Στο αδιέξοδο που έχουμε οδηγηθεί οι ροδακινοπαραγωγοί, ερχόμενοι αντιμέτωποι με πολλαπλά προβλήματα και χωρίς να έχουν βρεθεί άμεσες λύσεις. Βιώνουμε την οικονομική εξαθλίωση.
Για δεύτερη συνεχόμενη χρονιά η κλιματολογική αλλαγή έχει επιφέρει αρνητικές επιπτώσεις στην παραγωγή μας. Παρόλα αυτά ο ΕΛΓΑ δεν αναγνωρίζει τις ζημιές αυτές ως αποζημιώσιμες και το ΥΠΑΑΤ προσπαθεί να δώσει λύσεις μέσω Deminimis αλλά χωρίς να καλύπτει (περσινές ζημιές) το πραγματικό μέγεθος των ζημιών παρά μόνο ένα 20%-30% αυτών.
Βρισκόμενοι λοιπόν μετέωροι και εν αναμονή δίκαιων και ικανοποιητικών αποζημιώσεων για τις φετινές άκαιρες, έντονες και καταστροφικότερες των περσινών βροχοπτώσεις, απαιτούμε την επίσπευση των διαδικασιών για την άμεση καταβολή τους.
Για παράδειγμα: οι ποικιλίες νεκταρινιών και επιτραπέζιων ροδάκινων που συγκομίζονταν εκείνο το διάστημα (26-29) Ιουνίου) υπέστησαν μεγαλύτερες ζημιές σε σχέση με τις αντίστοιχες του βιομηχανικού ροδάκινου ως πιο ευαίσθητες. Βέβαια σημαντικές ήταν οι απώλειες και στα συμπύρηνα, κάτι που επεσήμανε σε πρόσφατη συνέντευξή του ο πρόεδρος της ΕΚΕ κ. Αποστόλου.
Στα πλαίσια των δίκαιων αποζημιώσεων δε δύναται να δοθεί ένα ενιαίο ποσό αποζημίωσης όπως συνέβη με την άδικη κατανομή των ποσών την περσινή χρονιά, σε ποικιλίες που συγκομίζονταν το διάστημα των βροχοπτώσεων σε σχέση με αυτές που συγκομίστηκαν αρκετά μετέπειτα αλλά παρουσίασαν επίσης προβλήματα.
Διαβάστε τη συνέχεια σε emvolos.gr
