Τα βοοειδή της Ελληνικής Βραχυκερατικής Φυλής, είναι ζώα ανθεκτικά, λιτοδίαιτα, με καλή αναπαραγωγική ικανότητα, ευπροσάρμοστα σε διαφορετικά περιβάλλοντα, μακρόβια και τα προϊόντα τους είναι υψηλής ποιότητας και διατροφικής αξίας και φυσικά με άριστα οργανοληπτικά χαρακτηριστικά.
Από την άλλη, τα ζώα της βραχυκερατικής φυλής είναι δύσκολα ζώα. Ζουν σε δύσκολα μέρη, κάνουν τη ζωή του κτηνοτρόφου δύσκολη, έχουν χαμηλές αποδόσεις και το χειρότερο, τα προϊόντα τους πωλούνται δύσκολα.
Τις τελευταίες δύο δεκαετίες η εκτροφή υπήρξε συμφέρουσα λόγω της οικονομικής ενίσχυσης των απειλούμενων με εξαφάνιση αυτόχθονων φυλών παραγωγικών ζώων, μέσω του προγράμματος αγροτικής ανάπτυξης.
Το ομολογούμενως σημαντικό αυτό ποσό ενίσχυσης, έδωσε τη δυνατότητα σε όλες τις εκτροφές να είναι από βιώσιμες έως «χρυσορυχεία», ακόμη και με ελάχιστη ή και καθόλου παραγωγή.
Φαίνεται όμως ότι η εποχή των «παχέων αγελάδων» οδεύει στο τέλος της.
Το ζητούμενο είναι η δυνατότητα για τη βραχυκερατική φυλή, να βρίσκεται σε επόμενο πρόγραμμα διατήρησης αυτόχθονων φυλών, εάν βέβαια υπάρχει τέτοιο πρόγραμμα στην επόμενη προγραμματική περίοδο.
Όπως ήδη ακούστηκε, σήμερα υπάρχουν 7359 θηλυκά ζώα, εγγεγραμμένα στα γενεαλογικά βιβλία και ενταγμένα στο πρόγραμμα διατήρησης.
Με δεδομένο ότι το όριο για να θεωρείται μια φυλή βοοειδών ως απειλούμενη, έχει οριστεί ο αριθμός των 7500 θηλυκών ζώων αναπαραγωγής, αντιλαμβανόμαστε όλοι ότι στο τέλος της πενταετίας αυτό θα έχει ξεπεραστεί κατά πολύ.
Βεβαίως το πως και από που «εμφανίστηκαν» όλα αυτά τα ζώα και οι εκτροφές (περίπου 60 περισσότερες από την προηγούμενη περίοδο) είναι ένα θέμα. Το γιατί είναι προφανές.
Το μείζων ερώτημα είναι πως μπορούν οι εκτροφές με ζώα βραχυκερατικής φυλής να είναι κερδοφόρες.
Η απάντηση γνωστή και απλή: α) με οικονομική στήριξη της εκτροφής και β) με την παραγωγή και πώληση προϊόντων που θα έχουν προστιθέμενη αξία λόγω της ιδιαιτερότητάς τους.
Όσον αφορά στη συνέχιση της οικονομικής ενίσχυσης των εκτροφών βραχυκερατικής, η άποψή μου είναι ότι δεν πρέπει μοιρολατρικά να δεχθούμε ότι αυτό ήταν και τέλειωσε, αλλά να αγωνιστούμε για να βρούμε λύση.
Οι τρόποι για να συνεχιστεί η ενίσχυση της φυλής, είναι δύο:
Είτε με αύξηση τουορίου των 7500 χιλ. ζώων, κάτι το οποίο δεν γνωρίζουμε αυτή τη στιγμή πόσο εύκολο είναι, ποιοι και πόσοι φορείς εμπλέκονται, αν είναι θέμα της ελληνικής πολιτείας ή της ευρωπαϊκής ένωσης και πόσο χρόνο μπορεί αυτή η διαδικασία να χρειαστεί.
Είτε με μείωση του αριθμού των ζώων, τα οποία εμφανίζονται ως βραχυκερατικής φυλής.
Και εδώ υπάρχουν δύο επιλογές.
Η πρώτη και πιο χρονοβόρα, είναι η αναγνώριση κάποιων άλλων φυλών με διακριτές διαφοροποιήσεις εντός του πληθυσμού, που σήμερα χαρακτηρίζεται ως βραχυκερατική φυλή.
Προφανώς για να φτάσουμε εκεί χρειάζεται σοβαρή επιστημονική προσέγγιση, σκληρή δουλειά, κόστος, τύχη και χρόνος. Χρόνος, ο οποίος με δεδομένους τους ρυθμούς και τα αντανακλαστικά αυτού που λέμε κράτος, μπορεί να είναι «βιβλικός».
Η δεύτερη επιλογή είναι η εκκαθάριση του υπάρχοντος πληθυσμού από τα ζώα που δεν πληρούν καν τις βασικές φαινοτυπικές προδιαγραφές. Τα ζώα αυτά είναι πολλά και είναι παντού!
Δεν έχει κανένα νόημα να αναζητήσουμε τον αριθμό αυτών των ζώων, τους κατόχους ή αυτούς που τα πιστοποίησαν, είναι όμως βέβαιο ότι κάτι σάπιο υπάρχει στο βασίλειο της Δανιμαρκίας και επιβάλλεται για το κοινό συμφέρον να διορθωθεί.
Μπορούμε να πάμε παραπέρα με αυτοκάθαρση κατ’ αρχήν, κανονισμός της φυλής χθες και γονιδιακή ταυτοποίηση σήμερα αν είναι δυνατόν, και φυσικά αναγνώριση φορέα τήρησης γενεαλογικών βιβλίων.
Όσον αφορά την εξασφάλιση εισοδήματος μέσω της παραγωγής και πώληση προϊόντων, πάλι βρισκόμαστε μπροστά σε δυσκολίες.
Κατά την άποψή μου, παράλληλα με τις όποιες κινήσεις για τη συνέχιση της ενίσχυσης της φυλής θα πρέπει να εντείνουμε τις προσπάθειες για την εμπορική αξιοποίηση των προϊόντων μας.
Στην περίπτωσή μας 6 είναι τα βήματα που απαιτούνται, ώστε να φτάσουμε στο επίπεδο να έχουμε θετικό οικονομικό αποτέλεσμα.
Διαβάστε την συνέχεια του άρθρου στο emvolos.gr
