https://greekap.gr/wp-content/uploads/2017/10/runner-beans-1835646_1280.jpg

Η μειωμένη παραγωγή εξαιτίας των βροχών και του παρατεταμένου καύσωνα, που σημειώθηκαν κατά την καλλιεργητική περίοδο, και οι εισαγωγές με τιμές που «χτυπούν» τις τιμές παραγωγού, από κοντά με τη γάγγραινα των ελληνοποιήσεων, συνθέτουν το τοπίο και προκαλούν εύλογο προβληματισμό στους καλλιεργητές ξερού φασολιού, για την εμπορική σεζόν που έχουν μπροστά τους.

Σύμφωνα με τον πρόεδρο του Αγροτικού Συνεταιρισμού Φασολοπαραγωγών Εθνικού Δρυμού Πρεσπών «Πελεκάνος», Κώστα Ναλπαντίδη, η συγκομιδή στην περιοχή ξεκίνησε και φέτος –όπως πέρσι– με καθυστέρηση περίπου ενός μήνα, διότι άργησαν να πέσουν οι θερμοκρασίες. Προς το παρόν, μικρές ποσότητες έχουν μαζευτεί από το πλακέ φασόλι (που αντιστοιχεί στο 20% της συνολικής καλλιέργειας στην περιοχή), ενώ έπεται η συγκομιδή του γίγαντα και του ελέφαντα, που έχει τη μερίδα του λέοντος στην καλλιέργεια. Για τον ίδιο λόγο, οι ποσότητες που αναμένεται να δώσουν τα χωράφια (10.000-11.000 στρέμματα στην περιοχή των Πρεσπών) είναι μειωμένες κατά 30%-40% σε σύγκριση με την κανονική απόδοση των 300-350 κιλών το στρέμμα, ενώ ίσως είναι ακόμα μεγαλύτερες στον γίγαντα και τον ελέφαντα, καθώς τα πλακέ θεωρούνται πιο ανθεκτικά στις υψηλές θερμοκρασίες. Ο ίδιος δεν είναι αισιόδοξος όσον αφορά την εμπορική σεζόν, διακρίνοντας, από τις πρώτες επαφές με μεγάλες εμπορικές μονάδες, «μούδιασμα» της αγοράς.

Δίνει ιδιαίτερη έμφαση στο πρόβλημα των ελληνοποιήσεων και της μαύρης διακίνησης, σημειώνοντας: «Όταν κάποιος παίρνει ένα τιμολόγιο “Πρεσπών” για 10 τόνους και με αυτό εμπορεύεται 100 τόνους, καταλαβαίνετε τι κερδίζει, από τη στιγμή που το κινέζικο έρχεται στα 1-1,2 ευρώ και εμείς εδώ έχουμε μόνο κόστος παραγωγής –ειδικά στα μέρη μας– 2,2 ευρώ το κιλό με κανονικές στρεμματικές αποδόσεις». Επιπλέον, ένας παράγοντας που επιβαρύνει τη διαπραγμάτευση για την προώθηση της τιμής του προϊόντος είναι, όπως λέει ο κ. Ναλπαντίδης, το γεγονός ότι φέτος υπάρχει στοκ από την περσινή σοδειά. Μόνο ο συνεταιρισμός έχει αδιάθετο προϊόν 120 τόνων και αντίστοιχη είναι η γενικότερη εικόνα. «Το τεράστιο πρόβλημα είναι οι ελληνοποιήσεις. Αυτό είναι που χρειάζεται να αντιμετωπιστεί, για να προστατευτεί η ελληνική παραγωγή και ο Έλληνας παραγωγός. Να είναι ξεκάθαρο τι πουλιέται στο ράφι, στην αγορά», καταλήγει.

«Φέτος δεν ήταν πολύ καλή η χρονιά», αναφέρει από την πλευρά του και ο πρόεδρος της Ένωσης Αγροτικών Συνεταιρισμών Καβάλας, Κώστας Λεπίδας. Στην περιοχή σπάρθηκαν περίπου 20% λιγότερα στρέμματα, ενώ και η παραγωγή η ίδια, η συγκομιδή της οποίας ολοκληρώθηκε μέσα στον Αύγουστο, ήταν μειωμένη κατά 20%-30%. Όσον αφορά την τιμή, ο συνεταιρισμός έδωσε στους παραγωγούς στην πρώτη εκκαθάριση 1,3 ευρώ το κιλό για το ψιλό και 1,9 ευρώ για το Τσαλί Χρυσούπολης, την τοπική ποικιλία. «Θα δούμε πώς θα πάει το φασόλι, και εάν περισσεύει κάτι θα το πάρουν οι παραγωγοί», μας είπε. Μιλώντας για το πώς διαμορφώνεται η τιμή, και ο κ. Λεπίδας τόνισε ότι «έρχονται τα εισαγόμενα και μένουν τα δικά μας απούλητα. Οι δικοί μας παραγωγοί δεν μπορούν να ανταγωνιστούν τους παραγωγούς της Κίνας, της Κιρκιζίας ή της Μολδαβίας από άποψη κόστους. Θα πρέπει να ξεκαθαρίσουμε ποιο είναι το ελληνικό φασόλι. Χρόνια τώρα μιλάμε για ιχνηλασιμότητα, αλλά δεν βλέπουμε να γίνεται κάτι στην πράξη». Ο ίδιος συμπλήρωσε ότι, από κοντά με τις φορολογικές και ασφαλιστικές επιβαρύνσεις, η κατάσταση γίνεται ασφυκτική για τους παραγωγούς και διογκώνεται το πρόβλημα της μαύρης ή της μεμονωμένης μακριά από τους συνεταιρισμούς διακίνησης. Όπως μας είπε χαρακτηριστικά, ενώ ο συνεταιρισμός έπαιρνε 300-400 τόνους φασόλια κάθε χρόνο, φέτος πήρε 100 τόνους, από τους οποίους 30 ήταν ψιλό και 70-75 Τσαλί. «Ασφαλώς και γίνονται ελληνοποιήσεις», κατήγγειλε, συμπληρώνοντας με νόημα: «Εφόσον το ελληνικό φασόλι καλύπτει το 30% της αγοράς, από πού είναι τα άλλα, που πωλούνται ως επί το πλείστον τάχα ως ελληνικά;».

 

 

 

Διαβάστε ολόκληρο το άρθρο στο: www.ypaithros.gr

Recommended Posts