Αφετηρία ανταγωνισµού και διεκδικήσεων ενόψει της νέας ΚΑΠ, σηµατοδοτεί, όπως όλα δείχνουν, η κατάθεση στα αρµόδια κοινοτικά όργανα της πρώτης επίσηµης θέσης της ελληνικής πλευράς αναφορικά µε τον τρόπο υπολογισµού των δικαιωµάτων ενιαίας ενίσχυσης για την τρέχουσα χρονιά δηλαδή για το 2021.
Έστω και αν η κυβέρνηση επέλεξε τη διατήρηση των ιστορικών δικαιωµάτων, πράγµα που σηµαίνει ότι το επίπεδο των στρεµµατικών ενισχύσεων παραµένει αµετάβλητο για άλλον ένα χρόνο, η επιβεβαίωση της προοπτικής ότι αργά ή γρήγορα το… παιχνίδι τελειώνει, δείχνει να ενεργοποιεί αντανακλαστικά και να ενώνει συµφέροντα προς τη µια ή την άλλη κατεύθυνση.
Η συσπείρωση µοιάζει να είναι εντονότερη στην πλευρά των µέχρι σήµερα κατεχόντων ιστορικά δικαιώµατα, µιας και οι απώλειες µε τις οποίες θα βρεθούν αντιµέτωποι θα είναι µεγαλύτερες, ενώ «µουρµούρα» ακούγεται και από την πλευρά των λιγότερο προνοµιούχων, η οποία βέβαια, λόγω ελλείψεως συνεκτικών κρίκων δυσκολεύεται να εκφρασθεί µε την ίδια οµαδικότητα.
Σηµειωτέον ότι από τις µετρήσεις που έχει κάνει αυτό τον καιρό το Γεωπονικό οι αγρότες που αδικούνται από την παράταση του καθεστώτος των ιστορικών δικαιωµάτων, δηλαδή βρίσκονται χαµηλότερα του µέσου όρου στρεµµατικής ενίσχυσης, ανέρχονται σε 210.000 δικαιούχους, ενώ αντίθετα, οι ωφεληµένοι από το ισχύον καθεστώς υπολογίζονται σε 290.000 αγρότες.
Αυτό και µόνο εξηγεί το δισταγµό µε τον οποίο η κυβέρνηση προσεγγίζει το όλο θέµα, καθώς αντιλαµβάνεται, πολιτικά τουλάχιστον, πως ότι και να κάνει οι δυσαρεστηµένοι θα είναι περισσότεροι και πιο ζωηροί από τους κατά τι ωφεληµένους.
Αυτό δεν σηµαίνει βέβαια πως τα πράγµατα θα πρέπει να µείνουν ως έχουν. Αναλυτές και άµεσα εµπλεκόµενοι γνωρίζουν καλά ότι η περαιτέρω ισχύς των ιστορικών δικαιωµάτων συνιστά µια µεγάλη παραδοξότητα. Αρκεί να αναφερθεί ότι υπάρχουν αγρότες οι οποίοι το 2006 κατοχύρωσαν αυξηµένα δικαιώµατα (ιστορικά) από την καλλιέργεια βιοµηχανικής ντοµάτας της τάξεως των 130 ευρώ το στρέµµα, σήµερα το δικαίωµα αυτό είναι κοντά στα 80 ευρώ το στρέµµα, στο µεταξύ έχουν εγκαταλείψει την καλλιέργεια της ντοµάτας και έχουν στραφεί στο επιτραπέζιο σταφύλι, διεκδικούν ωστόσο διαιώνιση του εν λόγω ιστορικού δικαιώµατος.
Ακόµα πιο ζωηρές, ενόψει της νέας ΚΑΠ, είναι οι απαιτήσεις που προβάλουν αγρότες και τοπικοί παράγοντες από την Κρήτη. Εδώ, όπως είναι γνωστό, η ιστορία ξεκινά από τα πανωγραψίµατα, όταν ακόµα η κοινοτική επιδότηση υπολογίζονταν µε την παραγωγή. Πάνω σ’ αυτά τα «επίπλαστα» συνήθως στοιχεία παραγωγής, στήθηκαν (µετά το 2006) τα ιστορικά δικαιώµατα, τα οποία οι ως γνωστόν οι Κρητικοί, αγωνιούν ξανά µην τα χάσουν.
Διαβάστε τη συνέχεια του άρθρου στο https://www.agronews.gr
