kalampokia_1

Μια περίοδο αλωνισμού για γερά νεύρα φαίνεται πως προετοιμάζουν οι εξελίξεις στα εμπορικά κέντρα δημητριακών της Ευρώπης, με τις πιέσεις των τιμών να επεκτείνονται πλέον τόσο στις φυσικές όσο και στις χρηματιστηριακές αγορές.

 

Ενδεικτικό της κατάστασης, η ελεύθερη πτώση την οποία σημειώνει η τιμή σκληρού σίτου στη Φότζια, όπου τις τελευταίες δύο εβδομάδες, οι απώλειες ανέρχονται στα 60 ευρώ ο τόνος συσσωρευτικά.

Την Τετάρτη 5 Απριλίου, το εμπορικό επιμελητήριο της ιταλικής πόλης, το οποίο δίνει και τη γραμμή των τιμών στην ελληνική αγορά, συμφώνησε σε μείωση της τιμής κατά 30 ευρώ ο τόνος, διαμορφώνοντας τιμή αποθήκης εμπόρου στα 360 με 365 ευρώ ο τόνος για την πρώτη ποιότητα µε ειδικό βάρος 78 kg/hl, υαλώδη 70% και πρωτεΐνη 12%. Η δεύτερη ποιότητα, η τιμή της οποίας συσχετίζεται με τις ελληνικές εξαγωγές που ως επί το πλείστον αφορούν σε μέτριας ποιότητας σιτάρια, µε ειδικό βάρος 76 kg/hl, υαλώδη 60% και πρωτεΐνη 11,5%, διαπραγματεύεται πλέον στα 350 με 353 ευρώ ο τόνος.

Την ίδια στιγμή, κάτω από τα 250 ευρώ, με πορεία προς τα 245 ευρώ κινείται η αγορά για τα συμβόλαια της νέας σοδειάς στο καλαμπόκι, τα οποία λήγουν το Νοέμβριο του 2023. Την ίδια στιγμή, η φυσική αγορά κινείται ακόμα πιο χαμηλά, με τα FOB στο Ρήνο να προσεγγίζουν τα 240 ευρώ ο τόνος.

Μέσα σε αυτό το τοπίο, φαίνεται πως πράγματι το επίπεδο των 30 λεπτών το κιλό για το σκληρό σιτάρι στα αλώνια του 2023, για το οποίο έγραφε πρόσφατα η Agrenda, θα αποτελέσει σημείο τριβής ανάμεσα σε παραγωγούς, μεταποίηση και εμπόριο. Ήταν αναμενόμενο ότι τιμές στην περιοχή των 50 λεπτών το κιλό, σαν και τις περσινές που κράτησαν μόλις δύο εβδομάδες, θα ήταν απίθανο να επαναληφθούν σύντομα. Επίσης αναμενόμενη, σύμφωνα με παράγοντες της αγοράς, ήταν και η διόρθωση, με τρόπο αντίστοιχο εκείνου της ανόδου πέρυσι. Το ζητούμενο τώρα είναι το πού θα βρει το νέο της χαμηλό η αγορά σκληρού σίτου. Σίγουρα, μια επιστροφή σε επίπεδα κάτω από τα 30 λεπτά, σε μια ακριβή καλλιεργητική χρονιά, θα έφερνε μεγάλη δυσαρέσκεια αλλά και ανακατατάξεις στην εγχώρια αγορά, ίσως ακόμα και μια έντονη συρρίκνωση των εκτάσεων τα επόμενα χρόνια, κάτι το οποίο δεν θα λειτουργούσε υπέρ των συμφερόντων εμπορίου και βιομηχανίας. Άλλωστε, τα παγκόσμια αποθέματα, εξακολουθούν να είναι περιορισμένα, συγκριτικά με πέντε χρόνια πριν.

Για αρκετούς, η τιμή θα διαμορφωθεί σε συσχέτιση με τις τιμές του μαλακού σίτου, τα συμβόλαια του οποίου υποχώρησαν και αυτά στην περιοχή των 255 ευρώ ο τόνος για τη νέα σοδειά.  Πριν τις ανακατατάξεις που έφερε η προηγούμενη διετία στις αγορές σιτηρών, λόγω της ξηρασίας Καναδά, αλλά και του ανοδικού υπερκύκλου του 2021 που κορυφώθηκε με την ρωσική εισβολή στην Ουκρανία, η διαφορά ανάμεσα στο σκληρό και το μαλακό σιτάρι βρισκόταν εντός των 100 ευρώ στις περισσότερες περιπτώσεις, με μια απόκλιση συν/πλην 10-20 ευρώ. Η ψαλίδα ανάμεσα στα δύο προϊόντα έχει περιοριστεί πλέον στα 100 με 110 ευρώ, δηλαδή τα περιθώρια περαιτέρω υποχώρησης των τιμών σκληρού σίτου, είναι λίγα, αν η τιμή για το μαλακό διατηρηθεί εκεί που είναι σήμερα.

Και δεν είναι απίθανο να συμβεί αυτό, αφού στο μεταξύ, έγινε η αντιστροφή που χρωστούσε η αγορά μαλακού σίτου χρηματιστηριακά. Μέχρι πρόσφατα, τα συμβόλαια μελλοντικής εκπλήρωσης που έληγαν αργότερα, ήταν φθηνότερα έναντι των πιο κοντινών. Πλέον τα μακρινά συμβόλαια στοιχίζουν περισσότερο, κάτι που δείχνει εξομάλυνση της αγοράς.

Προέλευση άρθρου: https://www.agronews.gr

Recommended Posts