Φωτιές άναψε στους κάµπους της χώρας το πολυνοµοσχέδιο του υπουργείου Περιβάλλοντος και Ενέργειας που ψηφίζεται την επόµενη εβδοµάδα στη Βουλή, αφού φέρνει εκ νέου στην επιφάνεια από τη µια τις απαλλοτριώσεις χωραφιών για σταθµούς φωτοβολταϊκών και αιολικών πάρκων και από την άλλη το ενδεχόµενο ιδιωτικοποιήσεων στο νερό που θα µπορούσαν στο µέλλον να ανεβάσουν το κόστος άρδευσης για τους αγρότες.
Αν και λίγο έως πολύ το πλαίσιο για τις απαλλοτριώσεις υπάρχει και σε παλιότερες νοµοθετικές παρεµβάσεις, που µάλιστα τοποθετούσαν στο 100% επί της επιφάνειας του γηπέδου εγκατάστασης ΑΠΕ το δικαίωµα απαλλοτρίωσης, οι αντιδράσεις που ξεσήκωσαν οι αρχηγοί των µπλόκων έδωσαν στους κυβερνώντες µια πρώτης τάξεως ευκαιρία να βελτιώσουν επικοινωνιακά το προφίλ τους, λέγοντας πως µε νοµοθετική βελτίωση, το ποσοστό αυτό θα πέσει στο 2%.
Σύµφωνα µε το άρθρο 163 του υπό συζήτηση ενεργειακού νοµοσχεδίου στην Επιτροπή Παραγωγής και Εµπορίου της Βουλής, ο κάτοχος φωτοβολταϊκού πάρκου µπορεί να προβεί σε αναγκαστική απαλλοτρίωση του γηπέδου εγκατάστασης, εφόσον έχει εξαντλήσει κάθε άλλο µέσο απόκτησης της νόµιµης χρήσης αυτού, καθώς η επένδυση χαρακτηρίζεται ως δηµόσιας ωφέλειας που εξυπηρετεί, εκτός των άλλων, τη δηµόσια ασφάλεια και υγεία. Το ποσοστό της έκτασης προσδιορίζεται στο άρθρο ως 20% επί της συνολικής έκτασης που καλύπτει η εγκατάσταση, αυτό αναµένεται ότι θα αλλάξει µε νοµοθετική βελτίωση και θα πέσει στο 2%.
Στην πράξη, αν κάποιος αγρότης έχει νοικιάσει σε κάποια εταιρεία µε φωτοβολταϊκά το χωράφι του, αυτή θα µπορούσε µε τη λήξη του συµβολαίου να ζητήσει την αγορά του χωραφιού. Σε περίπτωση που ο παραγωγός δεν επιθυµεί να το διαθέσει, τότε βάσει του πλαισίου, η εταιρεία µπορεί σήµερα να απαλλοτριώσει το 20% του αγροτεµαχίου, ενώ σύµφωνα µε τον υπουργό ΥΠΕΝ Κώστα Σκρέκα, η παλιά νοµοθεσία έδινε τη δυνατότητα απαλλοτρίωσης ολόκληρης της έκτασης. Ακόµα και το 2% ωστόσο στο οποίο υπαναχωρεί η νοµοθετική βελτίωση, µπορεί να µεταφράζεται σε απώλεια έκτασης από 130 τ.µ για ένα απλό 500άρι φωτοβολταϊκό πάρκο που εκτείνεται σε 6,5 στρέµµατα, µέχρι αρκετά στρέµµατα σε περίπτωση µεγαλύτερου έργου. Ωστόσο, συνδυαστικά θα µπορούσε να αξιοποιηθεί η δυνατότητα αυτή για συµπίεση της αξίας της γης, κάτι που και πάλι λειτουργεί εις βάρος των συµφερόντων του αγρότη.
Από το 100% το 2%, γιατί όχι και 0%;
Με µεγάλη µερίδα κυβερνητικών βουλευτών να εισπράττουν παράπονα από αγρότες αναφορικά µε το δικαίωµα απαλλοτρίωσης και µάλιστα στην…καρδιά της προεκλογικής περιόδου, η νοµοθετική βελτίωση ήταν µονόδροµος. Ωστόσο, αφού το ποσοστό υποχώρησε από το 100% στο 20% και έπειτα, εν µια νυκτί στο 2%, είναι απορίας άξιο γιατί νοµοθετήθηκε κάτι τέτοιο σε πρώτη φάση και γιατί η «ρήτρα απαλλοτρίωσης» δεν βγαίνει εντελώς. Αν και είναι προφανές, η ευκολία µε την οποία το δικαίωµα απαλλοτρίωσης συρρικνώθηκε κατά 98% γεννά υποψίες, ότι ίσως πράγµατι εδώ επιχειρήθηκε ένα «πλιάτσικο» εις βάρος των αγροτών, όπως λένε τα µπλόκα. Σε κάθε περίπτωση, το εν λόγω πολυνοµοσχέδιο δέχεται τα πυρά σύσσωµης της αντιπολίτευσης και για το θέµα διαχείρισης των υδάτων. Πρόκειται για τη µετονοµασία της Ρυθµιστικής Αρχής Ενέργειας (ΡΑΕ) σε Ρυθµιστική Αρχή Αποβλήτων Ενέργειας και Υδάτων (ΡΑΑΕΥ) και η σύγχρονη ιστορία του τόπου έχει δείξει πως όπου φτιάχτηκαν «Ρυθµιστικές Αρχές» ακολουθούσε και µια ιδιωτικοποίηση.
Προέλευση άρθρου: https://www.agronews.gr
