυσικά απόδοσης, όπως είναι το βαµβάκι, το καλαµπόκι και σε κάποιες περιοχές η πατάτα.
Προβληµατισµό στις τάξεις των αγροτών δηµιουργεί και η δραστική µείωση που παρουσιάζουν αυτό το φθινόπωρο οι εκτάσεις που δέσµευε τα προηγούµενα χρόνια το κριθάρι βυνοποίησης, στοιχείο το οποίο έχει σχέση µε τη µείωση της κατανάλωσης µπύρας (κλειστή εστίαση) και την απόφαση της ζυθοποιίας (µονάδες παραγωγής βύνης) να µειώσει έως και 50% τις εκτάσεις συµβολαιακής για το προϊόν.
Να αναφερθεί εδώ ότι την υποστήριξη από πλευράς πολλαπλασιαστικού υλικού στο κριθάρι βυνοποίησης για µεν την Αθηναϊκή Ζυθοποιία, έχει η ΓΑΙΑ Σπόροι Α.Ε. του Κωσταντίνου Λιούπη, ενώ για τη Ζυθοποιία Μακεδονίας – Θράκης (Βεργίνα) έχει ο όµιλος Ευθυµιάδη.
Σηµαντική φθορά, όσον αφορά τις καλλιεργήσιµες εκτάσεις, έχει υποστεί φέτος και η ελαιοκράµβη και σύµφωνα µε τα όσα δηλώνει στην Agrenda ο Βασίλης Ανδριώτης, του οµώνυµου οµίλου, οι λόγοι αυτής της υποχώρησης έχουν να κάνουν τόσο µε τον καιρό (φθινοπωρινή ξηρασία σε πολλές περιοχές) όσο και µε την υποχώρηση τιµής (από τα 40 στα 36 λεπτά το κιλό) που παρουσιάζει στα αντίστοιχα φετινά συµβόλαια το προϊόν.
Διαβάστε τη συνέχεια του άρθρου στο https://www.agronews.gr
