Εντονότερο χρόνο με το χρόνο γίνεται το πρόβλημα της έλλειψης εργατικών χεριών για τις αγροτικές εργασίες σε όλη την Ελλάδα.
Οι Έλληνες δεν θέλουν να ασχοληθούν με τα χωράφια, πόσο μάλλον να δουλέψουν ως εργάτες γης, οι αλλοδαποί είτε αναζητούν την τύχη τους αλλού, σε άλλους τομείς ή άλλες χώρες με καλύτερα μεροκάματα και προοπτικές, είτε αντιμετωπίζουν σοβαρά προβλήματα γραφειοκρατίας ή/και αποκλεισμού από την πρόσβαση σε θέσεις εργασίας τέτοιου είδους.
Η φετινή συγκομιδή στην ελιά, μία καλλιέργεια με έντονα εποχικό χαρακτήρα, ανέδειξε με τον πιο γλαφυρό τρόπο το πρόβλημα κυρίως στη Νότια Ελλάδα, όπου συναντήσαμε φαινόμενα όπως την καθυστερημένη συγκομιδή ή τα αυξημένα μεροκάματα, τα οποία με τη σειρά τους προκάλεσαν αύξηση του κόστους παραγωγής.
Η σημερινή κυβέρνηση και ο Υπουργός Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων, Μάκης Βορίδης, έχει γίνει δέκτης αιτημάτων από πολλές αγροτικές οργανώσεις ανά την χώρα, για διευκόλυνση της διαδικασίας πρόσληψης και ασφάλισης εργατών γης. Όμως τα μέχρι τώρα πεπραχθέντα από την κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας, μάλλον έχουν δυσκολέψει τα πράγματα, παρά βοήθησαν στην επίλυση των προβλημάτων, αυξάνοντας το κόστος παραγωγής.
Όλοι οι παραγωγοί με τους οποίους μίλησε το Agro24, θέλησαν να διαλύσουν ένα μύθο: Ότι οι αγρότες θέλουν να απασχολούν εργάτες με μαύρη εργασία. Ισχύει το αντίθετο. Ειδικά μετά την υποχρεωτική τήρηση βιβλίων εσόδων-εξόδων από τους αγρότες, αυτό που συμφέρει τον πραγματικό παραγωγό είναι να δηλώνει και να αποδεικνύει το εργατικό του κόστος, ως έξοδο, προκειμένου αυτό να αφαιρείται από τον φόρο.
Η μαύρη εργασία είναι πλέον ασύμφορη οικονομικά και, όπως όλοι τόνισαν, και ηθικά, διότι όσο εργάζονταν κάποια άτομα ανασφάλιστα σε αγροτικές δουλειές, όταν βρήκαν την ευκαιρία για εργασία με ασφάλιση, προτίμησαν να εγκαταλείψουν το χωράφι. Εξαίρεση αποτελούν όσοι έρχονται με τουριστική βίζα, κυρίως από γειτονικές χώρες, για εποχιακές εργασίες, οι οποίοι δεν θέλουν να εμφανίζουν εισοδήματα στην Ελλάδα ή να λαμβάνουν εισφορές, μέσω του εργοσήμου, διότι τις περισσότερες φορές καλύπτονται ασφαλιστικά στη χώρα τους.
Ο Θοδωρής Αρβανίτης, βιοκαλλιεργητής στη βόρεια Αττική, μας λέει ότι “τα τελευταία χρόνια η κρίση έχει προκαλέσει πρόβλημα, στην περιοχή μου οι εργάτες πλέον είναι πολύ λίγοι.” Ο ίδιος έχει να προτείνει ίσως την πιο ενδιαφέρουσα λύση και χωρίς περιστροφές ζητά από την πολιτεία “να ενημερώσει τους 50.000-60.000 πρόσφυγες και μετανάστες που διαμένουν στις δάφορες δομές “φιλοξενίας”, όπως τις χαρακτηρίζει το κράτος, ότι υπάρχει η δυνατότητα να εργαστούν στα χωράφια, υπάρχει ζήτηση σε αυτές τις καλλιέργειες την τάδε εποχή.
Ταυτόχρονα να τους παρέχει τη δυνατότητα να πληρώνονται με εργόσημο, μέσω τράπεζας, χωρίς περίπλοκες διαδικασίες, ούτε να αμφισβητείται το καθεστώς παραμονής τους στη χώρα, εφόσον κάτι τέτοιο μπορεί να προκαλέσει αντιδράσεις από μερίδα του κόσμου. Η ελληνική οικονομία”, προσθέτει, “έχει ανάγκη από εργαζόμενους, οι Έλληνες δεν θέλουν να δουλέψουν, τα μεροκάματα ανεβαίνουν συνεχώς, πρέπει να δώσουμε μία οριστική λύση”.
Διαβάστε την συνέχεια του άρθρου στο www.agro24.gr
